1 พงศ์กษัตริย์ 12:1-33
12 เรโหโบอัมไปที่เมืองเชเคม+ เพราะชาวอิสราเอลพากันไปที่นั่นเพื่อตั้งเขาเป็นกษัตริย์+
2 เยโรโบอัมลูกเนบัทได้ยินข่าว (ตอนนั้นเขายังอยู่ที่อียิปต์เพราะหนีกษัตริย์โซโลมอนไปอาศัยที่นั่น)+
3 พวกเขาก็ส่งคนไปเรียกเยโรโบอัมมา หลังจากนั้นเยโรโบอัมกับชาวอิสราเอล*ก็มาหาเรโหโบอัมและพูดว่า
4 “พ่อของท่านทำให้พวกเราแบกภาระหนัก+ แต่ถ้าท่านทำให้เบาลง พวกเราจะรับใช้ท่าน”
5 กษัตริย์ตอบว่า “กลับไปก่อน อีก 3 วันค่อยมาหาเราใหม่” ประชาชนจึงกลับไป+
6 กษัตริย์เรโหโบอัมก็ปรึกษากับพวกผู้ใหญ่*ที่เคยรับใช้โซโลมอนพ่อของเขา และถามพวกเขาว่า “ท่านจะแนะนำให้เราตอบพวกเขายังไง?”
7 พวกผู้ใหญ่ตอบกษัตริย์ว่า “ถ้าวันนี้ท่านยอมรับใช้ประชาชน ยอมทำตามคำขอของพวกเขา และพูดกับพวกเขาดี ๆ พวกเขาจะยอมรับใช้ท่านตลอดไป”
8 กษัตริย์ไม่ยอมฟังพวกผู้ใหญ่* แต่ไปปรึกษาคนหนุ่ม ๆ ที่โตมาด้วยกันและตอนนี้มาทำงานให้เขา+
9 กษัตริย์ถามคนหนุ่มเหล่านั้นว่า “คนพวกนี้มาบอกเราว่า ‘พ่อของท่านทำให้พวกเราแบกภาระหนัก ขอท่านทำให้เบาลงเถอะ’ พวกคุณจะแนะนำให้เราตอบพวกเขายังไง?”
10 พวกคนหนุ่มที่โตมาด้วยกันก็บอกกษัตริย์ว่า “พวกเขาบอกท่านว่า ‘พ่อของท่านทำให้พวกเราแบกภาระหนัก ขอท่านทำให้เบาลงเถอะ’ ท่านควรตอบคนพวกนี้ว่า ‘เราจะทำให้หนักกว่าพ่อของเราอีก*
11 พ่อของเราทำให้พวกคุณแบกภาระหนัก แต่เราจะทำให้หนักขึ้นอีก พ่อของเราใช้แส้ธรรมดาเฆี่ยนพวกคุณ แต่เราจะใช้แส้หนามเฆี่ยนพวกคุณ’”
12 เยโรโบอัมกับประชาชนกลับมาหาเรโหโบอัมในวันที่สามเพราะกษัตริย์บอกว่า “อีก 3 วันค่อยกลับมาหาเรา”+
13 แต่กษัตริย์ไม่ได้พูดกับประชาชนเหล่านั้นดี ๆ อย่างที่พวกผู้ใหญ่*แนะนำ
14 เขาพูดตามคำแนะนำของคนหนุ่มว่า “พ่อของเราทำให้พวกคุณแบกภาระหนัก แต่เราจะทำให้หนักขึ้นอีก พ่อของเราใช้แส้ธรรมดาเฆี่ยนพวกคุณ แต่เราจะใช้แส้หนามเฆี่ยนพวกคุณ”
15 กษัตริย์ไม่ยอมฟังประชาชน เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเพราะพระยะโฮวา+ เพื่อให้เป็นไปตามที่พระยะโฮวาพูดกับเยโรโบอัมลูกเนบัทผ่านทางอาหิยาห์+ชาวชิโลห์
16 เมื่อชาวอิสราเอลทั้งหมดเห็นว่ากษัตริย์ไม่ยอมฟัง พวกเขาจึงพูดกับกษัตริย์ว่า “พวกเรามีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับดาวิด? พวกเราไม่ได้มรดกอะไรจากลูกของเจสซีสักหน่อย ชาวอิสราเอลทั้งหลาย กลับไปหาพระของตัวเองเถอะ! พวกดาวิด ดูแลราชวงศ์ของตัวเองก็แล้วกัน!” แล้วชาวอิสราเอลก็พากันกลับบ้าน*+
17 แต่เรโหโบอัมยังปกครองชาวอิสราเอลที่อยู่ในเมืองต่าง ๆ ของยูดาห์ต่อไป+
18 กษัตริย์เรโหโบอัมจึงส่งอาโดรัม+ไปหาพวกอิสราเอล เขาเป็นผู้ดูแลคนที่ถูกเกณฑ์มาทำงาน แต่พวกนั้นเอาหินขว้างเขาจนตาย ส่วนกษัตริย์เรโหโบอัมขึ้นรถม้าหนีกลับมากรุงเยรูซาเล็ม+
19 ชาวอิสราเอลก็กบฏ+ต่อราชวงศ์ดาวิดมาจนถึงทุกวันนี้
20 พอชาวอิสราเอลได้ยินว่าเยโรโบอัมกลับมาแล้ว พวกเขาก็เรียกเยโรโบอัมมายังที่ประชุมและตั้งเขาเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอล+ ไม่มีใครสนับสนุนราชวงศ์ดาวิดเลยยกเว้นตระกูลยูดาห์+
21 เมื่อเรโหโบอัมกลับมาถึงกรุงเยรูซาเล็ม เขาก็รีบรวบรวมทหารจากตระกูลยูดาห์และเบนยามินที่ฝึกมาอย่างดี*จำนวน 180,000 คนไปสู้กับพวกอิสราเอล เพื่อยึดอาณาจักรกลับมาเป็นของเรโหโบอัมลูกโซโลมอนอีกครั้งหนึ่ง+
22 พระเจ้าเที่ยงแท้จึงส่งข่าวมาถึงผู้พยากรณ์*เชไมอาห์+ว่า
23 “ไปบอกเรโหโบอัมลูกของโซโลมอนกษัตริย์ยูดาห์และบอกพวกยูดาห์และเบนยามินและประชาชนที่เหลือว่า
24 ‘พระยะโฮวาบอกว่า “อย่าไปสู้กับพี่น้องชาวอิสราเอลของเจ้าเลย พวกเจ้าทุกคนกลับบ้านไปเถอะ เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะเราเอง”’”+ พวกเขาก็เชื่อฟังพระยะโฮวาและกลับบ้านตามที่พระยะโฮวาบอก
25 หลังจากนั้นเยโรโบอัมสร้าง*เมืองเชเคม+ในเขตเทือกเขาของเอฟราอิมและอยู่ที่นั่น แล้วเขาก็ไปสร้าง*เมืองเปนูเอลด้วย+
26 เยโรโบอัมคิดในใจว่า “อาณาจักรนี้จะกลับไปเป็นของราชวงศ์ดาวิดอีกแน่+
27 ถ้าประชาชนยังขึ้นไปถวายเครื่องบูชาที่วิหารของพระยะโฮวาในกรุงเยรูซาเล็ม+ หัวใจของประชาชนก็จะกลับไปหากษัตริย์เรโหโบอัมของยูดาห์ แล้วพวกเขาก็จะฆ่าเราและกลับไปหากษัตริย์เรโหโบอัมของยูดาห์อีก”
28 พอปรึกษาหารือกันแล้ว กษัตริย์ก็ทำรูปลูกวัวทองคำ 2 ตัว+ แล้วบอกประชาชนว่า “อย่าขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็มให้ลำบากเลย ชาวอิสราเอลทั้งหลาย นี่คือพระเจ้าของพวกคุณที่พาพวกคุณออกมาจากแผ่นดินอียิปต์”+
29 เขาตั้งรูปนั้นไว้ที่เมืองเบธเอล+ตัวหนึ่ง และที่เมืองดาน+ตัวหนึ่ง
30 ชาวอิสราเอลจึงทำบาป+ และประชาชนก็เดินทางไปไกลถึงเมืองดานเพื่อจะนมัสการรูปลูกวัวที่นั่น
31 เยโรโบอัมยังได้สร้างสถานบูชาบนที่สูงหลายแห่งและแต่งตั้งคนที่ไม่ได้มาจากตระกูลเลวีเป็นปุโรหิต+
32 เขายังเริ่มจัดงานเทศกาลวันที่ 15 เดือน 8 เหมือนเทศกาลในยูดาห์+ เขาถวายเครื่องบูชาบนแท่นที่เมืองเบธเอล+เพื่อนมัสการรูปลูกวัวที่เขาสร้างขึ้น และแต่งตั้งปุโรหิตไว้ที่เมืองเบธเอลเพื่อทำงานในสถานบูชาบนที่สูงที่เขาสร้างนั้น
33 เยโรโบอัมเริ่มถวายเครื่องบูชาบนแท่นที่เขาสร้างขึ้นในเมืองเบธเอลในวันที่ 15 เดือน 8 ตามที่เขากำหนดเอง เขาได้ตั้งเทศกาลสำหรับชาวอิสราเอลและขึ้นไปเผาเครื่องบูชาที่แท่นนั้น
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “ประชาคมของอิสราเอลทั้งหมด”
^ หรือ “ผู้นำ”
^ หรือ “ผู้นำ”
^ แปลตรงตัวว่า “นิ้วก้อยเราจะใหญ่กว่าสะโพกของพ่อเราอีก”
^ หรือ “ผู้นำ”
^ แปลตรงตัวว่า “เต็นท์”
^ แปลตรงตัวว่า “ที่คัดเลือกแล้ว”
^ แปลตรงตัวว่า “คนของพระเจ้าเที่ยงแท้”
^ หรือ “ทำให้มั่นคงแข็งแรง”
^ หรือ “ทำให้มั่นคงแข็งแรง”
