1 พงศาวดาร 16:1-43
16 พวกเขานำหีบของพระเจ้าเที่ยงแท้เข้ามาตั้งไว้ในเต็นท์ที่ดาวิดเตรียมไว้+ แล้วถวายเครื่องบูชาเผากับเครื่องบูชาผูกมิตรต่อหน้าพระเจ้าเที่ยงแท้+
2 หลังจากดาวิดถวายเครื่องบูชาเผา+และเครื่องบูชาผูกมิตรแล้ว+ เขาก็อวยพรประชาชนในนามพระยะโฮวา
3 ดาวิดแจกขนมปังกลม อินทผลัมแห้ง และลูกเกดอย่างละก้อนให้ชาวอิสราเอลทุกคนทั้งชายและหญิง
4 แล้วเขาก็แต่งตั้งชาวเลวีบางคนให้รับใช้อยู่หน้าหีบของพระยะโฮวา+เพื่อจะยกย่อง* ขอบคุณ และสรรเสริญพระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอล
5 อาสาฟ+เป็นหัวหน้า เศคาริยาห์เป็นรองหัวหน้า แล้วก็มีเยอีเอล เชมิราโมท เยฮีเอล มัททีธิยาห์ เอลีอับ เบไนยาห์ โอเบดเอโดม และเยอีเอล+ด้วย พวกเขาเล่นเครื่องสายและพิณ+ ส่วนอาสาฟเป็นคนตีฉาบ+
6 ปุโรหิตเบไนยาห์และปุโรหิตยาฮาซีเอลเป่าแตรอยู่ตลอดต่อหน้าหีบสัญญาของพระเจ้าเที่ยงแท้
7 วันนั้นดาวิดแต่งเพลงขอบคุณพระยะโฮวาเป็นครั้งแรก แล้วให้อาสาฟ+กับพี่น้องของเขาร้องเพลงนั้นซึ่งมีเนื้อร้องว่า
8 “ให้พวกเราขอบคุณพระยะโฮวา+และร้องเรียกชื่อพระองค์บอกให้ชาติต่าง ๆ รู้ว่าพระองค์ทำอะไร+
9 ร้องเพลงให้พระองค์ ร้องเพลง*สรรเสริญพระองค์+คิดถึง*ผลงานที่มหัศจรรย์ทั้งหมดของพระองค์+
10 ขอให้ภูมิใจที่ได้สรรเสริญชื่ออันบริสุทธิ์ของพระองค์+
ให้คนที่รับใช้*พระยะโฮวาชื่นชมยินดี+
11 ให้มาหาพระยะโฮวา+และขอกำลังจากพระองค์
ขอความช่วยเหลือจากพระองค์เสมอ+
12 ขอให้จดจำผลงานที่ยอดเยี่ยมของพระองค์+คือการอัศจรรย์และการพิพากษาของพระองค์
13 พวกคุณที่เป็นลูกหลานของอิสราเอลผู้รับใช้ของพระองค์+ลูกหลานของยาโคบผู้ที่พระองค์เลือก+
14 พระองค์คือพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเรา+
พระองค์พิพากษาทั่วทั้งโลก+
15 ให้จดจำสัญญาของพระองค์ไว้ตลอดไปและจดจำสัญญาที่พระองค์ให้*ไปตลอดกาล+
16 คือสัญญาที่พระองค์ทำกับอับราฮัม+และเรื่องที่พระองค์สาบานไว้กับอิสอัค+
17 ซึ่งพระองค์กำหนดไว้เป็นกฎหมายสำหรับยาโคบ+และเป็นสัญญาที่ยั่งยืนสำหรับอิสราเอล
18 พระองค์บอกว่า ‘เราจะยกแผ่นดินคานาอัน+ให้เป็นมรดกของเจ้า’+
19 ตอนนั้นพวกเขามีคนน้อยมีน้อยมากและเป็นคนต่างชาติในแผ่นดินนั้น+
20 พวกเขาเร่ร่อนจากประเทศหนึ่งไปอีกประเทศหนึ่งจากอาณาจักรหนึ่งไปอีกอาณาจักรหนึ่ง+
21 พระองค์ไม่ยอมให้ใครข่มเหงพวกเขา+พระองค์ว่ากล่าวตักเตือนกษัตริย์ทั้งหลายเพื่อพวกเขา+
22 พระองค์บอกว่า ‘อย่าแตะต้องผู้ถูกเจิมของเราและอย่าทำร้ายผู้พยากรณ์ของเรา’+
23 ให้คนทั้งโลกร้องเพลงสรรเสริญพระยะโฮวา
และประกาศทุกวันว่าพระองค์ช่วยให้รอด+
24 บอกให้ชาติทั้งหลายรู้ว่าพระองค์สง่างามบอกให้ชนทุกชาติรู้ว่าพระองค์ทำสิ่งที่ยอดเยี่ยม
25 เพราะพระยะโฮวายิ่งใหญ่และสมควรได้รับคำสรรเสริญมากที่สุด
พระองค์น่าเกรงขามยิ่งกว่าพระอื่น ๆ ทั้งหมด+
26 พระของชนชาติเหล่านั้นเป็นรูปเคารพที่ไร้ค่า+แต่พระยะโฮวาเป็นผู้สร้างฟ้าสวรรค์+
27 ที่ที่พระองค์อยู่ยิ่งใหญ่และสง่างาม+ในที่อาศัยของพระองค์มีพลังอำนาจและความยินดี+
28 ขอให้ทุกเผ่าพันธุ์ยกย่องพระยะโฮวายกย่องพระยะโฮวาเพราะพระองค์มีสง่าราศีและมีพลังอำนาจ+
29 ขอให้ยกย่องชื่อที่ยิ่งใหญ่ของพระยะโฮวา+ให้นำของมาถวายพระองค์+
กราบไหว้*พระยะโฮวาโดยสวมชุดบริสุทธิ์*+
30 ให้ทุกคนในโลกเกรงกลัวพระองค์
โลกตั้งมั่นคงและไม่มีทางทำให้สะเทือนหวั่นไหวได้+
31 ให้ท้องฟ้าชื่นชม และให้โลกยินดี+ประกาศให้ชาติต่าง ๆ รู้ว่า ‘พระยะโฮวาเป็นกษัตริย์แล้ว!’+
32 ให้ทะเลและทุกสิ่งในทะเลส่งเสียงดังกึกก้องให้ทุ่งนาและทุกสิ่งในทุ่งนามีความยินดี
33 และให้ต้นไม้ในป่าโห่ร้องดีใจต่อหน้าพระยะโฮวาเพราะพระองค์กำลังมาพิพากษาโลก
34 ขอให้ขอบคุณพระยะโฮวาเพราะพระองค์ดีจริง ๆ+พระองค์มีความรักที่มั่นคงตลอดไป+
35 และพูดว่า ‘พระเจ้าผู้ช่วยพวกเราให้รอด โปรดช่วยพวกเราด้วย+ขอรวบรวมพวกเราและช่วยพวกเราให้พ้นจากชาติต่าง ๆพวกเราจะได้สรรเสริญชื่ออันบริสุทธิ์ของพระองค์+และสรรเสริญพระองค์ด้วยความยินดี+
36 ขอพระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอลได้รับคำสรรเสริญตลอดไป’”แล้วประชาชนทุกคนก็พูดว่า “อาเมน”* และสรรเสริญพระยะโฮวา
37 แล้วดาวิดก็มอบหมายให้อาสาฟ+และพี่น้องของเขารับใช้อยู่หน้าหีบสัญญา+ของพระยะโฮวาเป็นประจำทุกวัน+
38 โอเบดเอโดมกับพี่น้องของเขา 68 คนก็อยู่ที่นั่นด้วย ดาวิดให้โอเบดเอโดมลูกของเยดูธูนรวมทั้งโฮสาห์เป็นคนเฝ้าประตู
39 ส่วนปุโรหิตศาโดก+และปุโรหิตคนอื่น ๆ ก็ให้รับใช้ที่เต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ของพระยะโฮวาบนที่สูงในเมืองกิเบโอน+
40 เพื่อถวายเครื่องบูชาเผาแก่พระยะโฮวาบนแท่นสำหรับเครื่องบูชาเผาเป็นประจำทั้งเช้าและเย็น และทำทุกอย่างตามที่เขียนไว้ในกฎหมายที่พระยะโฮวาสั่งชาวอิสราเอลไว้+
41 มีคนอื่นอยู่กับพวกเขาด้วย คือเฮมาน เยดูธูน+ และคนอื่น ๆ ที่ถูกเลือกให้ทำหน้าที่ขอบคุณพระยะโฮวา+ เพราะ “พระองค์มีความรักที่มั่นคงตลอดไป”+
42 เฮมาน+กับเยดูธูนจะต้องเป่าแตร ตีฉาบ และเล่นเครื่องดนตรีอื่น ๆ เพื่อสรรเสริญพระเจ้าเที่ยงแท้ ส่วนพวกลูกชายของเยดูธูน+จะเฝ้าอยู่ที่ประตู
43 หลังจากนั้น ประชาชนทุกคนก็กลับบ้าน และดาวิดก็กลับไปอวยพรครอบครัวของตน
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “เพื่อจะนึกถึง”
^ หรือ “เล่นดนตรี”
^ หรืออาจแปลได้ว่า “พูดถึง”
^ แปลตรงตัวว่า “เสาะหา”
^ แปลตรงตัวว่า “คำสั่งของพระองค์”
^ หรือ “นมัสการ”
^ หรืออาจแปลได้ว่า “เพราะความสง่างามแห่งความบริสุทธิ์ของพระองค์”
^ หรือ “ขอให้เป็นอย่างนั้น”
