1-3. (a) Bakit tayo makatitiyak na puwede tayong maging kaibigan ng Diyos? (b) Kaninong mga halimbawa ang tatalakayin natin sa artikulong ito?

TINUTUKOY ng Bibliya si Abraham bilang kaibigan ng Diyos. (Isa. 41:8; Sant. 2:23) Sa katunayan, siya lang ang espesipikong tinawag ng Bibliya na kaibigan ng Diyos. Dapat ba nating isipin na si Abraham lang ang taong naging kaibigan ni Jehova? Hindi. Ipinakikita ng Bibliya na lahat tayo ay puwedeng maging kaibigan ng Diyos.

² Ang Salita ng Diyos ay punô ng ulat tungkol sa tapat na mga lalaki at babae na may takot kay Jehova, nanampalataya sa kaniya, at naging malalapít niyang kaibigan. (Basahin ang Awit 25:14.) Sumulat si apostol Pablo tungkol sa malaking “ulap ng mga saksi,” at lahat sila ay tiyak na mga kaibigan ng Diyos. (Heb. 12:1) Kasama rito ang iba’t ibang uri ng tao.

³ Tingnan natin ang tatlong malalapít na kaibigan ni Jehova na binabanggit sa Bibliya. Pag-uusapan natin (1) si Ruth, ang matapat na balo mula sa Moab; (2) si Hezekias, isang matuwid na hari ng Juda; at (3) si Maria, ang mapagpakumbabang ina ni Jesus.  Ano ang matututuhan natin sa pakikipagkaibigan nila sa Diyos?

4, 5. Anong desisyon ang napaharap kay Ruth, at bakit ito isang mabigat na pagpapasiya? (Tingnan ang larawan sa simula ng artikulo.)

⁴ Tatlong babaeng balo ang naglalakad sa kapatagan ng Moab. Iyon ay si Noemi at ang kaniyang mga manugang na sina Ruth at Orpa. Naglakad si Orpa pabalik sa kaniyang tahanan sa Moab. Desidido naman si Noemi na bumalik sa kaniyang lupang tinubuan, ang Israel. Napapaharap si Ruth sa marahil ay pinakamahalagang desisyon sa kaniyang buhay. Babalik ba siya sa kaniyang mga kababayan sa Moab, o sasama sa biyenan niyang si Noemi na babalik sa Betlehem?—Ruth 1:1-8, 14.

⁵ Puwede sanang ikatuwiran ni Ruth na nasa Moab ang mga kapamilya niya at kamag-anak na maaaring kumupkop sa isang balong tulad niya. Tutal, taga-Moab naman siya. Pamilyar siya sa kultura, wika, at mga mamamayan nito. Walang ganiyang maipapangako si Noemi sa Betlehem. Pinayuhan nga niya si Ruth na magpaiwan na lang sa Moab. Nangangamba si Noemi na wala siyang mahahanap na asawa o tahanan para sa kaniyang mga manugang. Ano ang gagawin ni Ruth? Ibang-iba siya kay Orpa, na “bumalik na sa kaniyang bayan at sa kaniyang mga diyos.” (Ruth 1:9-15) Nagpasiya si Ruth na huwag nang bumalik sa huwad na mga diyos ng kaniyang mga kababayan.

6. (a) Anong matalinong desisyon ang ginawa ni Ruth? (b) Bakit sinabi ni Boaz na si Ruth ay nanganlong sa ilalim ng mga pakpak ni Jehova?

⁶ Posibleng nalaman ni Ruth ang tungkol sa Diyos na Jehova mula sa kaniyang asawa o kay Noemi. Ibang-iba si Jehova sa mga diyos ng Moab. Alam ni Ruth na karapat-dapat si Jehova na ibigin at sambahin. Pero hindi sapat ang kaalaman. Kailangang magdesisyon si Ruth. Sasambahin ba niya si Jehova bilang kaniyang Diyos? Nakagawa si Ruth ng matalinong desisyon. “Ang iyong bayan ay magiging aking bayan,” ang sabi niya kay Noemi, “at ang iyong Diyos ay aking Diyos.” (Ruth 1:16) Kahanga-hanga ang pag-ibig ni Ruth para kay Noemi, pero mas kahanga-hanga ang pag-ibig niya kay Jehova. Pinuri pa nga siya ni Boaz, isang may-ari ng lupain, dahil nanganlong siya sa ilalim ng mga pakpak ni Jehova. (Basahin ang Ruth 2:12.) Ang paglalarawang ito ay nagpapaalaala sa atin ng isang inakáy na nanganganlong sa ilalim ng malalakas na pakpak ng kaniyang magulang. (Awit 36:7; 91:1-4) Sa katulad na paraan, maibiging pinrotektahan ni Jehova si Ruth at ginantimpalaan ang pananampalataya nito. Hindi pinagsisihan ni Ruth ang naging desisyon niya.

7. Ano ang makatutulong sa mga nag-aalangang mag-alay ng kanilang buhay kay Jehova?

⁷ Marami ang natuto tungkol kay Jehova pero nag-aatubiling manganlong sa kaniya. Nag-aalangan silang mag-alay ng kanilang sarili at magpabautismo. Kung ganiyan ang nadarama mo, naitanong mo na ba kung bakit? Lahat ay may sinasambang diyos. (Jos. 24:15) Bakit hindi ka manganlong sa tanging tunay na Diyos na nararapat sambahin? Ang pag-aalay kay Jehova ay isang napakagandang paraan para ipakita ang pananampalataya sa kaniya. Tutulungan ka niyang makapamuhay ayon sa desisyong iyon at maharap ang anumang hamon. Ganiyan ang ginawa ng Diyos para kay Ruth.

8. Ilarawan ang kinalakhang buhay ni Hezekias.

⁸ Di-tulad ni Ruth, si Hezekias ay ipinanganak sa isang bansang nakaalay kay Jehova.  Pero hindi lahat ng Israelita ay naging tapat sa pag-aalay na iyon. Isa rito si Haring Ahaz, ama ni Hezekias. Inakay ng masamang haring iyon ang kaharian ng Juda na sumamba sa mga idolo, at nilapastangan pa niya ang templo ni Jehova sa Jerusalem. Napakasaklap ng kinalakhang buhay ni Hezekias dahil ang ilan sa kaniyang mga kapatid ay sinunog nang buháy bilang handog sa isang huwad na diyos!—2 Hari 16:2-4, 10-17; 2 Cro. 28:1-3.

9, 10. (a) Bakit puwede sanang maghinanakit si Hezekias? (b) Bakit hindi tayo dapat maghinanakit sa Diyos? (c) Bakit hindi nakadepende sa kinalakhan natin ang magiging pagkatao natin?

⁹ Puwede sanang maghinanakit at magalit si Hezekias sa Diyos. May ilan na hindi naman dumanas ng ganoon kasaklap na buhay pero “nagngangalit laban kay Jehova” o naghihinanakit sa kaniyang organisasyon. (Kaw. 19:3) Iniisip naman ng iba na dahil hindi maganda ang kanilang kinalakhang buhay, nakatakda na silang mapasamâ o matulad sa kanilang mga magulang. (Ezek. 18:2, 3) Pero tama ba iyan?

¹⁰ Pinatutunayan ng buhay ni Hezekias na mali ang ganiyang kaisipan! Wala tayong makatuwirang dahilan para magngalit laban kay Jehova. Hindi sa kaniya nanggagaling ang masasamang bagay na nangyayari sa mundo. (Job 34:10) Totoo, ang impluwensiya ng mga magulang ay puwedeng ikabuti o ikasamâ ng kanilang mga anak. (Kaw. 22:6; Col. 3:21) Pero hindi nakadepende sa pamilyang kinalakhan natin ang magiging buhay natin. Binigyan tayo ni Jehova ng isang kaloob—ang kakayahang pumili sa pagitan ng mabuti at masama. (Deut. 30:19) Paano ginamit ni Hezekias ang kaloob na iyon?

11. Bakit isa si Hezekias sa pinakamahuhusay na hari ng Juda?

¹¹ Bagaman si Hezekias ay anak ng isa sa pinakamasasamang hari ng Juda, isa naman siya sa pinakamahuhusay na hari nito. (Basahin ang 2 Hari 18:5, 6.) Masamang impluwensiya ang kaniyang ama, pero may mabubuti ring impluwensiya noon. Halimbawa, naglilingkod noon bilang mga propeta sina Isaias, Mikas, at Oseas. Posibleng pinakinggang mabuti ni Haring Hezekias ang kapahayagan ng tapat na mga lalaking iyon,  at isinapuso niya ang payo at pagtutuwid ni Jehova. Kaya itinuwid ni Hezekias ang masasamang bagay na ginawa ng kaniyang ama. Nilinis niya ang templo, humingi ng tawad sa Diyos para sa kasalanan ng bayan, at winasak ang mga idolo sa buong lupain. (2 Cro. 29:1-11, 18-24; 31:1) Nang mapaharap siya sa mahihirap na kalagayan, gaya noong magbanta si Haring Senakerib ng Asirya na sumalakay sa Jerusalem, nagpakita si Hezekias ng lakas ng loob at pananampalataya. Nagtiwala siyang ililigtas sila ng Diyos, at sa pamamagitan ng salita at gawa, pinatibay niya ang kaniyang bayan. (2 Cro. 32:7, 8) Nang maglaon, noong mangailangan siya ng pagtutuwid dahil sa kapalaluan, nagpakumbaba siya at nagsisi. (2 Cro. 32:24-26) Maliwanag, hindi hinayaan ni Hezekias na makasira sa kaniyang kinabukasan ang kaniyang kinalakhan. Sa halip, ipinakita niyang kaibigan siya ni Jehova kung kaya isa siyang huwaran para sa atin.

12. Gaya ni Hezekias, paano naging kaibigan ni Jehova ang marami sa ngayon?

¹² Dahil nabubuhay tayo sa mundong salat sa pag-ibig, maraming bata ang lumalaking kulang sa pagmamahal at kalinga ng mga magulang. (2 Tim. 3:1-5) Maraming Kristiyano sa ngayon ang hindi maganda ang kinalakhan, pero pinili nilang maging kaibigan ni Jehova. Gaya ni Hezekias, pinatutunayan nila na hindi itinatakda ng kinalakhan ng isang tao ang magiging kinabukasan niya. Binigyan tayo ng Diyos ng kakayahan at kalayaang magpasiya, at magagamit natin ito para manatili sa panig ni Jehova at paglingkuran siya at parangalan, gaya ng ginawa ni Hezekias.

13, 14. Bakit parang napakabigat ng atas ni Maria? Paano siya tumugon kay Gabriel?

¹³ Ilang siglo pagkaraan ng panahon ni Hezekias, isang mapagpakumbabang dalagang Judio sa Nazaret ang naging kaibigan ni Jehova. Walang ibang tao ang nakatanggap ng gayon kaespesyal na atas. Ipaglilihi niya, isisilang, at palalakihin ang bugtong na Anak ng Diyos! Tiyak na napakalaki ng tiwala ni Jehova kay Maria, na anak ni Heli, para bigyan siya ng gayong atas. Pero ano kaya ang unang reaksiyon ni Maria sa atas na iyon?

¹⁴ Madalas nating maisip ang kamangha-manghang pribilehiyo ni Maria. Pero ano kaya ang mga ikinabahala niya? Sinabi ni Gabriel, anghel ng Diyos, na magdadalang-tao si Maria sa makahimalang paraan—nang hindi nakikipagtalik sa sinumang lalaki. Pero hindi naman ipinaliwanag ni Gabriel sa mga kapamilya at kapitbahay ni Maria kung paano siya magdadalang-tao. Ano na lang ang iisipin nila? Malamang na nag-aalala rin si Maria sa kasintahan niyang si Jose. Paano niya sasabihin kay Jose na nagdadalang-tao siya pero hindi niya ito pinagtaksilan? Bukod diyan, mabigat na pananagutan ang pagpapalaki,  pag-aalaga, at pagsasanay sa bugtong na Anak ng Kataas-taasan! Hindi natin alam kung anong mga bagay ang tumatakbo sa isip ni Maria habang kausap siya ni Gabriel. Ang alam lang natin ay ang sinabi niya: “Narito! Ang aliping babae ni Jehova! Maganap nawa ito sa akin ayon sa iyong kapahayagan.”—Luc. 1:26-38.

15. Bakit kahanga-hanga ang pananampalataya ni Maria?

¹⁵ Talagang kahanga-hanga ang pananampalataya ni Maria! Noon, ang isang aliping babae ay nasa ilalim ng kapangyarihan ng kaniyang panginoon. Ipinaubaya ni Maria ang kaniyang sarili sa pangangalaga ng kaniyang Panginoon, si Jehova. Gusto niyang paglingkuran si Jehova sa anumang paraang ibig Niya. Saan nagmula ang kaniyang pananampalataya? Hindi naman tayo ipinanganganak na may pananampalataya. Pero malilinang natin ito at maaari nating hilingin sa Diyos na pagpalain ang ating pagsisikap. (Gal. 5:22; Efe. 2:8) Pinagsikapan ni Maria na patibayin ang kaniyang pananampalataya. Paano natin nalaman? Pansinin kung paano siya nakinig at nagsalita.

16. Ano ang nagpapakita na mabuting tagapakinig si Maria?

¹⁶ Kung paano nakinig si Maria. Pinapayuhan tayo ng Bibliya na “maging matulin sa pakikinig, mabagal sa pagsasalita.” (Sant. 1:19) Mabuting tagapakinig ba si Maria? Oo. Dalawang beses na ipinakita ng Ebanghelyo ni Lucas na matamang pinakinggan ni Maria ang espirituwal na mga bagay at binulay-bulay ang mga iyon. Nang isilang niya si Jesus, binanggit ng mga pastol kay Maria ang sinabi ng anghel sa kanila. Nang si Jesus ay 12 anyos, may sinabi si Jesus kay Maria na ikinamangha nito. Sa dalawang pagkakataong iyon, nakinig si Maria at tinandaan niya at pinag-isipan ang mga narinig niya.—Basahin ang Lucas 2:16-19, 49, 51.

17. Ano ang matututuhan natin sa paraan ng pagsasalita ni Maria?

¹⁷ Kung paano nagsalita si Maria. Kaunti lang sa mga sinabi ni Maria ang nakaulat sa Bibliya. Ang pinakamahabang sinabi niya ay mababasa sa Lucas 1:46-55. Ipinakikita rito na pamilyar si Maria sa Kasulatan. Ang mga sinabi niya ay kahawig ng panalangin ni Hana, ang ina ni propeta Samuel. (1 Sam. 2:1-10) Mga 20 beses na sumipi si Maria sa Kasulatan sa ulat na iyon. Maliwanag, lagi siyang nagsasalita tungkol sa espirituwal na mga bagay na nakaimbak sa kaniyang puso—mahahalagang katotohanan na natutuhan niya mula sa kaniyang pinakadakilang Kaibigan, ang Diyos na Jehova.

18. Paano natin matutularan ang pananampalataya ni Maria?

¹⁸ Gaya ni Maria, baka nahihirapan tayo kung minsan sa mga atas na natatanggap natin mula kay Jehova. Tulad niya, mapagpakumbaba nating ipaubaya ang ating sarili kay Jehova at magtiwalang tutulungan Niya tayo. Matutularan natin ang pananampalataya ni Maria sa pamamagitan ng pakikinig kay Jehova, pagbubulay-bulay sa mga natututuhan natin sa kaniya at sa kaniyang layunin, at pagbabahagi ng mga ito sa iba.—Awit 77:11, 12; Luc. 8:18; Roma 10:15.

19. Habang tinutularan natin ang pananampalataya ng mahuhusay na karakter sa Bibliya, sa ano tayo makatitiyak?

¹⁹ Maliwanag na sina Ruth, Hezekias, at Maria ay mga kaibigan din ni Jehova gaya ni Abraham. Kasama ng malaking “ulap ng mga saksi” at iba pang tapat na lingkod ng Diyos, tinamasa nila ang napakagandang pribilehiyo na maging kaibigan ng Diyos. Patuloy nawa nating tularan ang pananampalataya nila. (Heb. 6:11, 12) Habang ginagawa natin iyon, makatitiyak tayo na magiging kaibigan tayo ni Jehova magpakailanman!