“Mayday! Mayday! Mayday!”—Tawag na Nagliligtas-Buhay

I-PLAY

“Mayday! Mayday! Mayday!”—Tawag na Nagliligtas-Buhay

Nilalamon na ng apoy at usok ang barkong pangisda! Nanganganib ang buhay ng lahat ng tripulante. “Kung hindi sumigaw ng Mayday ang kapitan, ang ‘Nautical Legacy’ ay hindi sana natagpuan,” ang sabi ng opisyal ng Coast Guard. Rumesponde agad ang Coast Guard ng Canada at nasagip nila ang lahat ng tripulante. *

“MAYDAY! Mayday! Mayday!” Ang mga salitang ito na maririnig sa radyo ay hudyat na may emergency at kailangan agad ng saklolo. Nakapagliligtas ba talaga ito ng buhay? Noong 2008, mahigit 24,000 rescue mission ang nagawa ng Coast Guard ng Estados Unidos. Nakapagligtas sila ng 4,910 buhay—may average na 13 katao bawat araw—at nakatulong sa mahigit 31,000 katao.

Pero bakit natin ginagamit ang salitang “Mayday”? At noong wala pang radyo, paano kaya humihingi ng saklolo ang mga barko?

Paghingi ng Saklolo Noon

Noong 1588, ang Santa Maria de la Rosa ng Armadang Kastila ay nagpaputok ng baril para humingi ng saklolo nang hindi na nila makontrol ang barko dahil sa lakas ng bagyo. Lumubog ang barko at walang nakaligtas. Ang ibang mandaragat naman noon ay nagtataas ng bandila kapag nangangailangan ng saklolo. Kahit ngayon, sa buong daigdig, ang puting bandila na may pulang krus na dayagonal ay pahiwatig na nangangailangan ng tulong ang barko.

Noong dekada ng 1760, gumamit ang mga mandaragat ng code na tinatawag na semaphore system. Sa sistemang ito, ang mga tagasenyas ay may hawak na tig-isang bandila sa magkabila nilang kamay at pinoposisyon nila ang kanilang kamay gaya ng sa orasan. Bawat posisyon ng kamay ay may katumbas na letra o numero.

Pero ang mga bandila, kanyon, at iba pang signal ay makikita o maririnig lang sa malapitan. Karaniwan na, napakaliit ng tsansa na matulungan agad ang mga nasa panganib. Ano kaya ang puwedeng gawin?

Mas Mabisang Paraan ng Paghingi ng Saklolo

Nagkaroon ng malaking pagsulong sa larangan ng komunikasyon noong dekada ng 1840. Si Samuel Morse ay nakaimbento ng code na magagamit sa paghahatid ng mensahe gamit ang telegrapo. Habang hindi binibitiwan ng opereytor ang transmitter key, natatanggap ng nasa kabilang linya ang signal. Ang bawat letra at numero ay binigyan ni Morse ng katumbas na kombinasyon ng maikli at mahabang tunog o mga tuldok at gatlang.

Napakinabangan din ang Morse code sa paglalayag. Sa halip na tunog na inihahatid ng telegrapo, liwanag ang ginamit ng mga mandaragat. Ang saglit na liwanag ay kumakatawan sa tuldok, at ang mas matagal na liwanag naman ay sa gatlang. Di-nagtagal, ginamit ang simple at naiibang paraan ng paghingi ng saklolo—ang tatlong tuldok, tatlong gatlang, at tatlo pang tuldok na kumakatawan sa mga letrang SOS. *

Nagkaroon pa ng pagsulong sa lawak at layo ng nararating ng mga signal sa paghingi ng saklolo. Noong 1901, nakapaghatid si Guglielmo Marconi ng unang signal sa radyo sa Karagatang Atlantiko. Maaari nang ipadala ang mensaheng SOS sa pamamagitan ng radio wave sa halip na liwanag. Pero hindi pa rin sila makahingi ng saklolo sa pamamagitan ng boses. Wala pang maririnig na “Mayday! Mayday! Mayday!”

Gayunman, noong 1906, nagkaroon ng programa sa radyo si Reginald Fessenden na nakapagbrodkast ng boses at musika. Narinig ang programa ni Fessenden ng mga mandaragat na may radyo sa layong 80 kilometro. Noong 1915, humanga ang maraming tao nang mabrodkast sa Eiffel Tower sa Paris, Pransiya ang isang talumpati habang nagaganap ito sa Arlington, Virginia, sa Estados Unidos na mahigit 14,000 kilometro ang layo. Noong 1922, tuwang-tuwa naman ang mga mandaragat ng barkong S.S. America nang una silang makipag-usap sa pamamagitan ng radyo sa mga nasa baybayin ng Deal Beach, New Jersey sa Estados Unidos. Ang kanilang barko ay nasa laot sa layong mahigit 600 kilometro.

Isang Sistema ng Paghingi ng Saklolo

Noong dekada ng 1920 at 1930, dumami ang gumamit ng radyo para makipag-usap sa isa’t isa. Dahil maaaring iba-iba ang wika ng mga tripulante, paano makahihingi ng saklolo ang isang kapitan ng barko na maiintindihan ng lahat? Noong 1927, nagbigay ng solusyon ang International Radiotelegraph Convention. Idineklara nila ang “Mayday” bilang pandaigdig na pahiwatig ng paghingi ng saklolo. *

Malaking tulong talaga ang pagsulong sa larangan ng komunikasyon. Halimbawa, sa halip na kanyon at mga bandila, gumagamit na ngayon ng radar at global positioning system. Isa pa, pangkaraniwan na lang ngayon ang radyo. May mga rescue agency rin na nagmomonitor ng mga signal at laging alisto sa pagsaklolo. Saanman o kailanma’t may mangailangan ng tulong, maririnig ang sigaw na “Mayday! Mayday! Mayday!” gaya ng nangyari sa barkong Nautical Legacy. Hindi tulad noon, kung nanganganib ka sa dagat ngayon, hindi ka na gaanong mangangamba. Makaaasa ka na may sasaklolo sa iyo.

[Mga talababa]

^ par. 2 Iniulat sa aklat na True Stories of Rescue and Survival—Canada’s Unknown Heroes

^ par. 11 Pinili ang mga letrang SOS dahil madali itong ipadala at makita. Ang bawat letra ay walang partikular na kahulugan.

^ par. 15 Tatlong beses na uulitin ang salitang “Mayday” para maging malinaw ang mensahe at hindi maipagkamali sa ibang salita.

[Larawan sa pahina 27]

Nilalamon ng apoy at usok ang barkong “Nautical Legacy”

[Credit Line]

[Larawan sa pahina 28]

Napakinabangan din ang Morse code sa paglalayag. Sa halip na tunog na inihahatid ng telegrapo, liwanag ang ginamit ng mga mandaragat

[Credit Line]

GUMISING!