Awit 173

Pag-ibig—ang Sakdal na Buklod ng Pagkakaisa

(Colosas 3:14)

1. Pag-ibig ng marami ngayon

Lalong lumalamig.

Ingatan ang unang pag-ibig

At huwag padadaig.

Kung Diyos ay ating tutularan,

Ating itatanghal

Pag-ibig mismo ng ating Diyos,

Sa puso’y bumukal.

2. Wala itong pagkukunwari,

Sa puso’y maningas.

Dapat nga nating pagyamanin,

Huwag sanang kukupas.

Saklaw nito ay palawakin,

Lahat ay abutin.

Ibigin mo ang mahal ng Diyos,

Sila’y patibayin.

3. Sanlibutan ay malalansag,

Tayo’y magkaisa.

Buklod na sa ati’y pamigkis

Ay higpitan sana.

Magiliw na pagtitinginan,

Lubhang kailangan.

Matalik tayong magsasama,

Hanggang katapusan.

4. Mabuting kaugnayan sa Diyos

Ay mayroong ganti.

Kapwa mo ay dapat ibiging

Tulad sa sarili.

Gawing taos at mataimtim,

Lubos na matimyas.

Ngayo’y isang sakdal na buklod,

Pag-ibig na wagas.