Maaari Kang Magkaroon ng Tunay na Pananampalataya

Nang si Sarah Jayne ay 19, nalaman niyang mayroon siyang kanser sa obaryo. Pagkatapos ng operasyon, gumanda ang pakiramdam niya at naging optimistiko siya hinggil sa kinabukasan. Napakapositibo niya anupat sa katunayan, nang siya’y 20, nagkaroon siya ng katipan at nagsimulang magplano para sa kaniyang kasal. Sa taon ding iyon ay bumalik ang kanser, at nalaman niyang may ilang linggo na lamang siya para mabuhay. Namatay si Sarah Jayne noong Hunyo 2000, bago siya naging 21.

ANG nagpahanga sa mga bumibisita kay Sarah Jayne nang siya’y nasa ospital ay ang kaniyang mahinahong pagtitiwala hinggil sa hinaharap, kalakip ang kaniyang malalim na pananampalataya sa Diyos at sa Salita niya, ang Bibliya. Sa kabila ng kahila-hilakbot na trahedyang kinakaharap niya, nakatitiyak siya sa pag-asa ng pagkabuhay-muli​—na makikita niyang muli ang lahat ng kaniyang mga kaibigan. (Juan 5:28, 29) “Magkikita tayong lahat sa bagong sanlibutan ng Diyos,” sabi niya.

Itinuturing ng iba ang gayong uri ng pananampalataya bilang ilusyon lamang. “Ano pa nga ba ang kabilang-buhay kundi isang paniniwala ng mga taong di-panatag sa buhay,” ang tanong ni Ludovic Kennedy, “na sa huling tunog ng trumpeta ay may mga keyk at ale, maging caviar at mga trumpeta para sa kanila rin, na sa isang mayabong na Eden ay kanilang pagsasalu-saluhan ang maliligayang oras kasama ang mga naunang namatay at ang iba pa na mamamatay kasunod nila?” Sa puntong iyan, dapat naman tayong magbangon ng isang sumasalungat na tanong. Alin ang mas makatuwiran​—ang maniwala na “ganito na lamang ang ating buhay, kaya makabubuting samantalahin na natin ito,” gaya ng iminumungkahi ni Kennedy, o ang maniwala sa Diyos at sa kaniyang pangako na pagkabuhay-muli? Pinili ni Sarah Jayne ang huling  nabanggit. Paano siya nagkaroon ng gayong uri ng pananampalataya?

“Hanapin ang Diyos . . . at Talagang Masusumpungan [Mo] Siya”

Upang magkaroon ng pananampalataya at pagtitiwala sa isang tao, kailangan mong makilala siya at matutuhan kung paano siya mag-isip at kumilos. Nasasangkot dito kapuwa ang puso at isipan. Totoo rin ito sa pagkakaroon ng tunay na pananampalataya sa Diyos. Kailangan mong makilala siya, matutuhan ang kaniyang mga katangian at ang kaniyang personalidad, malaman kung gaano siya napatunayang mapagkakatiwalaan at maaasahan sa lahat ng kaniyang sinabi at ginawa.​—Awit 9:10; 145:1-21.

Nadarama ng ilan na imposible ito. Sinasabi nila na ang Diyos ay napakalayo, napakamisteryoso​—kung umiiral man siya. “Kung ang Diyos ay waring tunay tulad ng paniniwala ng mga Kristiyanong gaya ni Sarah Jayne,” tanong ng mapag-alinlangan, “bakit hindi siya magpakilala sa amin?” Ngunit ang Diyos ba’y talagang napakalayo at hindi masusumpungan? Sa isang pahayag sa mga pilosopo at mga intelektuwal sa Atenas, sinabi ni apostol Pablo na “ang Diyos na gumawa ng sanlibutan at ng lahat ng bagay na naririto” ay naglaan din ng lahat ng kinakailangan upang ‘hanapin [siya] . . . at talagang masumpungan siya.’ Sa katunayan, sinabi ni Pablo: “Hindi siya malayo sa bawat isa sa atin.”​—Gawa 17:24-27.

Kung gayon, paano mo maaaring ‘hanapin ang Diyos . . . at talagang masumpungan siya’? Ginawa ito ng ilan sa pamamagitan ng pagmamasid lamang sa unibersong nakapalibot sa kanila. Para sa marami, iyon mismo ay nagbibigay na ng sapat na patotoo upang kumbinsihin sila na talagang may isang Maylalang. a (Awit 19:1; Isaias 40:26; Gawa 14:16, 17) Nadarama nila ang tulad niyaong kay apostol Pablo na ang “di-nakikitang mga katangian [ng Diyos] ay malinaw na nakikita mula pa sa pagkalalang ng sanlibutan, sapagkat napag-uunawa ang mga ito sa pamamagitan ng mga bagay na ginawa, maging ang kaniyang walang-hanggang kapangyarihan at pagka-Diyos.”​—Roma 1:20; Awit 104:24.

Kailangan Mo ang Bibliya

Gayunman, upang malinang ang tunay na pananampalataya sa Maylalang, kailangan mo ang isa pang bagay na kaniyang inilaan. Ano iyon? Ang Bibliya​—ang kinasihang Salita ng Diyos, kung saan niya isiniwalat ang kaniyang kalooban at layunin. (2 Timoteo 3:16, 17) “Ngunit teka muna,” sasabihin ng ilan, “paano mo ba naman paniniwalaan ang anumang sinasabi ng Bibliya kapag nakikita mo ang kahila-hilakbot na mga bagay na ginawa ng mga tao na nag-aangking sumusunod sa Bibliya?” Totoo, ang Sangkakristiyanuhan ay may nakagigitlang rekord ng pagpapaimbabaw, kalupitan, at imoralidad. Ngunit makikita ng sinumang makatuwirang tao na ang Sangkakristiyanuhan ay nagkukunwaring sumusunod lamang sa mga simulain ng Bibliya.​—Mateo 15:8.

Ang Bibliya mismo ay nagbabala na maraming tao ang magkukunwang sumasamba sa Diyos ngunit sa katunayan, “magtatatwa maging sa may-ari na bumili sa kanila.” “Dahil sa mga ito,” sinabi ni apostol Pedro, “ay pagsasalitaan nang may pang-aabuso ang daan ng katotohanan.” (2 Pedro 2:1, 2) Sinabi ni Jesu-Kristo na ang mga ito ay “mga manggagawa ng katampalasanan” na maliwanag na makikilala sa kanilang balakyot na pagkilos. (Mateo 7:15-23) Ang pagtatakwil sa Salita ng Diyos dahil sa rekord ng Sangkakristiyanuhan ay katulad ng pagtatapon ng isang sulat na galing sa isang pinagkakatiwalaang kaibigan dahil lamang sa nagkataon na ang taong nagdala nito ay may masamang reputasyon.

Imposibleng malinang ang tunay na pananampalataya kung wala ang Salita ng Diyos. Sa pamamagitan lamang ng mga pahina ng Bibliya inihaharap ni Jehova ang kaniyang panig, wika nga. Nililiwanag niya ang mga sagot sa matatagal nang mga tanong na tulad ng kung bakit niya pinahihintulutan ang pagdurusa at kirot at kung ano ang gagawin niya sa kalagayang ito. (Awit 119:105; Roma 15:4) Naniwala si Sarah Jayne na ang Bibliya ang kinasihang Salita ng Diyos. (1 Tesalonica 2:13; 2 Pedro 1:19-21) Paano? Hindi lamang dahil sa sinabi ng kaniyang mga magulang na paniwalaan iyon, kundi dahil sa naglaan siya ng panahon upang suriin nang may katapatan ang lahat ng ebidensiya na nagpapakita na ang Bibliya ay isang natatanging pagsisiwalat mula sa Diyos. (Roma 12:2) Halimbawa, siniyasat niya ang makapangyarihang impluwensiya ng Bibliya sa buhay niyaong nagkakapit ng mga simulain nito. Sa tulong ng mga publikasyong tulad ng Ang Bibliya​—Salita ng Diyos o ng Tao?, b maingat din niyang sinuri ang napakaraming ebidensiya mula sa Bibliya mismo na nagpapatunay ng pagkasi ng Diyos.

“Ang Pananampalataya ay Kasunod ng Bagay na Narinig”

Gayunman, hindi sapat ang basta magtaglay ng Bibliya o kahit maniwala na ito’y kinasihan. “Ang  pananampalataya,” sulat ni apostol Pablo, “ay kasunod ng bagay na narinig.” (Roma 10:17) Ang pakikinig sa Bibliya, hindi lamang ang pagtataglay ng Bibliya, ang naglilinang ng pananampalataya. “Pinakikinggan” mo ang sinasabi ng Diyos sa pamamagitan ng pagbabasa at pag-aaral ng kaniyang Salita. Magagawa ito maging ng mga kabataan. Sinasabi ni Pablo na “mula sa pagkasanggol” ay itinuro kay Timoteo ng kaniyang ina at lola “ang banal na mga kasulatan.” Ipinahihiwatig ba nito na nasangkot ang isang uri ng pagbi-brainwash? Hindi! Hindi minanipula si Timoteo o dinaya sa anumang paraan. Siya ay “nahikayat na sampalatayanan” ang kaniyang narinig at nabasa.​—2 Timoteo 1:5; 3:14, 15.

Nahikayat din si Sarah Jayne sa gayunding paraan. Gaya ng mga taga-Berea noong unang siglo, “tinanggap [niya] ang salita [mula sa kaniyang mga magulang at iba pang mga guro] nang may buong pananabik ng kaisipan.” Bilang isang musmos, walang alinlangang likas siyang nagtiwala sa sinasabi ng kaniyang mga magulang. Nang maglaon, habang lumalaki siya, hindi niya basta tinanggap nang may kabulagan o walang-tutol ang lahat ng itinuro sa kaniya. ‘Maingat na sinuri [niya] ang Kasulatan sa araw-araw kung totoo nga ang mga bagay na ito.’​—Gawa 17:11.

Maaari Kang Magkaroon ng Tunay na Pananampalataya

Maaari ka ring magkaroon ng tunay na pananampalataya​—ang uri ng pananampalataya na inilarawan ni apostol Pablo sa kaniyang liham sa mga Kristiyanong Hebreo. Sinabi niya na ang gayong pananampalataya ay “ang mapananaligang paghihintay sa mga bagay na inaasahan, ang malinaw na pagtatanghal ng mga katunayan bagaman hindi nakikita.” (Hebreo 11:1) Sa pagkakaroon ng gayong pananampalataya, lubusan kang makatitiyak na matutupad ang lahat ng iyong mga pag-asa at inaasam, kalakip na ang pangako ng Diyos hinggil sa pagkabuhay-muli. Makukumbinsi ka na ang gayong mga pag-asa ay nakasalig sa tiyak na mga garantiya, hindi sa pangarap lamang. Malalaman mo na hindi kailanman nabibigo si Jehova sa pagtupad sa kaniyang mga pangako. (Josue 21:45; 23:14; Isaias 55:10, 11; Hebreo 6:18) Magiging totoo sa iyo ang ipinangakong bagong sanlibutan ng Diyos na para bang naririto na iyon. (2 Pedro 3:13) At maliwanag na makikita mo sa pamamagitan ng mga mata ng pananampalataya na ang Diyos na Jehova, si Jesu-Kristo, at ang Kaharian ng Diyos ay pawang katotohanan, hindi mga ilusyon.

Hindi ka pinabayaang mag-isa na maglinang ng tunay na pananampalataya. Bukod pa sa malayang paggamit sa kaniyang Salita, naglaan din si Jehova ng isang pandaigdig na kongregasyong Kristiyano na naaalay sa pagtulong sa matuwid-pusong mga tao upang makapaglinang ng pananampalataya sa Diyos. (Juan 17:20; Roma 10:14, 15) Tanggapin ang  lahat ng tulong na inilalaan ni Jehova sa pamamagitan ng organisasyong iyon. (Gawa 8:30, 31) At yamang ang pananampalataya ay isang bunga ng banal na espiritu ng Diyos, patuloy na manalangin para sa espiritung iyon upang matulungan ka na malinang ang tunay na pananampalataya.​—Galacia 5:22.

Huwag magpadala sa mga mapag-alinlangan na lumilibak sa sinumang naghahayag ng pananampalataya sa Diyos at sa kaniyang Salita. (1 Corinto 1:18-21; 2 Pedro 3:3, 4) Sa katunayan, napakahalaga ng tunay na pananampalataya sa pagpapatibay sa iyong paninindigan laban sa gayong mga pagsalakay. (Efeso 6:16) Napatunayan ni Sarah Jayne na totoo iyan, at pinatitibay niya lagi yaong dumadalaw sa kaniya sa ospital na maglinang ng kanilang sariling pananampalataya. “Dibdibin ninyo ang katotohanan,” ang sasabihin niya. “Pag-aralan ang Salita ng Diyos. Manatiling malapít sa organisasyon ng Diyos. Patuloy na manalangin. Manatiling aktibo sa paglilingkuran kay Jehova.”​—Santiago 2:17, 26.

Dahil sa napansin ang kaniyang pananampalataya sa Diyos at sa pagkabuhay-muli, sinabi ng isa sa kaniyang mga nars: “Talagang pinaniniwalaan mo ito, hindi ba.” Nang tanungin kung ano ang nagbigay sa kaniya ng gayong optimistikong pangmalas sa kabila ng kaniyang mga pagsubok, tumugon siya: “Ito ay ang pagkakaroon ng pananampalataya kay Jehova. Isa siyang tunay na kaibigan sa akin, at mahal na mahal ko siya.”

[Mga talababa]

[Larawan sa pahina 6]

“Mula sa pagkasanggol” ay itinuro kay Timoteo ng kaniyang ina at lola “ang banal na mga kasulatan”

[Larawan sa pahina 6]

Pinuri ang mga taga-Berea dahil sa pagsusuri sa Kasulatan araw-araw

[Credit Line]

Mula sa “Photo-Drama of Creation,” 1914

[Mga larawan sa pahina 7]

Ang pakikinig at pagsunod sa Bibliya, hindi lamang ang pagtataglay nito, ang naglilinang ng pananampalataya

[Larawan sa pahina 7]

“Magkikita tayong lahat sa bagong sanlibutan ng Diyos”