Ang Pangmalas ng Bibliya

Mali Bang Gumamit ng mga Titulo Para Parangalan ang Iba?

SA KANILANG pang-araw-araw na pamumuhay at pangangaral ng mabuting balita ng Kaharian ng Diyos, ang unang-siglong mga Kristiyano ay maraming nakakausap na mga opisyal ng gobyerno—mababa man o mataas ang posisyon. Ang mga tagasunod ni Jesus ay hindi gumamit ng mga titulo para ipakilala ang kanilang posisyon o kalagayan sa buhay. Pero karaniwan na noon na tawagin sa kanilang titulo ang mga indibiduwal na nasa posisyon. Halimbawa, ang Romanong emperador ay tinawag na “Isa na Augusto.”—Gawa 25:21.

Kaya kapag humaharap sa mga opisyal ng gobyerno, tinatawag ba ng mga alagad ni Jesus ang mga opisyal na ito ayon sa kanilang titulo? Ano naman ang dapat nating gawin sa ganitong situwasyon?

Paggalang, Iba sa Pagsang-ayon

Pinayuhan ni apostol Pablo ang kaniyang mga kapananampalataya na “ibigay sa lahat ang kanilang kaukulan, . . . sa kaniya na humihiling ng karangalan, ang gayong karangalan.” (Roma 13:7) Kasama rito ang pagtawag sa mga opisyal sa kanilang mga titulo. Sa ngayon, karaniwan nang tinatawag ang mga pampublikong opisyal sa mga titulong gaya ng Ang Inyong Kamahalan at Kagalang-galang. Pero baka may magtanong, ‘Bakit ko siya tatawagin sa gayong titulo kung sa tingin ko’y hindi naman karapat-dapat sa paggalang ang ginagawa niya?’

Marami sa mga pampublikong opisyal ang tapat na nanunungkulan, pero mayroon ding ilan na hindi mapagkakatiwalaan. Gayunpaman, hinihimok tayo ng Bibliya na magpasakop sa mga hari at gobernador “alang-alang sa Panginoon.” (1 Pedro 2:13, 14) Kaya ang pagkilala na ipinahintulot ng Diyos ang gayong awtoridad ang dapat mag-udyok sa atin na magbigay-galang at magpakita ng kaukulang karangalan sa mga nasa posisyon.—Roma 13:1.

Hindi pinag-uusapan dito ang paggawi ng isang opisyal. Hindi iyan ang dahilan kung bakit tayo nagbibigay-dangal sa kanila. Ang pagtawag sa opisyal sa kaniyang marangal na titulo ay hindi nangangahulugang sinasang-ayunan na natin ang kaniyang paggawi. Ipinakikita ito sa isang pangyayari sa buhay ni apostol Pablo.

 Paggamit ni Pablo ng mga Titulo

Si apostol Pablo ay inaresto sa Jerusalem dahil sa gawa-gawang mga akusasyon at dinala kay Felix, ang gobernador ng Judea. Hindi huwarang opisyal si Felix. Isinulat ng Romanong istoryador na si Tacitus na “inakala [ni Felix] na hindi siya maparurusahan anuman ang gawin niyang masama.” Mas interesado siya sa suhol kaysa maglapat ng katarungan. Gayunpaman, sa kaniyang dalawang-taóng pagkabilanggo, iginalang pa rin ni Pablo ang gobernador, at madalas silang nag-uusap—naghihintay ng suhol si Felix, na hindi naman niya natanggap, at sinasamantala naman ni Pablo ang pagkakataon para mangaral.—Gawa 24:26.

Nang halinhan ni Festo si Felix, dininig ng bagong gobernador ang kaso ni Pablo sa Cesarea. Para bumango ang pangalan niya sa mga lider na Judio, iminungkahi ni Festo na litisin si Pablo sa Jerusalem. Pero alam ni Pablo na hindi magiging patas ang paglilitis doon, kaya ginamit niya ang kaniyang karapatan bilang mamamayang Romano nang sabihin niya: “Umaapela ako kay Cesar!”—Gawa 25:11.

Hindi alam ni Festo kung paano niya ipaliliwanag kay Cesar ang mga akusasyon kay Pablo, pero nakatulong ang pagdalaw ni Haring Agripa II kay Festo at ang pagpapakita nito ng interes sa kaso. Kinabukasan, dumating sa silid ng pagdinig ang hari nang may labis na pagpaparangya kasama ang mga kumandante ng militar at mga lokal na opisyal.—Gawa 25:13-23.

Nang pagsalitain na siya, ginamit ni Pablo ang titulong ‘Hari’ sa kaniyang pagsisimula at kinilala ang kadalubhasaan ni Agripa sa mga kaugalian at pagtatalo ng mga Judio. (Gawa 26:2, 3) Nang panahong iyon, alam ng marami na sangkot sa isang iskandalo si Agripa—nakikipagrelasyon siya sa kapatid niyang babae. Tiyak na alam ni Pablo na hindi maganda ang reputasyon ni Agripa dahil sa imoral na pamumuhay nito. Pero iginalang pa rin niya ang hari dahil sa katungkulan nito.

Habang nagsasalita si Pablo bilang pagtatanggol sa kaniyang sarili, sumigaw si Festo: “Nababaliw ka, Pablo!” Sa halip na magalit, mahinahong sumagot si Pablo at tinawag pa niya ang gobernador na ‘Inyong Kamahalan.’ (Gawa 26:24, 25) Iginalang siya ni Pablo dahil sa kaniyang posisyon. Pero mula sa mga halimbawang ito ay bumabangon ang katanungan, May limitasyon ba ang pagpapakita natin ng dangal sa mga pampublikong opisyal?

Relatibong Pagbibigay ng Karangalan

Relatibo, o may limitasyon, ang awtoridad ng mga gobyerno gaya ng ipinakikita sa Roma 13:1: “Ang umiiral na mga awtoridad ay inilagay ng Diyos sa kanilang relatibong mga posisyon.” Kaya may limitasyon din ang pagbibigay ng karangalan sa mga kinatawan ng gobyerno. Sinabi ni Jesus kung hanggang saan tayo dapat magpakita ng karangalan sa iba nang sabihin niya sa kaniyang mga alagad: “Huwag kayong patawag na Rabbi, sapagkat iisa ang inyong guro, samantalang lahat kayo ay magkakapatid. Isa pa, huwag ninyong tawaging inyong ama ang sinuman sa lupa, sapagkat iisa ang inyong Ama, ang Isa na makalangit. Ni huwag kayong patawag na ‘mga lider,’ sapagkat ang inyong Lider ay iisa, ang Kristo.”—Mateo 23:8-10.

Kaya pagdating sa relihiyosong mga titulo, may limitasyon ang pagpapakita ng karangalan. Kung ang isang opisyal ng gobyerno ay gumagamit ng relihiyosong titulo, magbibigay pa rin tayo sa kaniya ng karangalan gaya ng payo ni Pablo, pero hindi natin siya tatawagin sa titulo niyang iyon. Ang isang tao na sumusunod sa payo ng Kasulatan ay makikitungo sa opisyal na iyon nang may paggalang. Pero dahil sa kaniyang budhing sinanay sa Bibliya, iiwasan niyang tawagin ang sinuman sa kanilang relihiyosong titulo dahil kailangan niyang “ibayad . . . sa Diyos ang mga bagay na sa Diyos.”—Mateo 22:21.

NAPAG-ISIP-ISIP MO NA BA?

▪ Ano ang pangmalas ng mga tagasunod ni Jesus hinggil sa sekular na mga awtoridad?—Roma 13:7.

▪ Gumamit ba si apostol Pablo ng mararangal na titulo para sa mga opisyal ng gobyerno?—Gawa 25:11; 26:2, 25.

▪ Anong uri ng mga titulo ang hindi sinasang-ayunan ni Jesus?—Mateo 23:8-10.

[Larawan sa pahina 20, 21]

Paano tinawag ni Pablo si Agripa?