Masinsinan ang pakikipag-usap ni Jesus sa tapat na mga apostol. Marahil ay pasado alas dose na ng hatinggabi. Nagbigay ngayon si Jesus ng nakapagpapatibay na ilustrasyon:

“Ako ang tunay na punong ubas, at ang aking Ama ang tagapagsaka,” ang pasimula niya. (Juan 15:1) Kahawig ito ng ilang daang taon nang ilustrasyon tungkol sa bansang Israel, na tinawag na punong ubas ni Jehova. (Jeremias 2:21; Oseas 10:1, 2) Pero itinakwil na ni Jehova ang bansang iyon. (Mateo 23:37, 38) Kaya may bagong itinuturo si Jesus. Siya ang punong ubas na sinasaka ng Ama mula nang pahiran si Jesus ng banal na espiritu noong 29 C.E. Pero ipinakita ni Jesus na hindi lang sa kaniya lumalarawan ang punong ubas nang sabihin niya:

“Inaalis [ng aking Ama] sa akin ang bawat sangang hindi namumunga, at nililinis niya ang bawat isa na namumunga para mamunga pa iyon nang higit. . . . Kung paanong ang sanga ay hindi makapamumunga malibang manatili itong bahagi ng punong ubas, hindi rin kayo makapamumunga malibang manatili kayong kaisa ko. Ako ang punong ubas; kayo ang mga sanga.”—Juan 15:2-5.

Nangako si Jesus sa tapat na mga alagad na pagkaalis niya, magpapadala siya ng katulong, ang banal na espiritu. Makalipas ang 51 araw, nang matanggap ng mga apostol at ng iba ang banal na espiritu, naging sanga sila ng punong ubas. At lahat ng “sanga” ay kailangang manatiling kaisa ni Jesus. Para saan?

Ipinaliwanag niya: “Siya na nananatiling kaisa ko at ako na kaisa niya ay namumunga ng marami; dahil kung nakahiwalay kayo sa akin, wala kayong magagawang anuman.” Ang “mga sangang” ito—ang kaniyang tapat na mga tagasunod—ay mamumunga nang sagana, tumutulad kay Jesus, masigasig sa pangangaral tungkol sa Kaharian ng Diyos, at gumagawa ng mga alagad. Paano kung ang isa ay hindi nananatiling kaisa ni Jesus at hindi namumunga? Sinabi ni Jesus: “Kung ang sinuman ay hindi nananatiling kaisa ko, siya ay itinatapong gaya ng isang sanga.” Pero sinabi rin niya: “Kung mananatili kayong kaisa ko at ang mga pananalita ko ay mananatili sa inyo, hingin ninyo ang anumang gusto ninyo at ibibigay iyon sa inyo.”—Juan 15:5-7.

Pero inulit ni Jesus ang dalawang beses na niyang sinabi noon—pagsunod sa utos niya. (Juan 14:15, 21) Bumanggit siya ng isang paraang magpapatunay na ginagawa nila ito: “Kung sinusunod ninyo ang mga utos ko, mananatili kayo sa pag-ibig ko, kung paanong sinunod ko ang mga utos ng Ama at nanatili sa pag-ibig niya.” Pero hindi lang pag-ibig sa Diyos na Jehova at sa kaniyang Anak ang nasasangkot. Sinabi ni Jesus: “Ito ang utos ko: Ibigin ninyo ang isa’t isa kung paanong inibig ko kayo. Walang pag-ibig na hihigit pa kaysa sa pag-ibig ng isa na nagbibigay ng sarili niyang buhay para sa mga kaibigan niya. Mga kaibigan ko kayo kung ginagawa ninyo ang iniuutos ko sa inyo.”—Juan 15:10-14.

Ilang oras na lang, patutunayan na ni Jesus ang kaniyang pag-ibig. Ibibigay niya ang buhay niya para sa lahat ng nananampalataya sa kaniya. Dapat na mapakilos nito ang mga tagasunod niya na tularan ang gayong mapagsakripisyong pag-ibig. Ang pag-ibig na ito ang magiging pagkakakilanlan nila, gaya ng sinabi ni Jesus: “Kung mahal ninyo ang isa’t isa, malalaman ng lahat na kayo ay mga alagad ko.”—Juan 13:35.

Kapansin-pansin na tinawag ni Jesus na “mga kaibigan” ang mga apostol. Ipinaliwanag niya: “Tinatawag ko kayong mga kaibigan dahil sinabi ko sa inyo ang lahat ng narinig ko sa aking Ama.” Isa ngang espesyal na ugnayan—ang maging malalapit na kaibigan ni Jesus at malaman ang sinabi ng Ama sa kaniya! Pero posible lang ang ugnayang ito kung ‘patuloy silang mamumunga.’ At kung magiging gayon sila, sinabi ni Jesus, “anuman ang hingin ninyo sa Ama sa pangalan ko ay [ibibigay] niya sa inyo.”—Juan 15:15, 16.

 Ang pag-ibig sa isa’t isa ng “mga sangang” ito, ng mga alagad niya, ay makakatulong sa kanila na makayanan ang anumang pagsubok. Nagbabala siya na kapopootan sila ng sanlibutan, pero sinabi rin niya: “Kung napopoot sa inyo ang sanlibutan, tandaan ninyong napoot ito sa akin bago ito napoot sa inyo. Kung bahagi kayo ng sanlibutan, matutuwa sa inyo ang sanlibutan. Pero hindi kayo bahagi ng sanlibutan, . . . kaya napopoot sa inyo ang sanlibutan.”—Juan 15:18, 19.

Ipinaliwanag pa ni Jesus kung bakit mapopoot sa kanila ang sanlibutan: “Gagawin nila ang lahat ng ito laban sa inyo dahil sa pangalan ko, dahil hindi nila kilala ang nagsugo sa akin.” Sinabi ni Jesus tungkol sa mga napopoot sa kaniya: “Kung hindi nila nakita ang mga himalang ginawa ko na hindi pa nagawa ng sinuman, wala sana silang kasalanan; pero ngayon ay nakita nila ako at kinapootan, gayundin ang aking Ama.” Para bang sinasabi ni Jesus na ang mga himala niya ang saligan ng paghatol sa mga napopoot sa kaniya. Sa katunayan, ang pagkapoot nila ay katuparan ng hula.—Juan 15:21, 24, 25; Awit 35:19; 69:4.

Muli, nangako si Jesus na ipapadala niya ang katulong, ang banal na espiritu. Ang makapangyarihang puwersang ito ay para sa lahat ng tagasunod niya at tutulungan sila nito na mamunga at makapagpatotoo.—Juan 15:27.