Awit 150

Ang Tinapay Buhat sa Langit

(Juan 6:51)

1. Ama namin sa langit,

Ika’y Diyos na walang hanggan,

Kami’y nag-aawitan

Ng papuri sa iyong ngalan.

Pastol kang maibigin,

Tapat mong inakay

Sinauna mong bayan,

Mana ay ’binigay.

Naglaan ka ng tubig,

Bato ang siyang pinagmulan.

Inakay sa Canaan,

Busog at masayang kawan.

2. Ang manang pinakain,

Anak mo’y inilarawan;

Iniwan niya ang langit

Upang tao’y matulungan.

Siya’y tinapay sa langit;

Laman niya’y ’binigay

Handog ukol sa tao,

Upang may mabuhay.

Tayo ay bumahagi,

Diyos lamang ang nagbibigay;

Araw-araw kainin,

Sa ati’y dumadalisay.

3. Balita ng tinapay

Sa gutom di ililihim;

Gamiti’y panahon mo

Upang “tupa” ay pakanin.

Ang kapwa’y tutulungang

Katwira’y hanapin,

Upang ang kaligtasan

Ay kanilang kamtin.

Matapos ang tagumpay

Ng Armahedong digmaan,

Papuri’y aawitin,

Kagalaka’y walang hanggan.