Matapos silang iligtas mula kay Paraon at sa kaniyang hukbo sa Dagat na Pula, talagang dapat magpasalamat kay Jehova ang mga Israelita. Tayo rin sa ngayon ay maaaring magpasalamat kay Jehova. Totoo, kapag napapaharap tayo sa mga pagsubok, baka madali tayong masiraan ng loob. Sa gayong mga sitwasyon, maaaliw tayo at mapatitibay kung bubulay-bulayin natin ang ating mga pagpapala.

 Isa sa pinakamamahal nating pagpapala ay ang ating tiyak na pag-asa ng kaligtasan mula sa lahat ng sanhi ng kirot at pighati. Anumang problema ang mapaharap sa atin, alam nating hindi tayo pababayaan ni Jehova. Inilalaan ng ating maibiging Pastol ang lahat ng kailangan natin para mapaglingkuran siya nang may katapatan. Lagi siyang nagiging “kanlungan at kalakasan para sa atin, isang tulong na kaagad na masusumpungan sa panahon ng mga kabagabagan.” (Awit 46:1) Kapag nakapokus tayo sa gayong mga pagpapala, mahaharap natin maging ang pinakamatitinding pagsubok. Sa taóng ito, may-kagalakan nawa nating bulay-bulayin ang ating mga pagpapala at maudyukan tayong “magpasalamat . . . kay Jehova, sapagkat siya ay mabuti; sapagkat ang kaniyang maibiging-kabaitan ay hanggang sa panahong walang takda.”—Awit 106:1.