Noong 1999, nalaman ng sign-language congregation sa Kobe, Japan, na may isang lalaking bingi na nagngangalang Hirofumi. Nang dalawin siya ng isang brother, hindi pumayag ang nanay ni Hirofumi na makausap siya nito. Paulit-ulit na dumalaw ang brother at nakikiusap sa nanay ni Hirofumi. Sa wakas,  pumayag din ang nanay at inakay sa may pinto ang kaniyang anak. Napakahaba at napakagulo ng buhok at balbas ni Hirofumi, na para bang ilang dekada nang nakatira sa isang isla na malayo sa kabihasnan. Wala ring ekspresyon ang kaniyang mukha. Nagulat ang brother dahil bulag din pala si Hirofumi. Kaya kinuha ng brother ang kamay nito at ipinakapa ang bawat senyas niya (tactile sign). Walang reaksiyon si Hirofumi. Nakakulong lang kasi siya sa bahay at sampung taon nang walang nakakausap mula noong mabulag siya sa edad na 31.

Bumalik ang brother makalipas ang dalawang araw. Nagulat ang nanay ni Hirofumi. Akala niya, hindi na babalik ang brother dahil sa kondisyon ng anak niya. Hiniling ng brother sa nanay na makausap niya si Hirofumi, at pumayag naman ito. Isang buwan nang paulit-ulit na dumadalaw ang brother, pero wala pa ring reaksiyon si Hirofumi. Kaya sinabi ng nanay na huwag na siyang bumalik. Pero hindi sumuko ang brother. Nagdadala siya ng cake sa bahay at ginawa ang lahat para ipakitang nagmamalasakit siya. Lumipas ang dalawang buwan, wala pa ring reaksiyon si Hirofumi kaya nasisiraan na ng loob ang brother.

Nagdesisyon ang brother na susubukan pa niya nang isang beses. Bago pumunta sa bahay ni Hirofumi, nanalangin siya kay Jehova na tulungan siyang makita kung dapat ba siyang patuloy na bumalik. Pagkarating doon, kinuha niya ang mga kamay ni Hirofumi at isinenyas: ‘May isang Diyos na ang pangalan ay Jehova.  Lagi ka niyang binabantayan mula sa langit at alam na alam niya ang pinagdaraanan mo. Mahal ka ni Jehova at gusto ka niyang tulungan. Kaya nagpadala siya ng isang Saksi sa bahay ninyo.’ Sa umpisa, walang reaksiyon si Hirofumi; pero mayamaya, mahigpit niyang kinamayan ang brother at pumatak ang kaniyang luha. Naiyak din ang brother. Nasimulan ang isang pag-aaral sa Bibliya.

Matapos ang 11-taóng pag-aaral ng Bibliya ni Hirofumi, lumipat siya sa kongregasyong malapit sa kanilang lugar sa halip na maglakbay pa nang malayo kapag dumadalo siya sa sign-language congregation. Walang marunong ng sign language sa kongregasyong iyon, pero makalipas ang 18 buwan, 22 kapatid ang nag-aral para  matulungan nila si Hirofumi. Noong Enero 2012, ginampanan ni Hirofumi ang unang bahagi niya sa Paaralang Teokratiko Ukol sa Ministeryo, katulong ang isang interpreter. Noong Oktubre nang taóng iyon, naging di-bautisadong mamamahayag si Hirofumi.

Mga 25 ang inaaralan sa Bibliya ni Floren, isang payunir na taga-Pilipinas, at karamihan ay mga security guard. Kadalasan nang naka-duty sila sa gabi—o kaya ay sa buong magdamag. Kaya pinupuntahan sila ni Floren kapag break nila o bakante sa trabaho. Sa gabi, nagdaraos siya ng mga pag-aaral sa Bibliya mula alas-siyete hanggang alas-onse, at sa umaga naman, mula alas-singko hanggang alas-nuwebe. Kung minsan, itinataon niya ang pagpunta sa panahon ng rilyebo. Sa gayon, maaaralan niya ng Bibliya ang guwardiya na papalit sa duty at ang guwardiya na katatapos lang mag-duty. Sinabi ni Floren: “Ang saya-saya ko dahil ang dami kong Bible study. Ngayon lang ako naging ganito kasaya.” May ilang security guard na dumadalo na ngayon sa Kingdom Hall. Bautisado na ang isa sa mga tinuturuan ni Floren at isa na ring regular pioneer.

Isang maulang araw, dalawang sister sa Armenia ang nag-alok ng tract sa mag-inang nakita nila sa daan. Marusya ang pangalan ng nanay at Yeva naman ang anak. Nagulat ang mga sister nang sabihin ni Marusya na dalawang oras na silang nasa labas at naghihintay sa mga Saksi ni Jehova kahit umuulan. Bakit? May kapatid kasi si Marusya na nakulong. Pero habang nasa bilangguan, nalaman niya ang katotohanan mula sa mga  Saksing nakabilanggo dahil sa pagiging neutral. Inaasahan ni Marusya na pagkalaya ng kapatid niya, mas magiging salbahe ito at agresibo. Pero sa kabaligtaran, naging mahinahon siya at makatuwiran. Habang patuloy siyang nakikisama sa mga Saksi, lalong nagiging mabuting tao ang kapatid ni Marusya. Naguguluhan ang mag-ina dahil marami silang nakikitang propaganda sa mga poster at telebisyon laban sa mga Saksi ni Jehova. Inisip ni Yeva: ‘Napakabait ng tito ko. Pero bakit ang dami-daming masasamang bagay na sinasabi tungkol sa mga Saksi ni Jehova?’ Para maliwanagan, sinabi niya sa kaniyang nanay: “Hindi natin malalaman ang totoo kung hindi tayo susuong sa panganib. Hanapin natin ngayon din ang mga Saksi ni Jehova para masagot na ang tanong natin.” At iyan ang ginagawa nila nang araw na matagpuan sila ng mga sister. Makalipas ang dalawang araw, napasimulan ng pag-aaral sa Bibliya ang mag-ina. Dumadalo na sila sa mga pulong at mga di-bautisadong mamamahayag na ngayon.

Sa Adana, Turkey, isang babaing may mabibigat na problema sa buhay at pamilya at muntik pa ngang magpakamatay noon ang nakakita ng dalawang magasin sa pintuan niya. Lumilitaw, napulot iyon ng mga kapitbahay niyang bata at inilagay sa pintuan niya dahil inakala nilang sa kaniya iyon. Hangang-hanga ang babae sa mga talambuhay sa magasin, at naisip niyang sana ay magbago rin ang buhay niya. Tinawagan ng babae ang numero sa telepono na nakasulat sa isang magasin. Numero iyon ng isang sister na payunir na nakatira sa malapit. Napasimulan ang isang pag-aaral sa Bibliya. Nagustuhan ng babae ang mga natututuhan niya at sinabing gusto niyang dumalo  sa mga pulong. Malapit lang pala sa bahay niya ang Kingdom Hall. Dumalo agad siya sa mga pulong. Mula noon, regular na siyang dumadalo.

Habang naka-duty si Bam, isang palasimbang pulis sa Nepal, may nakilala siya sa daan na mag-asawang special pioneer. Humanga siya dahil ang lahat ng tanong niya ay nasasagot nila gamit ang Bibliya. Tinanggap ni Bam ang pag-aaral sa Bibliya at di-nagtagal ay nagsimulang dumalo sa mga pulong. Habang sumusulong siya sa pag-aaral, nakokonsiyensiya siya dahil sa kaniyang trabaho. Kaya hiniling niya sa mga nakakataas na ilipat siya sa opisina para hindi na siya kailangang magdala ng armas. Pinayagan naman siya. Pero pagkatapos dumalo sa isang pandistritong kombensiyon, nabagabag ulit si Bam kaya tuluyan na siyang nagbitiw sa pagiging pulis.

Hindi iyon ikinatuwa ng asawa ni Bam. Kasi kapag pulis ka, mataas ang tingin sa iyo ng mga tao at malaki ang suweldo, benepisyo, at pensiyon mo. Para makumbinsi si Bam, sinabi ng asawa niya, “Kung hindi ka magbibitiw sa pagiging pulis, makikipag-aral din ako ng Bibliya sa mga Saksi.” Nang hindi iyon umubra, kinumbinsi niya ang kapitan ng pulisya na ikulong si Bam sa pag-asang magbabago ang isip nito. Nang makalaya si Bam pagkalipas ng sampung araw, determinado pa rin siyang maghanap ng ibang pagkakakitaan. Nagtrabaho siya bilang drayber ng rickshaw, kaya maraming oras siyang nakabilad sa araw. Pero masayang-masaya si Bam. Patuloy siyang sumulong sa espirituwal at naging mamamahayag. Unti-unti ring huminto sa pagsalansang ang asawa niya. Dahil sa kabaitang ipinakita sa kaniya ng mga kapatid sa  kongregasyon, nag-aral na rin siya ng Bibliya. Patuloy na pinaglaanan ni Bam ang pamilya niya, at sa katunayan, mas malaki pa ang kita niya ngayon kaysa noong pulis siya. Nabautismuhan siya sa asamblea noong Pebrero 2013, at kasama na niya ngayon sa mga pulong ang kaniyang asawa’t anak.

Si Myeong-hee, isang sister sa Korea, ay may problema sa isang binti dahil sa dinanas niyang paralisis noong dalawang taóng gulang siya. Madali siyang mapagod at bigla na lang bumabagsak kung minsan. Madalas siyang sinusumpong ng panic attack at may mga side effect din ang iniinom niyang gamot. Hirap siyang huminga, at dagdag pa sa problema ang nararamdaman niyang tensiyon at pagkabalisa. Sa kabila nito, gusto pa ring mag-auxiliary pioneer ni Myeong-hee at halos buwan-buwan niya itong nagawa nitong nakaraang dalawang taon. Nagpapasalamat siya sa lakas na ibinibigay ni Jehova para maipagpatuloy ang kaniyang ministeryo.

Si Agnes, isang misyonera sa Indonesia, ay laging nagpapatotoo sa isang babaing buntis na nagtitinda ng gulay sa palengke. Gustung-gusto ng tindera ang mga magasin natin at nakikipag-usap din siya tungkol sa Bibliya kapag hindi siya abala. Isang araw, dinalaw siya ni Agnes pero wala siya. Sinabi ng mister ng tindera na kapapanganak lang nito. Kaya naisip ni Agnes na bumisita. Binalot niya ang librong Ang Aking Aklat ng mga Kuwento sa Bibliya  para iregalo. Tuwang-tuwa ang tindera dahil dinalaw siya ni Agnes at ang baby niya. Pero lalo siyang natuwa nang iabot ni Agnes ang regalo. Nang buksan niya ito, halos hindi siya makapaniwala at sinabi: “Saan mo ‘to nakuha? Tatlumpung taon ko nang hinahanap ito! Nagtanung-tanong na ako sa lahat. Walang tindahan ng libro na meron nito, hindi sila pamilyar dito, at walang ibang librong kasingganda nito!” Noong bata pa ang tindera, may aklat na Mga Kuwento sa Bibliya ang tiyo niya, at gustung-gusto niya itong basahin. Ngayon, binabasa na niya uli ang aklat, at gustung-gusto rin itong basahin ng panganay niya. Napasimulan ng pag-aaral sa Bibliya ang mag-ina.