1. Ano ang dapat gawin ng lahat?

SASALI ka ba sa takbuhan kung alam mong mahirap ito, lalo na kung may sakit ka o pagód? Malamang na hindi. Pero sinabi ni apostol Pablo na ang lahat ng tunay na Kristiyano ay nasa isang takbuhan. (Heb. 12:1) Lahat tayo, bata man o matanda, malakas o pagód, ay dapat magtiis hanggang sa wakas kung gusto nating matanggap ang gantimpala mula kay Jehova.​—Mat. 24:13.

2. Ayon sa 2 Timoteo 4:7, 8, bakit may kalayaan sa pagsasalita si Pablo?

² May kalayaan sa pagsasalita si Pablo dahil ‘natapos na niya ang takbuhan.’ (Basahin ang 2 Timoteo 4:7, 8.) Pero ano ba ang takbuhang tinutukoy ni Pablo?

3. Anong takbuhan ang tinutukoy ni Pablo?

³ Kung minsan, ginagamit ni Pablo ang mga palaro sa sinaunang Gresya para magturo ng mahahalagang aral. (1 Cor. 9:25-27; 2 Tim. 2:5) May mga pagkakataong inihalintulad niya sa takbuhan ang buhay ng isang Kristiyano. (1 Cor. 9:24; Gal. 2:2; Fil. 2:16) Sumasali ang isa sa “takbuhan” kapag inialay na niya ang sarili niya kay Jehova at nagpabautismo. (1 Ped. 3:21) Masasabing naabot na niya ang finish line kapag ginantimpalaan na siya ni Jehova ng buhay na walang hanggan.​—Mat. 25:31-34, 46; 2 Tim. 4:8.

4. Ano ang tatalakayin sa artikulong ito?

⁴ Ano ang mga pagkakatulad ng pagtakbo sa isang mahabang takbuhan at ng pamumuhay bilang Kristiyano? Marami itong pagkakatulad. Talakayin natin ang tatlo. Una, dapat nating tahakin ang tamang daan; ikalawa, dapat tayong magpokus sa finish line; at ikatlo, dapat na patuloy tayong tumakbo kahit may mga hamon.

5. Anong landasin ang dapat nating tahakin, at bakit?

⁵ Para makamit ang gantimpala sa isang takbuhan, dapat tahakin ng mga mananakbo ang daang napili ng mga nag-organisa ng palaro. Kaya kung gusto rin nating makamit ang gantimpalang buhay na walang hanggan, dapat nating tahakin ang Kristiyanong landasin, o paraan ng pamumuhay. (Gawa 20:24; 1 Ped. 2:21) Pero gusto ni Satanas at ng mga tumutulad sa kaniya na ibang daan ang tahakin natin; gusto nilang ‘sumama tayo sa kanila.’ (1 Ped. 4:4) Hinahamak nila ang landasin ng buhay na tinatahak natin, at sinasabi nilang mas maganda ang daang tinatahak nila at nagbibigay ito ng kalayaan. Pero kasinungalingan iyon.​—2 Ped. 2:19.

6. Ano ang natutuhan mo sa halimbawa ni Brian?

⁶ Di-magtatagal, malalaman ng lahat ng nagpaimpluwensiya sa sanlibutan ni Satanas na ang landasing tinatahak nila ay hindi umaakay sa kalayaan, kundi sa pagkaalipin. (Roma 6:16) Tingnan ang halimbawa ni Brian. Hinimok siya ng mga magulang niya na tahakin ang Kristiyanong landasin. Pero noong tin-edyer na siya, pinagdudahan ni Brian kung magiging masaya siya sa landasing iyon. Kaya tumakbo siyang kasama ng mga namumuhay ayon sa pamantayan ni Satanas. “Sa kagustuhan kong maranasan ang kalayaang sinasabi nila, hindi ko namalayan na naging adik na ako,” ang sabi niya. “Naadik ako sa droga at alak at naging imoral. Nang sumunod na mga taon, sinubukan ko ang mas nakakaadik na mga droga at naging alipin ako ng mga iyon. . . . Nagbenta pa nga ako ng droga para masuportahan ang bisyo ko.” Nang maglaon, ipinasiya ni Brian na mamuhay ayon sa pamantayan ni Jehova. Iniwan ni Brian ang dati niyang landasin at nabautismuhan siya noong 2001. Masaya na siya ngayon dahil tinatahak na niya ang Kristiyanong landasin. *

7. Ayon sa Mateo 7:13, 14, ano ang dalawang daan na puwede nating pagpilian?

⁷ Napakahalaga nga na tahakin natin ang tamang daan! Gusto ni Satanas na huminto tayo sa pagtakbo sa makitid na daang “papunta sa buhay” at lumipat sa malapad na daang tinatahak ng karamihan sa sanlibutang ito. Marami ang pumapasok sa malapad na daan, at napakadali nitong tahakin. Pero “papunta [ito] sa pagkapuksa.” (Basahin ang Mateo 7:13, 14.) Pero kung magtitiwala tayo kay Jehova at makikinig sa kaniya, hindi tayo maililihis at makakapanatili tayo sa tamang daan.

8. Kung matalisod ang isang mananakbo, ano ang gagawin niya?

⁸ Sa isang mahabang takbuhan, nakapokus ang mga manlalaro sa harapan nila para hindi sila matalisod. Pero baka matalisod sila ng iba pang mananakbo nang hindi sinasadya o baka madapa sila dahil sa lubak. Kung matumba sila, babangon sila at patuloy na tatakbo dahil nakapokus sila, hindi sa nakatalisod sa kanila, kundi sa finish line at sa gantimpala.

9. Kung matisod tayo, ano ang dapat nating gawin?

⁹ Sa ating takbuhan, baka matisod tayo nang maraming ulit dahil may nasabi o nagawa tayong mali. Puwede rin tayong masaktan dahil sa pagkakamali ng mga kasama natin sa takbuhan. Normal lang iyan. Lahat tayo ay di-perpekto, at sama-sama tayong tumatakbo sa makitid na daang papunta sa buhay. Kaya talagang mababangga natin ang isa’t isa, wika nga. Inamin ni Pablo na kung minsan, may “dahilan [tayo] para magreklamo” laban sa iba. (Col. 3:13) Pero sa halip na magpokus sa nakatisod sa atin, magpokus tayo sa gantimpala sa hinaharap. Kung matisod tayo, bumangon at patuloy na tumakbo. Dahil kung maghihinanakit tayo, magtatanim ng sama ng loob, at hindi babangon, hindi natin matatapos ang takbuhan at hindi natin makakamit ang gantimpala. Baka makahadlang pa nga tayo sa iba na nagsisikap tumakbo sa makitid na daang papunta sa buhay.

10. Paano natin maiiwasang maging “katitisuran” sa iba?

¹⁰ Maiiwasan din nating maging “katitisuran” sa mga kasama natin sa takbuhan kung magpaparaya tayo sa kagustuhan nila hangga’t posible, sa halip na igiit ang karapatan natin. (Roma 14:13, 19-21; 1 Cor. 8:9, 13) Iyan ang kaibahan natin sa literal na mga mananakbo. Nakikipagkompetensiya sila sa isa’t isa para makuha ang gantimpala. Sariling kapakanan nila ang pangunahin sa kanila. Baka gitgitin pa nga nila ang iba para sila ang mauna. Pero hindi tayo ganiyan; hindi tayo nakikipagkompetensiya sa isa’t isa. (Gal. 5:26; 6:4) Sa halip, tunguhin nating tulungan  ang marami na makarating sa finish line at makamit ang gantimpalang buhay. Kaya sinisikap nating sundin ang payo ni Pablo na ‘isipin ang kapakanan ng iba, hindi lang ang sa atin.’—Fil. 2:4.

11. Saan nakapokus ang mga mananakbo, at bakit?

¹¹ Hindi lang sa harapan nakatingin ang mga mananakbo—nakapokus din sila sa finish line. Hindi nila nakikita ang finish line, pero iniisip nila na mararating nila ito at makakamit ang gantimpala. Kapag lagi nilang isinasaisip ang gantimpala, hindi sila titigil sa pagtakbo.

12. Anong gantimpala ang ibibigay sa atin ni Jehova?

¹² Tinitiyak ni Jehova sa mga lingkod niya na kapag natapos nila ang takbuhan, gagantimpalaan niya sila ng buhay na walang hanggan sa langit o sa paraisong lupa. Inilarawan sa Kasulatan ang gantimpalang iyan para mabulay-bulay natin ang napakagandang buhay na puwede nating maranasan. Kapag lagi nating isinasaisip ang gantimpalang iyan, hindi natin hahayaang may anumang makatisod sa atin.

13. Ano ang lamáng natin sa literal na mga mananakbo?

¹³ Sa mga palarong Griego, may mga hamong napapaharap sa mga mananakbo, gaya ng pagod at pananakit ng katawan. At wala silang ibang aasahan kundi ang naging pagsasanay sa kanila at ang sarili nilang lakas. Gaya nila, sinasanay rin tayo para sa takbuhan natin. Pero may lamáng tayo sa literal na mga mananakbo. May mapagkukunan tayo ng lakas, si Jehova. Walang limitasyon ang kapangyarihan niya. Kung magtitiwala tayo kay Jehova, ipinapangako niyang sasanayin niya tayo at palalakasin!—1 Ped. 5:10.

14. Paano makakatulong ang 2 Corinto 12:9, 10 para maharap natin ang mga hamon?

¹⁴ Maraming hamon ang napaharap kay Pablo. Ininsulto siya at pinag-usig. Minsan, pakiramdam niya, mahina siya. Kinailangan niya ring harapin ang “isang tinik sa laman.” (2 Cor. 12:7) Pero sa halip na sumuko, inisip niya na magandang pagkakataon ang mga iyon para magtiwala kay Jehova. (Basahin ang 2 Corinto 12:9, 10.) Dahil ganito ang naging pananaw ni Pablo, tinulungan siya ni Jehova sa lahat ng naranasan niyang pagsubok.

15. Kung tutularan natin si Pablo, ano ang mararanasan natin?

¹⁵ Baka iniinsulto rin tayo o pinag-uusig dahil sa ating pananampalataya. Baka humihina na ang ating kalusugan o madali tayong mapagod. Kung tutularan natin si Pablo, ituturing natin ang mga hamong ito na magandang pagkakataon para maranasan ang maibiging tulong ni Jehova.

16. Kung may pisikal na limitasyon ka, ano ang puwede mong gawin?

¹⁶ Nakaratay ka ba sa higaan o naka-wheelchair? Nanghihina na ba ang mga tuhod mo o lumalabo na ang paningin mo? Kung oo, makakatakbo ka pa rin ba, wika nga, kasama ng mga kabataan at malalakas? Oo naman! Maraming may-edad at may kapansanan ang tumatakbo sa daan ng buhay. Nagagawa nila ito hindi dahil sa sarili nilang lakas, kundi dahil pinapalakas sila ni Jehova kapag nakikinig sila sa mga pulong sa pamamagitan ng telepono o video streaming. Gumagawa rin sila ng alagad kapag nagpapatotoo sila sa mga doktor, nars, at sa mga kamag-anak nila.

17. Ano ang nararamdaman ni Jehova sa mga may pisikal na limitasyon?

¹⁷ Huwag mong isiping napakahina mo na  para tumakbo sa daan ng buhay dahil sa pisikal na mga limitasyon mo. Huwag kang masiraan ng loob. Mahal ka ni Jehova dahil nananampalataya ka sa kaniya at mahabang panahon ka nang nagtitiis. Ngayon mo pinakakailangan ang tulong niya, at hindi ka niya iiwan. (Awit 9:10) Sa halip, magiging mas malapít pa siya sa iyo. Pansinin ang sinabi ng isang sister na may sakit: “Dahil dumarami ang sakit ko, hindi na ako masyadong nakakapangaral sa iba. Pero alam kong napapasaya ko ang puso ni Jehova kahit sa maliliit na bagay na nagagawa ko para sa kaniya, at nagpapasaya iyan sa akin.” Kapag pinanghihinaan ka ng loob, tandaan na hindi ka nag-iisa. Isipin ang halimbawa ni Pablo at ang mga sinabi niya: “Nalulugod ako sa mga kahinaan, . . . dahil kung kailan ako mahina, saka naman ako malakas.”​—2 Cor. 12:10.

18. Anong mahirap na hamon ang pinagdadaanan ng ilan?

¹⁸ May isa pang hamon na napapaharap sa ilang nasa takbuhan para sa buhay. May mga pinagdadaanan sila na hindi nakikita o nauunawaan ng iba. Halimbawa, nade-depress sila o sobrang nag-aalala. Bakit masasabing mas mahirap ang pinagdadaanan nila? Kung ang isa ay nabalian ng braso o naka-wheelchair, kitang-kita ng lahat ang problema niya at baka matulungan nila siya. Pero baka hindi mahalata ng iba ang paghihirap ng mga may emotional o mental disorder. Napakahirap din ng pinagdadaanan nila gaya ng isa na nabalian, pero baka hindi sila nakakatanggap ng kinakailangang tulong at kalinga.

19. Ano ang matututuhan natin sa halimbawa ni Mepiboset?

¹⁹ Kung may mga limitasyon ka at pakiramdam mo ay walang nakakaunawa sa iyo, mapapatibay ka ng halimbawa ni Mepiboset. (2 Sam. 4:4) May kapansanan siya, at pinaratangan siya ni Haring David. Hindi naman niya kasalanan kung bakit nangyari sa kaniya ang mga iyon. Pero hindi siya naging negatibo; pinahalagahan niya ang mabubuting bagay sa buhay niya. Pinasalamatan niya ang kabaitang ipinakita sa kaniya ni David. (2 Sam. 9:6-10) Kaya nang paratangan siya ni David, inunawa niya ang buong sitwasyon. Hindi siya naghinanakit kay David. Hindi rin niya sinisi si Jehova sa ginawa ni David. Nagpokus si Mepiboset sa pagsuporta sa piniling hari ni Jehova. (2 Sam. 16:1-4; 19:24-30) Ipinasulat ni Jehova sa kaniyang Salita ang napakagandang halimbawa ni Mepiboset para makinabang tayo.​—Roma 15:4.

20. Paano nakakaapekto sa ilan ang kabalisahan, pero sa ano sila makakatiyak?

 ²⁰ Dahil sa sobrang pagkabalisa, kinakabahan at di-mapalagay ang ilang kapatid natin kapag nakikihalubilo sa iba. Baka mahirap para sa kanila na makisama sa malalaking grupo, pero dumadalo pa rin sila sa mga pulong, asamblea, at kombensiyon. Baka hamon din sa kanila ang makipag-usap sa hindi nila kilala, pero nangangaral pa rin sila. Kung ganiyan ang nararanasan mo, hindi ka nag-iisa. Ganiyan din ang nararamdaman ng marami. Tandaan na napapasaya mo si Jehova kapag ibinibigay mo ang buong makakaya mo. Sa katunayan, ang hindi mo pagsuko sa pagtakbo ay katibayan na pinagpapala at pinapalakas ka ni Jehova. * (Fil. 4:6, 7; 1 Ped. 5:7) Kung pinaglilingkuran mo si Jehova kahit na may pisikal o emosyonal na limitasyon ka, makakatiyak ka na napapasaya mo si Jehova.

21. Sa tulong ni Jehova, ano ang magagawa natin?

²¹ Mabuti na lang, may pagkakaiba ang literal na takbuhan sa takbuhang tinutukoy ni Pablo. Sa isang literal na takbuhan noong panahon ng Bibliya, isa lang ang nananalo at tumatanggap ng gantimpala. Pero sa takbuhan para sa buhay, ang lahat ng nakapagtiis at nagpatuloy sa pagtakbo ay tatanggap ng gantimpalang buhay na walang hanggan. (Juan 3:16) Sa literal na takbuhan, dapat na maganda ang kalusugan ng mga mananakbo dahil kung hindi, maliit ang tsansa nilang manalo. Sa takbuhan para sa buhay, marami sa atin ang may pisikal na mga limitasyon pero hindi tumitigil sa pagtakbo. (2 Cor. 4:16) Sa tulong ni Jehova, matatapos natin ang takbuhan!