Mga Awit 2:1-12
2 Bakit nagkakagulo ang mga bansaAt ang mga bayan ay nagbubulong-bulungan* tungkol sa walang-katuturang bagay?+
2 Ang mga hari sa lupa ay tumindigAt ang matataas na opisyal ay nagkaisa*+Laban kay Jehova at sa kaniyang pinili.*+
3 Sinasabi nila: “Lagutin natin ang mga ikinadena nila sa atinAt itapon ang mga panali nila!”
4 Ang nakaupo sa trono sa langit ay matatawa;Pagtatawanan sila ni Jehova.
5 Sa tindi ng galit niya ay magsasalita siya sa kanila sa panahong iyon,At sisindakin niya sila ng kaniyang nag-aapoy na galit.
6 Sasabihin niya: “Ako mismo ang nagluklok sa aking hari+Sa Sion,+ na aking banal na bundok.”
7 Ipahahayag ko ang sinabi ni Jehova;Sinabi niya sa akin: “Ikaw ang anak ko;+Ngayon, ako ay naging iyong ama.+
8 Hilingin mo sa akin, at ibibigay ko ang mga bansa bilang iyong manaAt ang buong lupa bilang iyong pag-aari.+
9 Babaliin mo sila gamit ang isang setrong bakal,+At dudurugin mo silang gaya ng isang palayok.”+
10 Kaya ngayon, kayong mga hari, magpakatalino kayo;Tumanggap kayo ng pagtutuwid,* kayong mga hukom sa lupa.
11 Maglingkod kayo kay Jehova nang may takot,At magsaya kayo nang may panginginig.
12 Parangalan* ninyo ang anak;+ kung hindi ay magagalit ang Diyos*At malilipol kayo,+Dahil ang galit Niya ay biglang sumisiklab.
Maligaya ang lahat ng nanganganlong sa Kaniya.
Talababa
^ O “nagbubulay-bulay.”
^ O “magkakasamang nagplano.”
^ O “Makinig kayo sa babala.”
^ Lit., “Halikan.”
^ Lit., “siya.”
