Panahon Para Magsaya sa mga Bansa sa Balkan

Taóng 1922 noon. Isang pulong ng Masisigasig na Estudyante ng Bibliya, na tawag noon sa mga Saksi ni Jehova, ang ginanap sa Innsbruck, Austria. Kabilang sa mga tagapakinig si Franz Brand, isang kabataang lalaki mula sa Apatin sa Vojvodina, Serbia. Nang mabanggit ng tagapagsalita ang pangalan ng Diyos na Jehova, isang grupo ng mga mang-uumog ang nagsimulang mangantiyaw nang malakas, anupat naging imposibleng magpatuloy pa ang tagapagsalita, kung kaya’t ang pulong ay tinapos na. Gayunman, ang napakinggan ni Franz ay nag-iwan ng malalim na impresyon sa kaniya, at nagsimula siyang mangaral ng mabuting balita ng Kaharian. Ito ang maliit na pasimula ng kapana-panabik na espirituwal na pagsulong sa isa sa mga bansa sa Balkan.

PARA sa karamihan ng mga tao sa ngayon, ang pangalang Yugoslavia ay naghahatid ng larawan ng digmaan at patayan. Sumasagi sa isipan ang di-malilimutang mga larawan ng kahila-hilakbot na mga masaker, desperadong mga lumikas, wasak na mga tahanan, at nagdadalamhating mga naulila. Hindi mailalarawan ng mga salita ang matinding kirot at hapis na idinulot ng digmaan na nagwasak sa Peninsula ng Balkan mula noong 1991 hanggang 1995, anupat napawi ang lahat ng pag-asa para sa isang masagana at walang pangambang kinabukasan na idudulot ng mga pagsisikap ng tao. Dahil sa digmaang iyon, ang mga tao sa dating Yugoslavia ay dumaranas ng kahirapan sa kabuhayan at kahabag-habag na karukhaan. *

Sa harap ng gayong pagdurusa, mahirap asahan na makasusumpong ang isa ng maliligayang tao sa bahaging ito ng daigdig. Gayunman, kahit waring pambihira, talagang umiiral ang gayong mga tao. Sa katunayan, nakaranas sila ng isang araw ng pantanging pagsasaya sa pagtatapos ng ika-20 siglo. Ano ang kinalaman ni Franz Brand, ang kabataang lalaki na nabanggit sa pasimula, sa lahat ng ito?

Espirituwal na Pagsulong sa mga Bansa sa Balkan

Tuwang-tuwa si Franz Brand sa bagong katotohanan na kaniyang narinig at nagpasiya siya na kailangan niyang palaganapin ang mabuting balita. Nakahanap siya ng trabaho bilang barbero sa Maribor, isang lunsod sa Slovenia malapit sa hangganan ng Austria, at nagsimulang mangaral sa kaniyang mga parokyano, na kadalasang nakaupo at tahimik na nakikinig habang sila ay inaahitan. Dahil sa kaniyang mga pagsisikap, nagkaroon ng  isang maliit na grupo ng mga tagapaghayag ng Kaharian sa Maribor noong huling mga taon ng dekada 1920. Ang mga pahayag sa Bibliya ay ginaganap sa isang restawran, na nang dakong huli ay angkop na binigyan ng pangalang Novi svet (New World) Seafood Restaurant.

Nang maglaon, ang mabuting balita ay lumaganap sa buong lupain. Ang paggamit ng “Photo-Drama of Creation” (walong-oras na palabas na gumagamit ng mga pelikula, slide, at mga rekord ng ponograpo) ay naging kasangkapan sa paglawak na ito. Pagkatapos, noong dekada ng 1930, nang sumailalim ang mga Saksi ni Jehova sa matinding pag-uusig sa Alemanya, ang mga Saksi na nasa Kaharian ng Yugoslavia ay pinatibay ng mga payunir na Aleman na tumakas mula sa kanilang sariling bayan. Isinakripisyo ang personal na kaalwanan, nagsikap silang marating ang pinakaliblib na mga bahagi ng bulubunduking bansang iyon upang mangaral. Noong una, tila halos walang pagtugon sa kanilang mensahe. Noong unang mga taon ng dekada ng 1940, may 150 mamamahayag lamang ang nag-ulat ng paglilingkod sa larangan.

Noong 1941, nagkaroon ng malupit na pag-uusig na tumagal hanggang 1952. Kaylaking kagalakan nang sa wakas noong Setyembre 9, 1953, sa ilalim ng Komunistang rehimen ni Heneral Tito, legal na nairehistro ang mga Saksi ni Jehova! Nang taóng iyon, may 914 na mamamahayag ng mabuting balita, at ang bilang ay patuloy na dumami. Pagsapit ng 1991, ang bilang ng mga mamamahayag ay umabot sa 7,420, at 16,072 ang dumalo sa Memoryal nang taóng iyon.

Mula Agosto 16 hanggang 18, 1991, ang kauna-unahang internasyonal na kombensiyon ng mga Saksi ni Jehova sa bansang iyon ay ginanap sa Zagreb, Croatia. Mula sa loob at labas ng bansa, 14,684 ang dumalo. Ang di-malilimutang kombensiyong iyon ay naghanda sa bayan ni Jehova para sa mga pagsubok sa hinaharap. Kabilang sa huling mga sasakyan na dumaan sa checkpoint sa pagitan ng Croatia at Serbia ang mga bus na may sakay na mga pauwing delegado na taga-Serbia. Nang makatawid ang huling bus, isinara na ang hangganan at nagsimula ang digmaan.

May mga Dahilan ang Bayan ni Jehova Upang Magsaya

Ang mga taon ng digmaan ay napatunayang panahon ng matinding pagsubok sa mga Saksi ni Jehova sa mga bansa sa Balkan. Magkagayunman, may dahilan sila upang magsaya sapagkat pinagpala ni Jehova ang kaniyang bayan doon ng napakahusay na pagsulong. Mula noong 1991, ang bilang ng mga mamamahayag ng Kaharian sa lugar ng dating Yugoslavia ay dumami ng mahigit sa 80 porsiyento. Naabot noong 2001 taon ng paglilingkod ang pinakamataas na bilang na 13,472.

Ang mga tanggapan sa Zagreb at Belgrade (Serbia) ang dating nag-aasikaso sa gawain ng mga Saksi ni Jehova sa buong lupain ng dating Yugoslavia. Dahil sa pagdami at sa mga pagbabago sa pulitika, kinailangang magtayo ng bagong mga tanggapan sa Ljubljana (Slovenia), at sa Skopje (Macedonia), bukod pa sa pagkuha ng bagong mga tanggapan sa Belgrade at Zagreb. Humigit-kumulang sa 140 miyembro ang naglilingkod sa mga tanggapang iyon. Karamihan sa kanila ay kabataan at punung-punô ng sigasig at pag-ibig kay Jehova. Marami sa kanila ang abala sa pagsasalin ng mga pantulong sa pag-aaral ng Bibliya tungo sa wikang Croatiano, Macedoniano, Serbiano, at Sloveniano. Kaylaking pagpapala na karamihan sa mga magasin at literatura ng mga Saksi ni Jehova sa mga wikang ito ay inilalathala na kasabay ng orihinal na edisyong Ingles! Ang mga publikasyong ito ay tumutulong sa maraming tao na makasumpong ng kaaliwan at pag-asa.

Ang isa pang dahilan ng kagalakan ay ang suporta  na walang pag-iimbot na ibinibigay ng maraming buong-panahong lingkod mula sa ibang mga bansa. Maraming maiinam na Kingdom Hall ang naitayo nitong nakalipas na mga taon, na nakadagdag sa kagalakan ng mga kongregasyon. Gayunpaman, mas marami pang kagalakan ang matatamasa. Paano nagkagayon?

Isang Natatanging Proyekto

Maraming mamamahayag ang madalas na nag-iisip, ‘Magkakaroon kaya kami ng Bagong Sanlibutang Salin sa aming sariling wika?’ Taun-taon, inasam-asam nilang marinig ang patalastas hinggil dito sa bawat pandistritong kombensiyon. Subalit, paano maisasagawa ang gayon kalaking proyekto, yamang ang mga pangkat ng mga tagapagsalin para sa mga wikang ito ay nabuo lamang nitong nakalipas na ilang taon at kakaunti lamang ang mga tagapagsalin?

Matapos suriin ang mga bagay-bagay, inaprobahan ng Lupong Tagapamahala ang isang magkasamang proyekto kung saan ang mga pangkat ng mga tagapagsalin sa wikang Croatiano, Macedoniano, at Serbiano ay maingat na magtutulungan at sa gayo’y makikinabang sa trabaho at mga mungkahi ng bawat isa. Ang pangkat na Croatiano ang siyang mangunguna.

Araw ng Pagsasaya

Hindi kailanman malilimutan ng mga Saksi ni Jehova sa mga bansa sa Balkan ang Hulyo 23, 1999. Ang serye ng “Makahulang Salita ng Diyos” na mga Pandistritong Kombensiyon ay ginanap nang sabay-sabay sa Belgrade, Sarajevo (Bosnia-Herzegovina), Skopje, at Zagreb. Sa loob ng ilang panahon ay hindi tiyak kung maidaraos noon ang kombensiyon sa Belgrade sapagkat noong kasagsagan ng pambobomba ng NATO, walang pampublikong mga pagtitipon ang pinahintulutan. Kayligaya ng mga kapatid sa pag-asa na makasama ang isa’t isa pagkalipas ng maraming buwan ng kawalang-katiyakan! Gayunman, higit pa sa kanilang inaasahan ang nangyari.

Noong Biyernes ng hapon, isang pantanging patalastas ang ibinigay sa lahat ng apat na lunsod na pinagdausan ng kombensiyon. Ang 13,497 delegado ay tahimik na naghintay kung ano ang magaganap. Nang sa wakas ay ilabas ng tagapagsalita ang Bagong Sanlibutang Salin ng Kristiyanong Griegong Kasulatan sa wikang Croatiano at Serbiano at sabihin sa mga tagapakinig na mahusay ang pagsulong ng saling Macedoniano, hindi na napigilan ng mga delegado ang kanilang damdamin. Dahil sa masigabong palakpakan ay hindi na nagawang tapusin ng tagapagsalita ang patalastas. Sa kombensiyon sa Sarajevo, isang kagyat na katahimikan ang namayani sa mga tagapakinig na talagang nasorpresa. Sinundan ito ng matagal na palakpakan. Tumulo ang mga luha ng kagalakan sa maraming pisngi sa Belgrade, at ang tagapagsalita ay inantala ng paulit-ulit na palakpakan bago niya natapos ang patalastas. Labis-labis ang kaligayahan ng lahat!

Ang kaloob na ito ay lalong naging mahalaga dahil sa bagay na nakuha ng mga Saksi ni Jehova ang karapatan sa paglalathala ng isang sekular na salin ng Bibliya sa wikang Croatiano gayundin sa Serbiano. Kaya pinagsama sa iisang tomo ang Bagong Sanlibutang Salin ng Kristiyanong Griegong Kasulatan sa wikang Croatiano at ang isang sekular na salin ng Hebreong Kasulatan sa wika ring ito, at gayundin ang ginawa sa mga salin sa wikang Serbiano. Karagdagan pa, ang Bibliyang Serbiano ay kapuwa inilimbag sa mga tipo ng letrang Roman at Cyrillic.

Palibhasa’y mapagpasalamat sa lahat ng pagpapala at patnubay na tinanggap nila, ang bayan ni Jehova sa mga bansa sa Balkan ay tunay ngang sumasang-ayon sa mga salita ni David: “Bagaman lumalakad ako sa libis ng matinding karimlan, wala akong kinatatakutang masama, sapagkat ikaw [Jehova] ay kasama ko.” Sa kabila ng lahat ng kagipitan na patuloy nilang kinakaharap, determinado silang lahat na gawing ‘kanilang moog ang kagalakan kay Jehova.’​—Awit 23:4; Nehemias 8:10.

[Talababa]

[Larawan sa pahina 20]

Ang unang grupo ng mga mamamahayag mula sa Maribor, Slovenia, na nangangaral sa malayong teritoryo