Ang mga salitang Hebreo para sa “mga kadenitang pambukung-bukong” (ʼets·ʽa·dhahʹ; Bil 31:50) at “mga kadenilya sa paa” (tseʽa·dhahʹ; Isa 3:20) ay kapuwa nagmula sa salitang-ugat na tsa·ʽadhʹ, nangangahulugang “humakbang; humayo.” (Jer 10:5; Kaw 7:8) Ang Hebreong ʽeʹkhes (pulseras sa paa; pulseras sa bukung-bukong) ay nagmula sa salitang-ugat na ʽa·khasʹ, nangangahulugang “magpakalansing” o “magpaalog ng mga pulseras sa paa.” (Isa 3:16, 18, mga tlb sa Rbi8) Ang mga pulseras sa bukung-bukong o ang mga palamuting argolya na isinusuot sa mga binti sa itaas ng bukung-bukong ay karaniwang ginagamit sa sinaunang Gitnang Silangan. Ang mga ito ay gawa sa mga materyales na gaya ng tanso, ginto, pilak, bakal, bubog, at garing. Sa mga bantayog ng Ehipto, kapuwa ang mga lalaki at mga babae ay ipinakikitang nagsusuot ng mga ito, at sa Ehipto, malimit na magkaterno ang mga pulseras sa bukung-bukong at ang mga pulseras sa braso.

Ang mabibigat na pulseras sa bukung-bukong ay maaaring lumikha ng kumakalansing na tunog kapag nag-uumpugan ang mga ito habang naglalakad ang may-suot nito. Gayunman, kung minsan ay nilalagyan ng maliliit na bato ang loob ng hungkag na mga pulseras sa paa o mga pulseras sa bukung-bukong upang lumikha ng tunog, at ang mga babaing Arabe nitong kalilipas na mga panahon lamang ay nagsusuot din paminsan-minsan ng mga pulseras sa bukung-bukong na may nakasabit na maliliit na kampanilya. Gayundin, kung minsan ay kinakabitan ng mga kadenitang pambukung-bukong ang mga pulseras sa bukung-bukong na isinusuot ng mga babae, anupat pinagdurugtong ang mga palamuting ito. Kumakalansing ang mga kadenita habang naglalakad ang may-suot nito, at sabihin pa,  nakatatawag-pansin ang mga iyon at ang mismong mga pulseras sa bukung-bukong. Nililimitahan o pinaiikli rin ng mga kadenitang pambukung-bukong o mga kadenilya sa paa ang mga hakbang ng isang babae, anupat lumalakad siya nang patiyad, na maituturing na maganda o mahinhing kilos ng babae.​—Isa 3:16.

Ang mga “kadenitang pambukung-bukong” ay kabilang sa mga alahas na kinuha ng mga Israelita mula sa mga Midianita bilang samsam sa digmaan at na iniabuloy nila bilang “handog kay Jehova.” (Bil 31:50, 51) Nang maglaon, ang palalong “mga anak na babae ng Sion” ay inilarawan bilang mga babae na “lumalakad nang patiyad, at sa pamamagitan ng kanilang mga paa ay nagpapakalansing sila,” o “sa kanilang mga paa ay nagpapaalog sila ng mga pulseras sa paa.” Sa pamamagitan ni Isaias, binabalaan sila ni Jehova na aalisin Niya ang kanilang mga palamuti at ang “kagandahan ng mga pulseras sa paa,” o mga pulseras sa bukung-bukong, gayundin ang kanilang “mga kadenilya sa paa.” (Isa 3:16, 18, 20) Tiyak na nakaapekto sa buhay ng mga babaing ito ang pananakop ng Babilonya sa Juda at Jerusalem noong 607 B.C.E., na nagbunga ng pagkawala ng kanilang maraming palamuti at ng kanilang kalayaan.​—Tingnan ang PALAMUTI.