Gawa 20:1-38
20 At pagkatapos na humupa ang kaguluhan, ipinatawag ni Pablo ang mga alagad, at nang mapatibay-loob na niya sila at makapagpaalam sa kanila,+ yumaon siya upang maglakbay patungong Macedonia.+
2 Pagkatapos na lumibot sa mga bahaging iyon at mapatibay-loob ang mga naroon sa pamamagitan ng maraming salita,+ pumaroon siya sa Gresya.
3 At nang makagugol siya roon ng tatlong buwan, sa dahilang isang pakana+ ang binuo ng mga Judio laban sa kaniya nang maglalayag na siya patungong Sirya, siya ay nagpasiyang bumalik na dumaraan sa Macedonia.
4 Sinamahan siya ni Sopatro+ na anak ni Pirro ng Berea, nina Aristarco+ at Segundo na mga taga-Tesalonica, at ni Gayo ng Derbe, at ni Timoteo,+ at mula sa distrito ng Asia ay nina Tiquico+ at Trofimo.+
5 Ang mga ito ay nauna at naghintay sa amin sa Troas;+
6 ngunit naglayag kami mula sa Filipos pagkatapos ng mga araw ng mga tinapay na walang pampaalsa,+ at dumating kami sa kanila sa Troas+ sa loob ng limang araw; at doon ay gumugol kami ng pitong araw.
7 Noong unang araw+ ng sanlinggo, nang nagkakatipon kami upang kumain, si Pablo ay nagsimulang magdiskurso sa kanila, yamang lilisan na siya kinabukasan; at pinahaba niya ang kaniyang pagsasalita hanggang hatinggabi.
8 Kaya maraming lampara sa silid sa itaas+ kung saan kami nagkakatipon.
9 Habang nakaupo sa bintana, isang kabataang lalaki na nagngangalang Eutico ang nakatulog nang mahimbing habang si Pablo ay patuloy na nagsasalita, at, nang malugmok sa pagkakatulog, siya ay nahulog mula sa ikatlong palapag at patay na nang buhatin.
10 Ngunit nanaog si Pablo, dumapa sa ibabaw niya+ at niyakap siya at sinabi: “Tigilan ninyo ang pagkakaingay, sapagkat ang kaniyang kaluluwa ay nasa kaniya.”+
11 Siya ngayon ay pumanhik at pinasimulan ang kainan at kumain, at pagkatapos ng mahabang pakikipag-usap, hanggang sa magbukang-liwayway, siya ay lumisan na.
12 Kaya dinala nilang buháy ang batang lalaki at di-masukat ang kanilang pagkaaliw.
13 Kami ngayon ay nagpauna sa barko at naglayag patungong Asos, kung saan binabalak naming ilulan si Pablo, sapagkat, pagkabigay ng ganitong mga tagubilin, binabalak naman niyang maglakad.
14 Kaya nang abutan niya kami sa Asos, inilulan namin siya at pumaroon sa Mitilene;
15 at, pagkalayag mula roon kinabukasan, nakarating kami sa tapat ng Kios, ngunit nang sumunod na araw ay dumaong kami sa Samos, at nang sumunod pang araw ay dumating kami sa Mileto.
16 Sapagkat ipinasiya ni Pablo na lampasan ang Efeso,+ upang hindi siya gumugol ng panahon sa distrito ng Asia; sapagkat nagmamadali siya upang makarating sa Jerusalem+ sa araw ng kapistahan ng Pentecostes kung magagawa niya.
17 Gayunman, mula sa Mileto ay nagpasugo siya sa Efeso at ipinatawag ang matatandang lalaki+ ng kongregasyon.
18 Nang makarating sila sa kaniya ay sinabi niya sa kanila: “Nalalaman ninyong lubos kung paanong mula nang unang araw na tumuntong ako sa distrito ng Asia+ ay nakasama ninyo ako sa buong panahon,+
19 na nagpapaalipin+ para sa Panginoon taglay ang buong kababaan ng pag-iisip+ at mga luha at mga pagsubok na nangyari sa akin dahil sa mga pakana+ ng mga Judio;
20 samantalang hindi ko ipinagkait ang pagsasabi sa inyo ng alinman sa mga bagay na kapaki-pakinabang ni ang pagtuturo+ sa inyo nang hayagan at sa bahay-bahay.+
21 Kundi lubusan akong nagpatotoo+ kapuwa sa mga Judio at sa mga Griego tungkol sa pagsisisi+ sa Diyos at pananampalataya sa ating Panginoong Jesus.
22 At ngayon, narito! nakagapos sa espiritu,+ ako ay maglalakbay patungong Jerusalem, bagaman hindi ko nalalaman ang mga bagay na mangyayari sa akin doon,
23 maliban sa bagay na sa bawat lunsod ay paulit-ulit na nagpapatotoo sa akin ang banal na espiritu+ habang sinasabi nito na may mga gapos at mga kapighatian na naghihintay sa akin.+
24 Gayunpaman, hindi ko itinuturing ang aking kaluluwa na may anumang halaga at waring mahal sa akin,+ matapos ko lamang ang aking takbuhin+ at ang ministeryo+ na tinanggap+ ko mula sa Panginoong Jesus, na lubusang magpatotoo sa mabuting balita tungkol sa di-sana-nararapat na kabaitan ng Diyos.+
25 “At ngayon, narito! alam ko na kayong lahat na pinaroonan ko upang pangaralan ng kaharian ay hindi na makakakita pa sa aking mukha.
26 Kaya nga tinatawagan ko kayong magpatotoo sa mismong araw na ito na ako ay malinis sa dugo+ ng lahat ng tao,
27 sapagkat hindi ko ipinagkait na sabihin sa inyo ang lahat ng layunin+ ng Diyos.
28 Bigyang-pansin+ ninyo ang inyong sarili+ at ang buong kawan,+ na sa kanila ay inatasan kayo ng banal na espiritu bilang mga tagapangasiwa,+ upang magpastol sa kongregasyon ng Diyos,+ na binili niya ng dugo+ ng kaniyang sariling Anak.
29 Alam ko na pag-alis ko ay papasok sa gitna ninyo ang mapaniil na mga lobo+ at hindi makikitungo nang magiliw sa kawan,
30 at mula sa inyo mismo ay may mga taong babangon at magsasalita ng mga bagay na pilipit+ at ilalayo ang mga alagad upang pasunurin sa kanila.+
31 “Kaya nga manatili kayong gising, at isaisip ninyo na sa loob ng tatlong taon,+ gabi at araw, hindi ako tumigil sa pagpapaalaala+ sa bawat isa na may pagluha.
32 At ngayon ay ipinagkakatiwala ko kayo sa Diyos+ at sa salita ng kaniyang di-sana-nararapat na kabaitan, na siyang salitang makapagpapatibay sa inyo+ at makapagbibigay sa inyo ng mana kasama ng lahat ng mga pinabanal.+
33 Hindi ko inimbot ang pilak o ginto o kasuutan ng sinumang tao.+
34 Nalalaman ninyo mismo na ang mga kamay na ito ang nag-asikaso sa mga pangangailangan ko+ at niyaong sa mga kasama ko.
35 Ipinakita ko sa inyo sa lahat ng bagay na sa pagpapagal+ nang gayon ay dapat ninyong tulungan yaong mahihina,+ at dapat ninyong isaisip ang mga salita ng Panginoong Jesus, nang siya mismo ay magsabi, ‘May higit na kaligayahan sa pagbibigay+ kaysa sa pagtanggap.’ ”
36 At nang masabi na niya ang mga bagay na ito, lumuhod+ siyang kasama nilang lahat at nanalangin.
37 Sa katunayan, nagkaroon ng di-kakaunting pagtangis sa gitna nilang lahat, at sumubsob sila sa leeg ni Pablo+ at magiliw siyang hinalikan,+
38 sapagkat lalo na silang nasaktan sa salitang sinabi niya na hindi na nila makikita ang kaniyang mukha.+ Sa gayon ay inihatid+ na nila siya sa barko.
