Sa Kautusang Mosaiko, siya ang pangunahing saserdote na kumakatawan sa bayan sa harap ng Diyos at nangangasiwa sa iba pang saserdote. Tinatawag din siyang “punong saserdote.” (2Cr 26:20; Ezr 7:5) Siya lang ang puwedeng pumasok sa Kabanal-banalan, ang kaloob-loobang silid sa tabernakulo at sa templo nang maglaon. Ginagawa lang niya ito sa taunang Araw ng Pagbabayad-Sala. Ang terminong “mataas na saserdote” ay ginagamit din para tumukoy kay Jesu-Kristo.—Lev 16:2, 17; 21:10; Mat 26:3; Heb 4:14.