จดหมายฉบับแรกถึงคริสเตียนในเมืองโครินธ์ 10:1-33
10 พี่น้องครับ ผมอยากให้พวกคุณรู้ว่าบรรพบุรุษของพวกเราอยู่ใต้เมฆ+และเดินผ่านทะเลกันทุกคน+
2 ทุกคนได้รับบัพติศมาด้วยเมฆและทะเลตอนที่พวกเขาติดตามโมเสส
3 ทุกคนได้กินอาหารจากพระเจ้า+
4 และทุกคนได้ดื่มน้ำจากพระเจ้า+ พวกเขาเคยดื่มน้ำจากโขดหินของพระองค์ที่อยู่ใกล้พวกเขา และโขดหินนั้นหมายถึงพระคริสต์+
5 แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาส่วนใหญ่ต้องล้มตายในที่กันดารเพราะพระเจ้าไม่พอใจพวกเขา+
6 เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เป็นตัวอย่างสอนใจเรา เราจะได้ไม่อยากทำสิ่งชั่ว ๆ เหมือนพวกเขา+
7 อย่าไหว้รูปเคารพเหมือนที่พวกเขาบางคนทำ อย่างที่พระคัมภีร์บอกไว้ว่า “ประชาชนก็นั่งลงกินดื่ม จากนั้นก็ลุกขึ้นร้องรำทำเพลงกันอย่างสนุกสนาน”+
8 อย่าทำผิดศีลธรรมทางเพศ*เหมือนที่พวกเขาบางคนทำผิดศีลธรรม* แล้วล้มตายถึง 23,000 คนในวันเดียว+
9 อย่าลองดีกับพระยะโฮวา*+เหมือนที่พวกเขาบางคนลองดีพระองค์ แล้วต้องตายด้วยงูพิษ+
10 อย่าเป็นคนขี้บ่นเหมือนที่พวกเขาบางคนชอบบ่น+ แล้วต้องล้มตายด้วยเพชฌฆาต+
11 เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นกับพวกเขาเพื่อเป็นตัวอย่างสอนเรา และถูกเขียนไว้เพื่อเตือนเรา+ซึ่งอยู่ใกล้ตอนสิ้นยุค*
12 ดังนั้น คนที่คิดว่าตัวเองมั่นคงอยู่แล้ว ระวังตัวให้ดี จะได้ไม่ล้มลง+
13 การล่อใจอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นกับคุณก็เคยเกิดขึ้นกับคนอื่นมาแล้วทั้งนั้น+ แต่พระเจ้าซื่อสัตย์ พระองค์จะไม่ปล่อยให้คุณถูกล่อใจจนทนไม่ไหว+ และเมื่อคุณถูกล่อใจ พระองค์จะมีทางออกให้ด้วยเพื่อคุณจะทนได้+
14 ดังนั้น พี่น้องที่รัก อย่ายุ่งเกี่ยวกับการไหว้รูปเคารพ+
15 ผมพูดกับพวกคุณอย่างที่พูดกับคนที่รู้จักคิด ให้พวกคุณตัดสินเอาเองว่าสิ่งที่ผมพูดนั้นถูกหรือผิด
16 ถ้วยเหล้าองุ่นที่เราอธิษฐานขอบคุณพระเจ้านั้นทำให้เราร่วมรับประโยชน์จากเลือดของพระคริสต์ไม่ใช่หรือ?+ ขนมปังที่เราหักนั้นทำให้เราร่วมรับประโยชน์จากร่างกายของพระคริสต์ไม่ใช่หรือ?+
17 มีขนมปังอันเดียว และเราทุกคนกินขนมปังอันเดียวกันนั้น ดังนั้น ถึงแม้เรามีหลายคนแต่ก็เป็นเหมือนร่างกายเดียวกัน+
18 ดูพวกอิสราเอลโดยสายเลือดสิ เมื่อพวกเขากินเครื่องบูชาที่ถวายบนแท่นก็เหมือนพวกเขากินร่วมกับพระเจ้าไม่ใช่หรือ?+
19 ที่ผมพูดนี้หมายความว่าอย่างไร? รูปเคารพกับของที่เซ่นไหว้รูปเคารพสำคัญอย่างนั้นไหม?
20 เปล่าเลย แต่ผมหมายความว่าของที่คนต่างชาติเอาไปเซ่นไหว้นั้นเขาเซ่นไหว้พวกปีศาจ ไม่ใช่ถวายพระเจ้า+ และผมไม่อยากให้คุณมีส่วนร่วมกับพวกปีศาจ+
21 คุณจะดื่มจากถ้วยของพระยะโฮวา*และจากถ้วยของปีศาจด้วยไม่ได้ คุณจะกินของจาก “โต๊ะของพระยะโฮวา”*+ และจากโต๊ะของปีศาจด้วยก็ไม่ได้
22 ‘เราจะยั่วพระยะโฮวา*ให้ขุ่นเคือง*หรือ?’+ ถ้าพระองค์ขุ่นเคือง เรามีกำลังต้านทานพระองค์ได้หรือ?
23 ทุกสิ่งทำได้ไม่มีข้อห้าม แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งเป็นประโยชน์ ทุกสิ่งทำได้ไม่มีข้อห้าม แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งเสริมสร้างกันขึ้น+
24 อย่าคิดถึงแต่ประโยชน์ของตัวเองเท่านั้น แต่ให้คิดถึงประโยชน์ของคนอื่นด้วย+
25 เนื้อที่ขายกันตามตลาดนั้นกินได้โดยไม่ต้องถามว่ามาจากไหน คุณไม่ต้องกังวล*
26 เพราะ “โลกและทุกสิ่งในโลกเป็นของพระยะโฮวา”*+
27 ถ้าคนที่ไม่มีความเชื่อเชิญคุณไปกินอาหารและคุณก็อยากไป ก็ให้กินทุกอย่างที่เขาจัดมาให้และไม่ต้องถามอะไรเพื่อเห็นแก่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของคุณ
28 แต่ถ้ามีใครบอกว่า “นี่เป็นของไหว้” ก็อย่ากิน เพื่อเห็นแก่คนที่บอกคุณและเพื่อเห็นแก่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีด้วย+
29 ผมไม่ได้หมายถึงความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของคุณเอง แต่ของคนที่บอกคุณ ผมมีสิทธิ์จะกินก็จริง แต่ผมไม่ต้องการใช้สิทธิ์นั้นแล้วถูกตัดสินโดยความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของคนอื่น+
30 ถ้าผมขอบคุณพระเจ้าและกินของนั้น แล้วคนอื่นตำหนิผม ผมควรจะกินไหม?+
31 ดังนั้น ไม่ว่าคุณจะกิน จะดื่ม หรือจะทำอะไรก็ตาม ให้คุณทำทุกสิ่งแบบที่จะทำให้พระเจ้าได้รับการยกย่องสรรเสริญ+
32 อย่าเป็นต้นเหตุให้คนยิว คนกรีก หรือประชาคมของพระเจ้าไม่สบายใจ+
33 แต่ให้ทำเหมือนผมที่พยายามทำให้ทุกคนพอใจเสมอ ไม่คิดถึงแต่ประโยชน์ส่วนตัวเท่านั้น+ ให้คิดถึงประโยชน์ส่วนรวมด้วย เพื่อจะช่วยพวกเขาให้รอดได้+
เชิงอรรถ
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ แปลตรงตัวว่า “หึงหวง” หมายถึงขุ่นเคืองเพราะเขาไม่ได้นมัสการพระองค์เพียงผู้เดียว
^ หรือ “เพื่อเห็นแก่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของคุณ”
^ ดูภาคผนวก ก5
