ኣብ ምድሪ ዘለዉ ሰባት፡ መጸናንዒ የድልዮም እዩ። (መክ 4:1) ኣብ ወርሒ መስከረም ብምልእታ፡ ነታ “መጸናንዒ” ዚብል ፍረ ነገር ዘለዋ ግምቢ ዘብዐኛ ንምዕዳል ፍሉይ ጻዕሪ ኽንገብር ኢና። እዛ መጽሔት እዚኣ ኣብ ኢድ ብዙሓት ሰባት ከም እትበጽሕ ግበር። ይኹን እምበር፡ ንሰባት ንምጽንናዕ ብቐጥታ ኽንዛረቦም ስለ እንደሊ፡ ነቶም ኣብ ቤቶም ዘይተረኽቡ መጽሔታትና ኣይንገድፈሎምን ኢና።

“ሓድሓደ ግዜ ዅላትና መጸናንዒ የድልየና እዩ። ይኹን እምበር፡ መጸናንዒ ኽንረክብ እንኽእል ካበይ ኢና፧ [2 ቈረንቶስ 1:3, 4 ኣንብብ።] እዛ ሕታም ግምቢ ዘብዐኛ እዚኣ፡ ኣምላኽ ከምዚ ዝኣመሰለ መጸናንዒ ብኸመይ ኪህብ ከም ዚኽእል ትገልጽ።

እቲ ሰብ ተገዳስነት እንተ ደኣ ኣርእዩን ነታ መጽሔት እንተ ተቐቢሉን፡  . . .

ድሕሪኡ፡ መጽሓፍ ቅዱስ ኬጽንዕ ዚደሊ እንተ ዀይኑ ሕተቶ።

ምስ ተመለስካ እትምልሳ፡ “ኣምላኽ፡ መከራ ኺህሉ ዝፈቐደ ስለምንታይ እዩ፧” እትብል ሕቶ ሕተቶ።