Ang kalayaan sa pagsamba ng mga Saksi ni Jehova ngayon sa Georgia ay malayong-malayo sa kalagayan nila mga ilang taon na ang nakalipas. Legal na nakarehistro ngayon ang mga Saksi, at pinahihintulutan sila ng gobyerno na malayang sumamba. Pero ibang-iba ang sitwasyon ng mga Saksi mula 1999 hanggang 2003, noong hinahayaan lang ng gobyerno na gawan sila ng karahasan ng mga relihiyosong ekstremista at hindi nito pinananagot ang mga salarin.

Dahil sa pag-uusig na naranasan ng mga Saksi noong madilim na yugtong iyon, nagsampa sila ng ilang kaso sa European Court of Human Rights (ECHR). Ang isa sa mga kasong ito, na tinawag na Case of Tsartsidze and Others v. Georgia, ay tungkol sa tatlong insidente na nangyari sa Georgia noong 2000 at 2001, kung saan marahas silang inumog, pinahinto ang kanilang pagpupulong, sinira ang kanilang ari-arian, at pisikal at berbal silang inabuso ng mga pulis.

Noong Enero 17, 2017, inilabas ng ECHR ang hatol nito sa Tsartsidze case matapos mapatunayang nilabag ng Georgia ang mga karapatan ng mga Saksi. Nakita ng ECHR na ang mga pulis ng Georgia ay tuwirang sangkot sa mga insidente o hindi nakialam para protektahan ang mga biktima. Napatunayan din nito na nabigo ang mga korte at mga hukom sa Georgia na patigilin ang mga pag-atake sa mga Saksi dahil sa kanilang di-makatarungan at mababaw na pagsusuri sa mga ebidensiya.

Ito ang ikatlong hatol na inilabas ng ECHR laban sa Georgia tungkol sa tinutukoy ng Hukuman na “pambuong-bansang karahasan udyok ng relihiyon laban sa mga Saksi ni Jehova” na nangyari sa pagitan ng 1999 at 2003. Sa tatlong hatol na iyon, napatunayan ng ECHR na nilabag ng Georgia ang European Convention on Human Rights dahil hindi nito itinaguyod ang kalayaan sa pagsamba ng mga Saksi ni Jehova at nagpakita ito ng diskriminasyon laban sa kanila.

Ganito inilarawan ng Hukuman ang sitwasyon sa Georgia noong panahong iyon: “Dahil sa ginagawa ng kanilang mga kinatawan, na tuwirang nakikibahagi sa pag-atake sa mga Saksi ni Jehova o sa kanilang pagsasawalang-kibo at pakikipagsabuwatan sa ilegal na mga gawain ng mga indibiduwal, itinataguyod ng mga awtoridad ng Georgia ang kawalang-aksiyon laban sa mga may-sala, na nagpapalakas ng loob ng iba na atakihin ang mga Saksi ni Jehova sa buong bansa.”

Sa tatlong pag-atake na sinuri ng ECHR sa Tsartsidze case, ang mga biktima ay dumanas ng kawalang-katarungan dahil sa mga pagkilos o pakikipagsabuwatan ng mga pulis.

• Noong Setyembre 2, 2000, sa lunsod ng Kutaisi, dinala ng mga pulis si Mr. Dzamukov sa istasyon ng pulis. Kinumpiska nila ang literaturang dala-dala niya at pagkatapos ay ininsulto siya at binugbog. Kinabukasan naman, sinaktan ng isang pulis si Mr. Gabunia, sinikmuraan siya at pinagpupunit ang literaturang dala niya.

• Noong Oktubre 26, 2000, sa lunsod ng Marneuli, basta na lang pinatigil ng kapulisan ang isang relihiyosong pagpupulong at kinumpiska ang mga literatura. Dinala nila sa istasyon ng pulis si Mr. Mikirtumov, na nagdidiskurso noon tungkol sa Bibliya, at si Mr. Aliev, ang may-ari ng bahay kung saan ginaganap ang pagpupulong. Nang maglaon, puwersahang isinakay ng mga pulis si Mr. Mikirtumov sa kotse, dinala sa labas ng lunsod, at sinabihang huwag na siyang babalik pa. Sinabihan naman nila si Mr. Aliev na huwag nang magdaraos ng pulong ng mga Saksi ni Jehova sa kaniyang bahay.

• Noong Marso 27, 2001, sa lunsod ng Rustavi, dinagsa ng mga mang-uumog na ekstremistang Ortodokso ang tahanan ni Mr. Gogelashvili habang may pagpupulong doon. Ininsulto nila at sapilitang pinaalis ang mga dumalo. Kinumpiska ng mga mang-uumog ang mga literatura at sinunog ito kinabukasan sa kalapit na palengke sa harap ng maraming tao. Hindi nakialam ang mga pulis para protektahan ang mga biktima.

Sa bawat kaso, lumapit ang mga biktima sa mga hukuman sa Georgia pero walang nangyari. Napansin ng ECHR na ang mga hukom sa Georgia ay kampi sa mga pulis at hindi nila sinuri nang wasto ang ebidensiyang iniharap ng mga biktima. Tungkol sa saloobin ng lokal na mga hukom kapag dinirinig ang gayong mga kaso, ganito ang sinabi ng ECHR:

Sa pananaw ng Hukuman, ang gayong mababaw at may-kinikilingang pagdinig sa kaso bukod pa sa awtomatikong pagtitiwala sa kapulisan at sa walang-basehang pagtanggi sa salaysay ng mga nagrereklamo ay katumbas ng pagsang-ayon ng mga hukom sa mga karahasang ginawa sa mga biktima.

Napatunayan ng ECHR na ang karapatan ng mga biktima sa ilalim ng Article 9 (kalayaan sa pagsamba) at 14 (diskriminasyon) ng European Convention on Human Rights ay nilabag, kaya pinagkalooban nito ang mga biktima ng bayad-pinsala na 11,000 euro ($11,840 U.S.) sa kabuoan, bukod pa sa 10,000 euro ($10,762 U.S.) para sa legal na mga gastusin.

Sa konklusyon nito, binanggit ng ECHR ang mga hatol nito sa naunang mga kaso na Gldani at Begheluri mula sa Georgia at ang mga kaso na Kuznetsov at Krupko mula sa Russia. Unti-unti nang ipinatutupad ng gobyerno ng Georgia ang naunang mga desisyon, at nagpapasalamat ang mga Saksi ni Jehova sa Georgia na higit na silang binibigyan ng proteksiyon ngayon, kaya nakapagtitipon na sila at nakapangangaral tungkol sa kanilang paniniwala nang malaya at ligtas.

Ang international human rights attorney na si André Carbonneau, na nakibahagi sa mga paglilitis sa Georgia at sa paghahanda ng kasong inilapit sa ECHR, ay nagsabi: “Sa napakagandang desisyong ito, malinaw na ipinakikita ng ECHR na hindi nito kukunsintihin ang mga pagkilos ng mga gobyernong nasa ilalim ng hurisdiksiyon nito na nagtataguyod o sumusuporta sa pagsupil sa kalayaan sa pagsamba ng mga mamamayan. Natutuwa ang mga Saksi ni Jehova na kumikilos na ang gobyerno ng Georgia para ipatupad ang mga desisyong ito upang malaya silang makasamba. Sana naman, bigyang-pansin din ito ng ibang mga bansa sa Council of Europe, gaya ng Russia.”

Pinoprotektahan ng pinakabagong desisyong ito ng ECHR ang pinakahahangad na mga kalayaan na magtipong sama-sama sa pagsamba at mapayapang makipag-usap sa iba tungkol sa relihiyosong paniniwala. Umaasa ang mga Saksi ni Jehova sa buong daigdig na ang mapuwersang desisyong ito ng ECHR ay makaaapekto sa katulad na mga kasong nakabinbin laban sa Russia at Azerbaijan.