Pumunta sa nilalaman

Pumunta sa talaan ng mga nilalaman

Kain

Kain

[mula sa salitang-ugat na nangangahulugang “maglabas; magtamo; bumili”].

1. Isang pangalang ginamit sa isang kasabihan ni Balaam upang tumukoy sa tribo ng mga Kenita. (Bil 24:22) Isinalin itong “mga Kenita” sa Hukom 4:11.​—Tingnan ang KENITA.

2. Isang lunsod sa bulubunduking pook ng Juda. (Jos 15:1, 48, 57) Iniuugnay ito sa en-Nebi Yaqin, mga 6 na km (3.5 mi) sa TS ng Hebron.