Hindi matiyak kung anong partikular na uri ng balat ang tinutukoy bilang taʹchash; ang salitang Hebreo na ito ay ginamit upang ilarawan ang panlabas na pantakip ng tabernakulo at isang pambalot para sa mga kasangkapan at kagamitan ng santuwaryo kapag inililipat ang mga iyon. Kadalasan, ang taʹchash o techa·shimʹ (pangmaramihan) ay lumilitaw kasama ng ʽohr o ʽoh·rohthʹ (balat, mga balat). (Exo 25:5; 26:14; 35:7, 23; 36:19; 39:34; Bil 4:6-14, 25; Eze 16:10) Waring sa pagkaunawa ng mga tagapagsalin ng Griegong Septuagint, ang salitang Hebreo ay tumutukoy, hindi sa isang hayop, kundi sa kulay na asul. (Ihambing ang Bil 4:14, tlb sa Rbi8.) Subalit halos nagkakaisa ang mga Judiong komentarista sa pagsasabing ang taʹchash ay tumutukoy sa isang hayop. Ang pangmalas na ito ay itinaguyod din ni Gesenius, na isang leksikograpo sa wikang Hebreo, anupat itinuring niya na ang mababasa sa Septuagint ay isa lamang palagay, isang pagkakasalin na hindi sinusuportahan ng etimolohiya o ng mga wikang kaugnay ng Hebreo. Sa kaniyang pagkaunawa, ang taʹchash ay tumutukoy sa poka (seal) o kaya’y sa badger, anupat ibinatay niya ang kaniyang mga konklusyon sa konteksto, sa testimonyo ng mga Talmudista, sa paghahambing ng salitang Hebreo sa katulad nitong mga salita sa ibang mga wika, at sa etimolohiyang Hebreo.

Isinalin ng mga tagapagsalin ng Bibliya ang ʽohr (ʽoh·rohthʹ) taʹchash (techa·shimʹ) sa iba’t ibang paraan bilang “(mga) balat ng mga badger” (KJ), “(mga) balat ng kambing” (RS), “(mga) balat ng porpoise” (AT), “(mga) balat ng poka” (AS), “katad” (Mo), “mainam na katad” (JB), “mga balat na kulay biyoleta” (Dy), at “katad na tahash” (Exo 25:5, tlb sa Rbi8, ngunit “mga balat ng poka” sa mismong teksto). Hindi lahat ng mga iskolar ay pabor sa salin na “(mga) balat ng mga badger,” yamang ipinapalagay na imposibleng makakuha ang mga Israelita ng sapat na balat ng badger, sa Ehipto man o sa ilang, upang ipantakip sa tabernakulo. May mga iskolar ding nagsasabi na hindi wasto ang alinman sa “(mga) balat ng mga badger” o “(mga) balat ng poka” o “(mga) balat ng porpoise,” yamang maliwanag na ang mga badger, mga poka, mga porpoise o dolphin, mga dugong, at katulad na mga hayop ay marumi anupat hindi dapat kainin. (Lev 11:12, 27) Samakatuwid, para sa kanila, mahirap isipin na ang balat ng isang ‘maruming’ hayop ay gagamitin sa isang bagay na napakasagrado gaya ng pagtatayo ng tabernakulo at bilang pantakip sa mga kasangkapan at kagamitan ng santuwaryo. Sinasabi nila na ang taʹchash ay maaaring tumutukoy sa balat ng isang malinis na hayop, posibleng isang uri ng antilope, tupa, o kambing.

Maaaring Gamitin Bagaman ang Poka ay Inuri Bilang Marumi. Bagaman maliwanag na ang mga poka ay marumi anupat hindi dapat kainin, hindi nangangahulugan na bawal gamitin ang kanilang mga balat bilang pantakip sa tabernakulo. Halimbawa, bagaman ang leon at ang agila ay “marumi” (Lev 11:13, 27), kabilang ang mga ito sa apat na mukha ng makalangit na mga kerubing nakita ni Ezekiel sa pangitain. (Eze 1:5, 10; 10:14) Gayundin, ang mga karwaheng tanso na ginawa ni Solomon upang gamitin sa templo ay napapalamutian ng mga wangis ng mga leon, at tiyak na alinsunod ito sa mga planong ibinigay ng Diyos kay David sa pamamagitan ng pagkasi. (1Ha 7:27-29; 1Cr 28:11-19) Ginamit ng mga Israelita ang ‘maruruming’ hayop gaya ng mga asno bilang sasakyan, anupat inihula pa nga na ang Mesiyas ay papasok sa Jerusalem sakay ng isang asno. (Zac 9:9; Mat 21:4, 5) Bagaman si Juan na Tagapagbautismo ay may napakasagradong atas na ‘magpauna sa harap ni Jehova upang ihanda ang kaniyang mga daan,’ siya’y nagsuot ng pananamit na gawa sa balahibo ng isang ‘maruming’ hayop. (Luc 1:76; Mat 3:4; Lev 11:4) Waring ipinahihiwatig ng lahat ng ito na ang pagkakaiba sa pagitan ng malinis at ng marumi ay kapit lamang sa pagkain, bagaman may mga panahong ikinakapit din ito may kaugnayan sa paghahain, at hindi ito nangangahulugan na dapat kasuklaman ng mga Israelita ang lahat ng ‘maruruming’ hayop. (Lev 11:46, 47) Isa pa, ang mga ito, gaya rin ng ‘malilinis’ na hayop, ay nilalang ng Diyos at samakatuwid ay mabuti at hindi karima-rimarim sa ganang sarili.​—Gen 1:21, 25.

Kung Paano Nakakuha Nito ang mga Israelita. Kung ang taʹchash sa Bibliya ay talagang tumutukoy sa isang uri ng poka, paano kaya nakakuha ng mga balat ng poka ang mga Israelita? Bagaman ang mga poka ay karaniwang matatagpuan sa mga rehiyon ng Artiko at Antartiko, mas gusto ng ilang poka ang mainit-init na klima. Sa ngayon, mayroon pa ring mga monk seal na makikita sa isang bahagi ng Dagat Mediteraneo, at sa iba pang mas maiinit na katubigan. Sa nakalipas na mga siglo, lubhang nabawasan ang bilang ng mga poka dahil sa tao, subalit noong panahon ng Bibliya, maaaring maraming poka sa Mediteraneo at sa Dagat na Pula. Noong 1832, isang edisyong Ingles ng Dictionary of the Holy Bible ni Calmet (p. 139) ang nagsabi: “Sa maraming maliliit na pulo sa dagat na Pula, sa palibot ng peninsula ng Sinai, ay matatagpuan ang mga poka.”​—Tingnan din ang The Tabernacle’s Typical Teaching, ni A. J. Pollock, London, p. 47.

Ang sinaunang mga Ehipsiyo ay nakipagkalakalan sa Dagat na Pula at, sabihin pa, tumanggap sila ng mga paninda mula sa maraming rehiyon sa Mediteraneo. Kaya naman may mapagkukunan ng  mga balat ng poka ang mga Ehipsiyo. Samakatuwid, nang lisanin ng mga Israelita ang Ehipto, maaaring dinala nila ang mga balat ng poka na dati na nilang pag-aari, pati na yaong mga kabilang sa maraming mahahalagang bagay na ibinigay sa kanila ng mga Ehipsiyo.​—Exo 12:35, 36.