Awit 66

Ang Kapangyarihan ng Kabaitan

(Roma 2:4)

1. Pasalamat tayo sa Diyos,

Na nagpapakita

Sa taong hamak, awa niya,

Ating nadadama.

Bagama’t siya ay dakila,

Tayo’y kanyang alaala.

Tayo’y lumalapit sa Diyos,

May sampalataya.

2. Sa pagtuturo ni Jesus,

Siya’y laging maamo.

Siya’y mahinahon sa mga

Taong di palalo.

Ang turo niyang malumanay,

Dulot ginhawang totoo.

Makasalana’y bumaling

Sa Diyos nang b’ong puso.

3. Ang bunga ng kabaitan

Dapat na taglayin.

Tumulad kay Jesus, sa Diyos,

Pagpapala’y kamtin.

Kung sulirani’y kaharap,

Kalutasa’y ang pagiging

Maamo’t magandang loob,

Na siyang taglay natin.

4. Anong buti kung tayo nga

Ay magpahalaga

Na kabaita’y may lakas,

Tunay, walang hangga!

Tumatanggap pinagpala,

Nagbibigay ay lalo na.

Dulot nati’y puri sa Diyos

Kung mabait tuwina.