INIWAN ni Abraham, isang kilalang tauhan ng pananampalataya sa kasaysayan ng Bibliya, ang isang komportableng buhay sa maunlad na lunsod ng Ur. Pagkatapos manirahan ng ilang panahon sa Haran, ginugol niya ang natitirang bahagi ng kaniyang buhay bilang isang lagalag, na naninirahan sa mga tolda, na walang permanenteng tirahan. (Genesis 12:1-3; Gawa 7:2-7; Hebreo 11:8-10) Gayunman, nakaulat na: “Pumanaw si Abraham at namatay sa lubos na katandaan, matanda na at nasisiyahan.” (Genesis 25:8) Ano ang nagpangyari na ang kaniyang buhay ay maging lubhang kasiya-siya? Hindi lamang siya isang matandang lalaki na nakadama ng kasiyahan nang siya’y nasa banig ng kamatayan dahil sa kaniyang mga nagawa noong siya’y nabubuhay pa. Nang dakong huli, si Abraham ay tinawag na “kaibigan ni Jehova” dahil sa kaniyang namumukod-tanging pananampalataya sa Diyos. (Santiago 2:23; Isaias 41:8) Ang nilinang ni Abraham na makabuluhang kaugnayan sa kaniyang Maylalang ang nagpangyaring maging kasiya-siya ang kaniyang buhay.

² Kagaya ng ginawa ni Abraham mga 4,000 taon na ang nagdaan, ikaw man ay maaaring magkaroon ng isang makabuluhan, kasiya-siyang buhay sa ngayon kung lilinangin mo ang pakikipagkaibigan sa Diyos. Maaaring lubha kang mamangha sa ideya ng pagiging isang kaibigan ng Maylalang ng sansinukob, subalit posible iyon. Paano? Kailangan mong makilala siya at ibigin siya. (1 Corinto 8:3; Galacia 4:9) Sa pagkakaroon ng gayong kaugnayan  sa iyong Maylalang, maaaring maging makabuluhan at kasiya-siya ang iyong buhay.

³ Para doon sa mga nagnanais na tanggapin ang haing pantubos ni Jesu-Kristo, si Jehova ay naglaan ng mga giya para sa pagkakaroon ng isang maligayang buhay. (Isaias 48:17) Tandaan, si Adan ay naghimagsik laban sa Diyos sa pamamagitan ng pagpapasiya sa ganang sarili kung ano ang mabuti at kung ano ang masama. Bagaman binili ni Jehova ang pamilya ng tao sa pamamagitan ng haing pantubos ng kaniyang Anak, anupat pinagkalooban sila ng paraan upang lumaya mula sa pagkaalipin sa kasalanan at kamatayan, kailangang tanggapin ng bawat indibiduwal ang pantubos at huminto sa pagtatakda ng kaniyang sariling pamantayan ng mabuti at masama. Dapat na ipasakop natin ang ating sarili sa mga kautusan at mga simulain na inilaan ng Diyos para doon sa mga tumatanggap sa haing pantubos ni Jesus.

⁴ Habang nagpapatuloy ka sa pag-aaral ng Bibliya at ikinakapit ang mga simulaing naroroon, walang pagsalang mapahahalagahan mo ang pamantayan ng Diyos ng mabuti at masama. (Awit 19:7-9) Mauudyukan kang magsabi sa Diyos, gaya ng ginawa ng propeta ni Jehova na si Moises: “At ngayon, pakisuyo, kung nakasumpong ako ng lingap sa iyong paningin, pakisuyong ipaalam mo sa akin ang iyong mga daan, upang makilala kita.” (Exodo 33:13; Awit 25:4) Ang Bibliya ay naglalaan ng mga simulaing papatnubay sa iyo sa pagharap sa mga suliranin ng “mga panahong mapanganib na mahirap pakitunguhan.” (2 Timoteo 3:1) Ang iyong pagpapahalaga ay lalago, anupat ito’y aakay sa iyo upang makilalang mabuti si Jehova at upang mapatibay ang iyong pakikipagkaibigan sa kaniya.

⁵ Si Abraham ay namatay nang “matanda na at nasisiyahan,” subalit hangga’t ang isa ay namamatay, ang buhay ay mananatiling napakaikli. Ang pagnanais na mabuhay ay likas sa ating lahat, gaano man tayo katanda. Ito’y dahil sa “[ang Diyos] ay nagtakda rin ng pagkawalang hanggan sa puso ng mga tao; subalit hindi nila maarok kung ano ang ginawa ng Diyos buhat sa pasimula hanggang sa katapusan.” (Eclesiastes 3:11, New International Version) Kahit na mabuhay pa tayo nang walang hanggan, hindi natin kailanman maaarok ang buong paglalang ni Jehova. Walang katapusan ang maaari nating mapagmasdan, mapag-aralan, at matamasa sa kamangha-manghang mga gawa ni Jehova!​—Awit 19:1-4; 104:24; 139:14.

⁶ Maaaring hindi ka maakit na mabuhay magpakailanman kung ang lupa ay mapupuno ng mga suliraning gaya ng  nakikita natin sa ngayon. Gayunman, hindi iyan dapat na ikabahala. Ipinangangako ng Bibliya: “May mga bagong langit at isang bagong lupa na ating hinihintay ayon sa kaniyang pangako, at sa mga ito ay tatahan ang katuwiran.” (2 Pedro 3:13) Ang terminong “mga bagong langit” ay tumutukoy sa bagong makalangit na pamahalaan​—ang Kaharian ng Diyos, na siyang mamamahala sa buong lupa. Ang “bagong lupa” ay isang bagong lipunan ng mga tao na binubuo ng mga masunurin sa pamamahala ng Kahariang iyan. Upang ito’y maging isang katotohanan, malapit nang kumilos si Jehova laban sa mga “nagpapahamak sa lupa.”​—Apocalipsis 11:18; 2 Pedro 3:10.

⁷ Gaano na ito kalapit? Bilang mga bahagi ng “tanda . . . ng katapusan ng sistema ng mga bagay,” isinama rito ni Jesu-Kristo ang mga digmaan ng mga bansa, “mga kakapusan sa pagkain at mga lindol sa iba’t ibang dako,” “mga salot,” at “paglago ng katampalasanan.” (Mateo 24:3-13; Lucas 21:10, 11; 2 Timoteo 3:1-5) Pagkatapos ay inihula niya: “Kapag nakita ninyo na nagaganap ang mga bagay na ito, alamin ninyo na ang kaharian ng Diyos ay malapit na.” (Lucas 21:31) Tunay nga, ang panahon ng pagpuksa ni Jehova sa mga balakyot ay mabilis na dumarating. *

⁸ Pagkatapos ng “dakilang araw ng Diyos na Makapangyarihan-sa-lahat,” sa panahong lilinisin ni Jehova ang lupa mula sa kabalakyutan, ang ating globo ay magiging isang paraiso. (Apocalipsis 16:14, 16; Isaias 51:3) Pagkatapos, “ang mga matuwid ang magmamay-ari ng lupa, at tatahan sila roon magpakailanman.” (Awit 37:29) Subalit kumusta naman ang mga nangamatay na? “Huwag kayong mamangha rito,” ang sabi ni Jesus, “sapagkat ang oras ay dumarating na ang lahat ng nasa mga alaalang libingan ay makaririnig ng kaniyang tinig at lalabas, yaong mga gumawa ng mabubuting bagay sa pagkabuhay-muli sa buhay, yaong mga gumawa ng buktot na mga bagay sa pagkabuhay-muli sa paghatol.” (Juan 5:28, 29) Si Jehova, na interesado sa bawat indibiduwal, ay nagnanais na buhaying-muli yaong mga natutulog sa kamatayan. Maaaring subukin ng mga siyentipiko na i-clone ang mga tao sa pamamagitan ng henetikong inhinyeriya, subalit hindi na kailangang gumamit ng cloning ang Maylalang. Natatandaan  niya ang lahat ng detalye ng bawat matutubos na tao at maibabalik niya ang gayong mga tao tungo sa buhay. Oo, may pag-asa kang makita ang iyong namatay na mga minamahal sa isang paraisong lupa!

⁹ Ano kaya ang magiging buhay sa Paraiso? Ang lupa ay mapupuno ng maliligayang lalaki at babae na nagkakaisang pumupuri sa Maylalang. “Walang sinumang tumatahan ang magsasabi: ‘Ako ay may sakit.’” (Isaias 33:24; 54:13) Walang sinuman ang malalantad sa nakapipinsalang kaigtingan o magkakaroon ng emosyonal at mental na karamdaman. Maraming makakain ang lahat at makasusumpong ng kasiyahan sa makabuluhang gawain na kasuwato ng layunin ng Diyos. (Awit 72:16; Isaias 65:23) Tatamasahin nila ang kapayapaan sa mga hayop, kapayapaan sa mga kapuwa-tao at, higit sa lahat, “kapayapaan sa Diyos.”​—Roma 5:1; Awit 37:11; 72:7; Isaias 11:6-9.

¹⁰ Ano ang kailangan mong gawin upang mapasa Paraisong iyon at tamasahin ang buhay taglay ang lubos na kasiyahan? Sinabi ni Jesu-Kristo: “Ito ay nangangahulugan ng buhay na walang hanggan, ang kanilang pagkuha ng kaalaman tungkol sa iyo, ang tanging tunay na Diyos, at sa isa na iyong isinugo, si Jesu-Kristo.” (Juan 17:3) Kaya patuloy na kumuha ng kaalaman kay Jehova at kay Jesu-Kristo, na inaalam kung ano ang hinihiling sa iyo ng Diyos. Kung gayon ay mapaluluguran mo ang Diyos na Jehova, at pangyayarihin nito na ang iyong buhay ay maging lubos na kasiya-siya.