107-нҗи хекая

Стефанусы дашлаярлар

ДЫЗА чөкүп дуран адам Стефанус. Ол Исаның вепалы шәгирди. Йөне оны нәме эдйәрлер? Оны дашлаярлар. Стефанусы гынап өлдүрер ялы, ол нәме этдикә? Гел, билели.

Стефанус Худайың гүйҗи билен гудратлар гөркезйәр. Онуң гудратлары бу адамлара ярамаяр. Шонуң үчин олар Стефанус билен өвредйән хакыкаты барада җедел эдйәрлер. Йөне Худай Стефануса акыл берйәр. Стефанус оларың өвренйән затларының яландыгыны субут эдйәр. Олар муңа гаты гахарланярлар. Соңра Стефанусы тутуп, ол хакда ялан затлары айтҗак адамлары йыгнаярлар.

Баш руханы: «Бу догрумы?» дийип, Стефанусдан сораяр. Стефанус Мукаддес Язгылара эсасланып, говы вагыз эдйәр. Гүррүңиниң соңунда гадымы дөвүрлерде эрбет адамларың Ехованың пыгамберлерини йигренендиги барада айдяр. Соңра олара: «Сиз-де шол адамлара меңзейәңиз. Сиз Худайың гуллукчысы Исаны өлдүрдиңиз. Сиз Худайың канунларына гулак асаңызок» диййәр.

Дини ёлбашчылар гахарыны саклап билмән, дишлерини гыҗадылар. Стефанус болса гөге бакып: «Середиң, мен гөкде Худайың сагында дуран Исаны гөрйәрин» дийип гыгыряр. Бу сөзлерден яңа олар гулагыны япып, Стефанусың үстүне топулярлар. Оны тутуп, сүйрәп шәхерден чыкарярлар.

Бу ерде олар донларыны чыкарып, Саул атлы бир яш йигиде сакламага бердилер. Суратда Саулы гөрйәңми? Соңра олар Стефанусы дашлаярлар. Стефанус болса дыза чөкүп, Худая: «Ехова, олара эдйән эрбетлиги үчин җеза берме» дийип дога эдйәр. Себәби оларың кәбирини дини ёлбашчыларың алдандыгыны билйәрди. Шейдип Стефанус өлйәр.

Бири саңа яманлык эденде, гайтаргы берйәңми я-да Худая табшыряңмы? Стефанусам, Иса-да яманлык эден адамлара гайтаргы бермәнди. Олар яманлык эден адама-да ягшылык эдйәрди. Гел, бизем олардан гөрелде алалы.

Ресулларың ишлери 6:8—15; 7:1—60.