Awit 96

Niluluwalhati ang Ating Ama, si Jehova

(Juan 17:4)

1. Likha mo’y nag-aawitan

Sa iyong kaluwalhatian.

Lahat ito ay nilalang

Dahil sa iyong kalo’ban.

Sa palad mo nagmumula,

Sakdal na kabutihan.

Mga makahulang dula,

Ngayo’y may katuparan.

Noong isilang si Jesus,

Anghel ay nag-awitan.

Kay buti mo, O aming Diyos,

Laan mo’y katubusan!

2. Sa pagtupad ng iyong Anak

Sa maka-Diyos na atas,

Tagumpay niya’y nagpagalak,

At naglaan ng lunas.

Utos mo ay tinutupad

Ng Hari sa luklukan,

Sa lahat inilalahad,

Layunin mo’t pangalan;

Kami, bilang ang iyong bayan,

Sa tuwa’y nagsisigawan:

‘Ang Diyos ng kaliwanagan,

Luha ay papahirin!’

3. Di ba dapat kang purihin,

At laging paluguran?

Ialay ang buhay namin,

At ika’y paglingkuran?

Ngalan mo’y itataguyod,

Gawai’y tatapusin.

Huwag sanang manghihimagod;

Sikap ay paningasin.

Sa buong puso’t isipan

Kami’y maglilingkuran.

Ang dakilain iyong ngalan

Siya naming kapasiyahan.