Pinalakas ni Jehova ang masisigasig na mángangarál na ito. Noong taóng iyon, ang 225 colporteur, o payunir, ay naging 350. At sa unang pagkakataon, mahigit 8,000 class worker, o mamamahayag, ang nag-ulat sa punong-tanggapan ng kanilang gawain sa ministeryo. Talagang pinagpala sila ni Jehova!

Noong Marso 21, 1920, ipinahayag ni Joseph F. Rutherford, na nangunguna noon sa mga Estudyante ng Bibliya, ang paksang “Milyun-Milyong Nabubuhay Ngayon ang Hindi Na Kailanman Mamamatay.” Ginawa ng mga Estudyante ng Bibliya ang lahat para makapag-imbita. Nirentahan nila ang isa sa pinakamalaking teatro sa New York City, at nakapamahagi sila ng mga 320,000 imbitasyon.

Napakaraming dumating. Pero mahigit 5,000 lang ang kasya sa teatro, kaya mga 7,000 ang hindi nakapasok. Ayon sa The Watch Tower, ito ang “isa sa pinakamatagumpay na pagtitipon ng International Bible Students.”

Nakilala ang mga Estudyante ng Bibliya sa paghahayag na milyon-milyong nabubuhay ngayon ang hindi na mamamatay. Hindi pa nila naiintindihan noon na kailangan nilang ihayag nang malawakan ang mensahe ng Kaharian. Pero kahanga-hanga na ang sigasig nila. Ikinuwento ni Ida Olmstead, na nagsimulang dumalo sa mga pulong noong 1902, “Alam naming isang malaking pagpapala ang naghihintay para sa lahat ng tao, at ang magandang balitang ito ang lagi naming sinasabi sa ministeryo.”

Para makasigurong tuloy-tuloy ang suplay ng espirituwal na pagkain, sinimulan ng mga brother sa Bethel ang pag-iimprenta ng ilang literatura. Bumili sila ng mga gamit at inilagay ito sa isang nirentahang gusali sa 35 Myrtle Avenue, Brooklyn, New York, mga ilang bloke mula sa Bethel.

Nagsimulang maglingkod sa Bethel sina Leo Pelle at Walter Kessler noong Enero 1920. “Pagdating namin,” ang sabi ni Walter, “tiningnan kami ng printery overseer at sinabi, ‘May isa’t kalahating oras pa kayo bago mananghali.’ Ipinaakyat niya sa amin ang ilang kahon ng aklat mula sa basement.”

Ikinuwento ni Leo ang nangyari kinabukasan: “Ipinalinis sa amin ang mga dingding sa unang palapag ng gusaling iyon. Ito na ang pinakamaruming  trabahong ginawa ko. Pero para ito sa Panginoon kaya sulit na sulit ito.”

Sa loob lang ng ilang linggo, iniimprenta na ng masisipag na boluntaryo ang The Watch Tower. Animnapung libong kopya ng Pebrero 1, 1920 na isyu ng The Watch Tower ang inimprenta sa flatbed press na nasa ikalawang palapag. Samantala, sa basement, naglagay ang mga brother ng rotary press na tinawag nilang Battleship. Inimprenta na rin nila dito ang The Golden Age mula sa isyu na Abril 14, 1920. Maliwanag na pinagpala ni Jehova ang pagsisikap nila.

Tuwang-tuwa ang tapat na mga lingkod ni Jehova dahil nakakapaglingkod na ulit sila nang sama-sama. Pero may ilang Estudyante ng Bibliya na humiwalay sa organisasyon dahil sa mahirap na sitwasyon mula 1917 hanggang 1919. Paano kaya sila matutulungan?

Ang The Watch Tower ng Abril 1, 1920 ay may artikulong “Magsama-sama Tayo Nang Payapa.” Sinasabi nito: “Nakakatiyak tayong lilimutin ng sinumang nagtataglay ng espiritu ng Panginoon . . . ang mga bagay na nasa likuran, . . . para magkaisa tayo at maging isang katawan.”

Marami ang napatibay nito. Sinabi ng isang mag-asawa: “Sapat na ang nakaraang mga taon na wala kaming ginagawa habang nangangaral naman ang iba. . . . Umaasa kaming hindi na mauulit ang pagkakamaling iyon.” Maraming gawain ang naghihintay sa mga kapatid na ito.

Noong Hunyo 21, 1920, sinimulan ng mga Estudyante ng Bibliya ang puspusang pamamahagi ng “ZG,” ang paperback edition ng The Finished Mystery. * Napakaraming kopya ng aklat na ito ang itinago nang ipagbawal ito noong 1918.

Ang lahat ng mamamahayag, hindi lang mga colporteur, ay inimbitahang sumama sa  pamamahagi. “Dapat na maging handa sa paggawa nito ang bawat bautisado na puwedeng sumama mula sa bawat kongregasyon. Dapat isipin ng bawat isa sa ngayon: ‘Ito ang dapat kong gawin’—ipamahagi ang ZG.” Sinabi ni Edmund Hooper na para sa marami, sa kampanyang ito sila unang nakapagbahay-bahay. Sinabi rin niya, “Ngayon lang talaga namin naintindihan ang gawaing ito na lalawak nang higit pa sa inaasahan namin.”

Noong Digmaang Pandaigdig I, mahirap ang pakikipag-ugnayan sa mga Estudyante ng Bibliya sa ibang mga bansa, kaya gusto ni Brother Rutherford na mapatibay ang mga kapatid na ito at maorganisa ulit ang pangangaral doon. Dahil diyan, noong Agosto 12, 1920, siya at ang apat pang brother ay nagbiyahe papuntang Britain, Continental Europe, at Middle East.

Nang pumunta si Rutherford sa Britain, nagsaayos ang mga Estudyante ng Bibliya ng tatlong kombensiyon at 12 pulong pangmadla. Mga 50,000 ang dumalo. Tungkol sa pagdalaw na ito, sinabi ng The Watch Tower: “Napatibay at napalakas ang mga kapatid. Lalo silang nagkaisa sa pag-ibig at paglilingkod, at marami ang nabuhayan ng loob.” Sa Paris, ipinahayag ulit ni Brother Rutherford ang paksang “Milyun-Milyong Nabubuhay Ngayon ang Hindi Na Kailanman Mamamatay.” Punong-puno ang bulwagan nang magsimula ang pahayag. Tatlong daan ang humiling ng karagdagang impormasyon.

Nang sumunod na mga linggo, may ilang brother na pumunta sa Athens, Cairo, at Jerusalem. Para matulungan ang mga interesado na nasa mga lugar na ito, naglagay si Brother Rutherford ng literature depot sa isang lugar sa Ramallah, malapit sa Jerusalem. Pagkatapos, bumalik siya sa Europe at itinatag ang Central European Office at isinaayos na makapag-imprenta doon ng mga literatura.

Noong Setyembre 1920, inilabas ng mga Estudyante ng Bibliya ang Blg. 27 ng The Golden Age, isang espesyal na isyu na nagbubunyag sa pang-uusig sa mga Estudyante ng Bibliya noong 1918. Maghapon at magdamag na umaandar noon ang Battleship, na binanggit kanina, para makapag-imprenta ng mahigit apat na milyong kopya ng magasing ito.

 Nalaman ng mga mambabasa ng magasing iyon ang kakaibang kaso ni Emma Martin. Si Sister Martin ay colporteur sa San Bernardino, California. Noong Marso 17, 1918, siya at ang tatlong brother, sina E. Hamm, E. J. Sonnenburg, at E. A. Stevens, ay dumalo sa isang maliit na pagtitipon ng mga Estudyante ng Bibliya.

May isang lalaking dumalo doon pero hindi para matuto tungkol sa Bibliya. “Pumunta ako sa pulong na iyon . . . sa utos ng opisina ng mga prosecutor,” ang sabi niya nang maglaon. “Pumunta ako doon para makakuha ng ebidensiya.” Nakakuha nga siya ng “ebidensiya,” isang kopya ng The Finished Mystery. Pagkalipas ng ilang araw, inaresto si Sister Martin at ang tatlong brother. Kinasuhan sila ng paglabag sa Espionage Act dahil sa pamamahagi ng ipinagbabawal na aklat.

Napatunayang nagkasala si Emma at ang mga kasama niya, at hinatulan sila ng tatlong-taóng pagkabilanggo. Noong Mayo 17, 1920, matapos ibasura ang lahat ng apela nila, nabilanggo sila. Pero di-nagtagal, nabaligtad ang sitwasyon.

Noong Hunyo 20, 1920, ikinuwento ni Brother Rutherford ang karanasang iyon sa isang kombensiyon sa San Francisco. Hindi makapaniwala ang mga tagapakinig sa ginawang pagtrato sa mga kapatid na ito kaya nagpadala sila ng telegrama sa presidente ng United States. Sinabi nila: “Para sa amin, ang hatol . . . kay Mrs. Martin . . . batay sa Espionage law ay di-makatarungan . . . Ang ginawa ng mga Federal officer sa paggamit ng kanilang kapangyarihan para . . . masukol . . . si Mrs. Martin . . . at i-frame up para makasuhan siya at mabilanggo ay talagang masasabing . . . napakasama.”

Kinabukasan, agad na pinawalang-sala ni Presidente Woodrow Wilson si Sister Martin at sina Brother Hamm, Sonnenburg, at Stevens. Natapos ang di-makatarungang pagkakabilanggo nila.

Sa pagtatapos ng 1920, nakita ng mga Estudyante ng Bibliya na marami silang dahilan para magsaya. Patuloy na lumalaki ang gawain sa punong-tanggapan, at lalong nagiging masigasig ang tunay na mga Kristiyano sa paghahayag na ang Kaharian ng Diyos ang solusyon sa problema ng mga tao. (Mat. 24:14) Nang sumunod na taon, 1921, mas naging puspusan pa ang pag-aanunsiyo ng mga katotohanan tungkol sa Kaharian.