NAKAPAGBITIW ka na ba ng isang pangako at pagkatapos ay nahirapan kang tuparin iyon? Ganoon ang nangyari sa lalaki sa larawang ito, kaya nalulungkot siya. Ang lalaki ay isang matapang na hukom sa Israel na nagngangalang Jepte.

Si Jepte ay nabuhay noong panahon na ang mga Israelita ay hindi na sumasamba kay Jehova. Gumagawa na naman sila ng masama. Kaya pinahintulutan ni Jehova na sila ay pahirapan ng mga taga-Amon. Dahil dito ay nanawagan ang mga Israelita kay Jehova: ‘Nagkasala kami laban sa iyo. Iligtas mo kami.’

Si Jepte ang pinili ng bayan para lumaban sa masasamang Amonita. Gustung-gusto ni Jepte na tulungan siya ni Jehova, kaya siya ay nangako kay Jehova: ‘Kung pagkakalooban mo ako ng tagumpay, ipagkakaloob ko sa iyo ang unang tao na lalabas sa aking bahay para sumalubong sa akin pagbabalik ko mula sa digmaan.’

Tinulungan ni Jehova si Jepte para ito magtagumpay. Nang umuwi na si Jepte, alam mo ba kung sino ang unang-unang lumabas para sumalubong sa kaniya? Ang kaniyang anak na babae, ang kaisaisa niyang anak. Lungkot-na-lungkot si Jepte. Pero nakapagbitiw na siya ng pangako at hindi niya puwedeng bawiin ito.

Nang malaman ng anak ni Jepte ang tungkol sa pangako, nalungkot din siya sa pasimula. Pero sinabi niya sa tatay niya: ‘Kung nangako ka kay Jehova, dapat mo itong tuparin.’

Kaya ang anak ni Jepte ay nagpunta sa Silo, at ginugol niya ang nalalabing mga taon ng kaniyang buhay sa paglilingkod kay Jehova sa tabernakulo. Apat na araw bawa’t taon, ang mga babae sa Israel ay nagpupunta doon para dalawin siya, kaya masayang-masaya sila. Mahal-na-mahal ng bayan ang anak ni Jepte kasi siya ay isang mabuting lingkod ni Jehova.