Ayon kay Juan 11:1-57

  • Pagkamatay ni Lazaro (1-16)

  • Dinamayan ni Jesus sina Marta at Maria (17-37)

  • Binuhay-muli ni Jesus si Lazaro (38-44)

  • Planong pagpatay kay Jesus (45-57)

11  Isang lalaki ang may sakit, si Lazaro. Mula siya sa Betania, ang nayon ni Maria at ng kapatid nitong si Marta.+  Siya ang Maria na nagbuhos ng mabangong langis sa mga paa ng Panginoon at pinunasan ito ng buhok niya;+ kapatid niya ang may-sakit na si Lazaro.  Kaya ipinasabi kay Jesus ng mga kapatid nitong babae: “Panginoon, may sakit ang mahal mong kaibigan.”  Pero nang marinig iyon ni Jesus, sinabi niya: “Ang sakit na ito ay hindi magwawakas sa kamatayan; ito ay para sa kaluwalhatian ng Diyos,+ para ang Anak ng Diyos ay maluwalhati sa pamamagitan nito.”  Mahal ni Jesus si Marta, ang kapatid nitong babae, at si Lazaro.  Pero nang marinig niyang may sakit si Lazaro, nanatili pa siya nang dalawang araw sa kinaroroonan niya.  Pagkatapos, sinabi niya sa mga alagad: “Pumunta tayo ulit sa Judea.”  Sinabi ng mga alagad: “Rabbi,+ hindi ba kamakailan lang, gusto kang batuhin ng mga taga-Judea?+ Bakit ka pupunta ulit doon?”  Sumagot si Jesus: “Hindi ba may 12 oras na liwanag ng araw?+ Kung ang sinuman ay maglakad sa liwanag ng araw, hindi siya matatalisod dahil nakikita niya ang liwanag ng sangkatauhan.* 10  Pero kung ang sinuman ay maglakad sa gabi, matatalisod siya dahil wala sa kaniya ang liwanag.” 11  Sinabi pa niya: “Ang kaibigan nating si Lazaro ay natutulog,+ pero pupunta ako roon para gisingin siya.” 12  Kaya sinabi ng mga alagad: “Panginoon, kung natutulog siya, bubuti ang pakiramdam niya.” 13  Gayunman, ang tinutukoy ni Jesus ay ang kamatayan ni Lazaro. Pero akala nila, tungkol lang sa pagtulog ang sinasabi niya. 14  Kaya tuwirang sinabi ni Jesus: “Patay na si Lazaro,+ 15  at mabuti para sa inyo na wala ako roon, nang sa gayon ay maniwala kayo. Pero ngayon, puntahan natin siya.” 16  Sinabi ni Tomas, na tinatawag na Kambal, sa mga kapuwa niya alagad: “Sumama tayo para mamatay tayong kasama niya.”+ 17  Nang dumating si Jesus, apat na araw nang nakalibing* si Lazaro. 18  Mga tatlong kilometro* lang ang layo ng Betania mula sa Jerusalem. 19  Maraming Judio ang pumunta kina Marta at Maria para makiramay sa pagkamatay ng kapatid nila. 20  Nang mabalitaan ni Marta na parating na si Jesus, sinalubong niya siya; pero si Maria+ ay nanatili lang sa bahay na nakaupo. 21  At sinabi ni Marta kay Jesus: “Panginoon, kung narito ka lang noon, hindi sana namatay ang kapatid ko. 22  Pero naniniwala pa rin ako na anuman ang hingin mo sa Diyos, ibibigay niya iyon sa iyo.” 23  Sinabi ni Jesus: “Babangon ang kapatid mo.” 24  Sinabi ni Marta: “Alam kong mabubuhay siyang muli+ sa huling araw.” 25  Sinabi ni Jesus: “Ako ang pagkabuhay-muli at ang buhay.+ Siya na nananampalataya sa akin, kahit mamatay siya, ay mabubuhay; 26  at ang bawat isa na nabubuhay at nananampalataya sa akin ay hindi na kailanman mamamatay.+ Naniniwala ka ba rito?” 27  Sumagot siya: “Oo, Panginoon, naniniwala ako na ikaw ang Kristo, ang Anak ng Diyos, ang isa na darating sa mundo.”* 28  Pagkasabi nito, umalis siya at tinawag niya ang kapatid niyang si Maria at ibinulong: “Nandito ang Guro+ at tinatawag ka.” 29  Nang marinig ito ni Maria, dali-dali siyang tumayo at pumunta kay Jesus. 30  Si Jesus ay wala pa sa nayon; naroon pa rin siya sa lugar kung saan siya sinalubong ni Marta. 31  Nang pagkakataong iyon, may mga Judio sa bahay ni Maria na umaaliw sa kaniya. Nang makita nilang dali-daling tumayo si Maria at umalis, sinundan nila siya dahil iniisip nilang pupunta siya sa libingan*+ para umiyak. 32  Nang dumating si Maria sa kinaroroonan ni Jesus at makita niya ito, sumubsob siya sa paanan nito at sinabi niya: “Panginoon, kung narito ka lang noon, hindi sana namatay ang kapatid ko.” 33  Nang makita ni Jesus na umiiyak si Maria, pati na ang mga kasama nitong Judio, parang kinurot ang puso niya at nalungkot siya nang husto. 34  Sinabi niya: “Saan ninyo siya inilibing?” Sinabi nila sa kaniya: “Sumama kayo sa amin, Panginoon.” 35  Lumuha si Jesus.+ 36  Kaya sinabi ng mga Judio: “Tingnan ninyo kung gaano niya siya kamahal!” 37  Pero sinabi ng ilan sa kanila: “Napagaling niya ang isang bulag,+ bakit wala siyang nagawa para hindi mamatay si Lazaro?” 38  Muling nabagbag ang damdamin ni Jesus, at pumunta siya sa libingan.* Iyon ay isang kuweba, at isang bato ang nakatakip doon. 39  Sinabi ni Jesus: “Alisin ninyo ang bato.” Sinabi ni Marta na kapatid ng namatay: “Panginoon, malamang na nangangamoy na siya dahil apat na araw na siyang patay.” 40  Sinabi ni Jesus: “Hindi ba sinabi ko sa iyo na kung maniniwala ka ay makikita mo ang kaluwalhatian ng Diyos?”+ 41  Kaya inalis nila ang bato. Tumingala si Jesus sa langit,+ at sinabi niya: “Ama, nagpapasalamat ako na pinakinggan mo ako. 42  Alam ko na lagi mo akong pinakikinggan; pero nagsasalita ako ngayon dahil sa mga taong narito, para maniwala sila na isinugo mo ako.”+ 43  Pagkasabi nito, sumigaw siya: “Lazaro, lumabas ka!”+ 44  At lumabas ang taong namatay, na nababalutan ng tela ang mga paa at kamay, pati ang mukha. Sinabi ni Jesus: “Alisin ninyo ang nakabalot sa kaniya para makalakad siya.” 45  Kaya marami sa mga Judio na dumalaw kay Maria at nakakita sa ginawa ni Jesus ang nanampalataya sa kaniya,+ 46  pero ang ilan sa kanila ay pumunta sa mga Pariseo at sinabi ang ginawa ni Jesus. 47  Kaya tinipon ng mga punong saserdote at mga Pariseo ang Sanedrin at sinabi: “Ano ang gagawin natin? Ang dami nang ginagawang tanda ng taong ito.+ 48  Kung pababayaan lang natin siya, mananampalataya silang lahat sa kaniya, at darating ang mga Romano at kukunin ang ating templo* at ang ating bansa.” 49  Pero sinabi ng isa sa kanila, si Caifas,+ ang mataas na saserdote nang taóng iyon: “Wala kayong alam. 50  Hindi ba ninyo nakikita na mas mabuti para sa inyo na isang tao ang mamatay alang-alang sa bayan kaysa sa buong bansa ang mapahamak?” 51  Hindi niya ito sariling ideya, pero dahil siya ang mataas na saserdote nang taóng iyon, inihula niya na si Jesus ay mamamatay para sa bansa, 52  at hindi lang para sa bansa, kundi para matipon sa isang grupo ang mga anak ng Diyos na nakapangalat. 53  Kaya mula nang araw na iyon, nagsabuwatan na sila para patayin siya. 54  Mula noon, patago nang naglakbay si Jesus para hindi siya makita ng mga Judio. Umalis siya roon papunta sa isang lugar malapit sa ilang, sa lunsod ng Efraim,+ at nanatili siya roon kasama ng mga alagad. 55  Malapit na ang Paskuwa+ ng mga Judio, at maraming tao mula sa mga lalawigan ang pumunta sa Jerusalem bago ang Paskuwa para maglinis ng sarili nila sa seremonyal na paraan. 56  Hinahanap nila si Jesus, at sinasabi nila sa isa’t isa habang nakatayo sa paligid ng templo: “Ano sa palagay ninyo? Talaga kayang hindi siya darating sa kapistahan?” 57  Pero ipinag-utos ng mga punong saserdote at mga Pariseo na kung may sinumang makaalam kung nasaan si Jesus, dapat niyang sabihin iyon para madakip nila siya.

Talababa

O “sanlibutan.”
O “nasa alaalang libingan.”
Mga 2 mi. Lit., “Mga 15 estadyo.” Tingnan ang Ap. B14.
O “sanlibutan.”
O “alaalang libingan.”
O “alaalang libingan.”
Lit., “lugar.”