1 พงศาวดาร 13:1-14
13 ดาวิดปรึกษากับพวกหัวหน้ากองพันและหัวหน้ากองร้อย รวมทั้งหัวหน้าทุกคน+
2 แล้วดาวิดก็พูดกับชาวอิสราเอลที่มาชุมนุมกันว่า “ถ้าพวกท่านเห็นว่าดีและพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเราเห็นด้วย ให้พวกเราส่งข่าวไปถึงพี่น้องที่เหลืออยู่ทั่วทุกเขตของอิสราเอล และถึงพวกปุโรหิตกับคนเลวีที่อยู่ตามเมืองที่มีทุ่งหญ้าให้มาสมทบกับพวกเรา+
3 แล้วให้พวกเราช่วยกันนำหีบ+ของพระเจ้าของพวกเรากลับมา” เพราะในสมัยซาอูลไม่มีใครสนใจหีบนั้นเลย+
4 ทุกคนที่ชุมนุมกันอยู่ที่นั่นก็เห็นด้วยเพราะพวกเขาคิดว่าเป็นเรื่องดี
5 ดาวิดจึงเรียกชาวอิสราเอลมาจากทุกที่ตั้งแต่แม่น้ำ*ของอียิปต์ไปจนถึงเลโบฮามัท*+ เพื่อจะนำหีบของพระเจ้าเที่ยงแท้มาจากเมืองคีริยาทเยอาริม+
6 ดาวิดกับชาวอิสราเอลทุกคนไปที่เมืองบาอาลาห์+หรือเมืองคีริยาทเยอาริมในเขตยูดาห์ เพื่อขนหีบของพระเจ้าเที่ยงแท้ผู้นั่งบนบัลลังก์เหนือเครูบ*+ ซึ่งประชาชนจะมาอ้อนวอนโดยออกชื่อพระยะโฮวาที่หีบนี้
7 แต่พวกเขาเอาหีบของพระเจ้าเที่ยงแท้บรรทุกบนเกวียนใหม่+และนำออกจากบ้านของอาบีนาดับ อุสซาห์กับอาหิโยเดินนำเกวียนไป+
8 ดาวิดกับชาวอิสราเอลทั้งหมดเฉลิมฉลองกันอย่างเต็มที่ต่อหน้าพระเจ้าเที่ยงแท้ พวกเขาร้องรำทำเพลง เล่นพิณและเครื่องสายอื่น ๆ ตีกลองแทมบูริน*+ ตีฉาบ+ และเป่าแตร+
9 แต่เมื่อพวกเขามาถึงลานนวดข้าวของคิโดน วัวเกือบทำให้หีบคว่ำ อุสซาห์จึงยื่นมือไปจับหีบ
10 พระยะโฮวาโกรธอุสซาห์มาก พระองค์จึงประหารเขาเพราะเขายื่นมือไปจับหีบ+ แล้วอุสซาห์ก็ตายต่อหน้าพระเจ้า+
11 ดาวิดโมโห*เพราะพระยะโฮวาโกรธอุสซาห์ ที่นั่นจึงถูกเรียกว่าเปเรศอุสซาห์*ตั้งแต่นั้นมา
12 วันนั้น ดาวิดกลัวพระเจ้าเที่ยงแท้มากและบอกว่า “เราจะเอาหีบของพระเจ้าเที่ยงแท้มาไว้กับเราได้ยังไง?”+
13 ดาวิดจึงไม่ได้เอาหีบไปไว้กับเขาที่เมืองของดาวิด แต่เอาไปไว้ที่บ้านของโอเบดเอโดมชาวเมืองกัท*
14 หีบของพระเจ้าเที่ยงแท้อยู่ที่บ้านของโอเบดเอโดม 3 เดือน และพระยะโฮวาอวยพรครอบครัวโอเบดเอโดมและทุกสิ่งที่เขามี+
เชิงอรรถ
^ หรือ “ตั้งแต่ชิโหร์” คือ แม่น้ำที่แยกออกมาจากแม่น้ำไนล์
^ หรือ “ริมเขตแดนฮามัท”
^ หรืออาจแปลได้ว่า “ระหว่างเครูบ”
^ หรือ “กลองฉิ่ง”
^ หรือ “ไม่สบายใจ”
^ แปลว่า “แตกหักกับอุสซาห์”
^ อาจหมายถึงเมืองกัทริมโมน
