Mga Awit 32:1-11
Awit ni David. Maskil.*
32 Maligaya ang taong pinagpaumanhinan sa pagkakamali niya, na ang kasalanan ay tinakpan.*+
2 Maligaya ang taong sa paningin ni Jehova ay hindi nagkasala+At hindi mapanlinlang.
3 Nang manahimik ako, nanghina ang mga buto ko dahil sa paghihirap ng loob ko buong araw.+
4 Dahil sa araw at gabi ay mabigat ang kamay mo* sa akin.+
Ang lakas ko ay gaya ng tubig na natuyo sa init ng tag-araw. (Selah)
5 Sa wakas ay ipinagtapat ko sa iyo ang kasalanan ko;Hindi ko itinago ang pagkakamali ko.+
Sinabi ko: “Ipagtatapat ko kay Jehova ang mga kasalanan ko.”+
At pinatawad mo ang mga pagkakamali ko.+ (Selah)
6 Kaya bawat tapat ay mananalangin sa iyo+Habang matatagpuan ka pa.+
Dumating man ang baha, hindi siya aabutan nito.
7 Ikaw ay isang lugar na mapagtataguan ko;Poprotektahan mo ako sa kagipitan.+
Papalibutan mo ako ng mga hiyaw ng kagalakan dahil sa iyong pagliligtas.+ (Selah)
8 “Bibigyan kita ng kaunawaan at ituturo ko sa iyo ang daan na dapat mong lakaran.+
Papayuhan kita habang nakatingin ako sa iyo.+
9 Huwag kayong maging gaya ng kabayo o mula,* na hindi nakakaintindi,+Na ang sigla ay kailangang kontrolin ng renda o panaliBago ito lumapit sa iyo.”
10 Dumaranas ng maraming kirot ang masama;Pero ang nagtitiwala kay Jehova ay napapalibutan ng Kaniyang tapat na pag-ibig.+
11 Magsaya kayo dahil kay Jehova at magalak, kayong mga matuwid;Humiyaw kayo sa kagalakan, lahat kayo na tapat ang puso.
