Mga Tanong Mula sa mga Mambabasa

Bakit pinahintulutan ang mga lalaking Israelita na mag-asawa ng mga bihag na babaing banyaga gayong ipinag-utos ng Kautusang Mosaiko na hindi sila dapat makipag-alyansa ukol sa pag-aasawa sa ilang banyaga?​—Deuteronomio 7:1-3; 21:10, 11.

May nasasangkot na pantanging mga kalagayan kung kaya ito pinahintulutan. Ipinag-utos ni Jehova sa mga Israelita na wasakin ang mga lunsod ng pitong bansa sa lupain ng Canaan at patayin ang lahat ng tumatahan dito. (Deuteronomio 20:15-18) Hinggil sa iba pang mga bansa, mga bihag na babaing birhen lamang sa mga nasa hustong gulang ang malamang na hindi papatayin. (Bilang 31:17, 18; Deuteronomio 20:14) Mapakakasalan ng isang lalaking Israelita ang gayong babae, ngunit tangi lamang kung gagawin niya ang ilang hakbang.

Hinggil sa mga hakbang na dapat gawin ng gayong babae, sinasabi ng Bibliya: “Aahitan niya ngayon ang kaniyang ulo at aasikasuhin ang kaniyang mga kuko, at aalisin mula sa kaniya ang balabal ng kaniyang pagkabihag at mananahanan sa iyong bahay at tatangisan ang kaniyang ama at ang kaniyang ina nang isang buong buwang lunar; at pagkatapos niyaon ay sisipingan mo siya, at aariin mo siya bilang babaing pakakasalan mo, at siya ay magiging iyong asawa.”​—Deuteronomio 21:12, 13.

Ang isang bihag na birhen na nais pakasalan ng isang Israelita ay kailangang mag-ahit ng kaniyang ulo. Ang paggupit sa buhok ay kapahayagan ng pagdadalamhati at kahapisan. (Isaias 3:24) Halimbawa, nang mamatay ang lahat ng mga anak ng patriyarkang si Job at mawala ang lahat ng kaniyang ari-arian, ginupit niya ang buhok sa kaniyang ulo bilang tanda ng pagdadalamhati. (Job 1:20) Kailangan ding asikasuhin ng isang babaing banyaga ang kaniyang mga kuko, marahil sa pamamagitan ng ‘paghihinuko,’ upang kahit na may kulay ang mga ito ay hindi maging kaakit-akit ang kaniyang mga kamay. (Deuteronomio 21:12, Biblia ng Sambayanang Pilipino) Ano ang “balabal ng kaniyang pagkabihag” na kailangang alisin ng isang babaing bihag? Kaugalian na ng mga babae sa mga Canaanitang lunsod na malapit nang malupig na magsuot ng kanilang pinakamagagandang damit. Ginagawa nila ito dahil umaasa silang maaakit nila ang kanilang mga mambibihag. Hindi dapat isuot ng mga babaing bihag ang gayong kasuutan sa panahon ng pagdadalamhati.

Ang isang babaing bihag na mapapangasawa ng isang lalaking Israelita ay kailangang magdalamhati para sa kaniyang namatay na mga minamahal sa loob ng isang buwang lunar. Lubusang wawasakin ang mga Canaanitang lunsod kung kaya maglalaho ang lahat ng dati niyang mga ugnayang pampamilya at panlipunan. Palibhasa’y wawasakin ng mga kawal na Israelita ang imahen ng kanilang mga diyos, maglalaho na ang mga pinag-uukulan niya ng pagsamba. Ang buwan ng pagdadalamhati ay nagsisilbi ring yugto ng pagpapadalisay kung kailan kailangang iwaksi ng isang babaing bihag ang lahat ng pitak ng kaniyang dating relihiyosong pagsamba.

Gayunman, naiiba naman ang kalagayan may kaugnayan sa mga babaing banyaga sa pangkalahatan. May kinalaman dito, iniutos ni Jehova: “Huwag kang makikipag-alyansa sa kanila ukol sa pag-aasawa. Ang iyong anak na babae ay huwag mong ibibigay sa kaniyang anak na lalaki, at ang kaniyang anak na babae ay huwag mong kukunin para sa iyong anak na lalaki.” (Deuteronomio 7:3) Ano ang dahilan ng restriksiyong ito? Sinasabi ng Deuteronomio 7:4: “Sapagkat ihihiwalay niya ang iyong anak mula sa pagsunod sa akin, at tiyak na paglilingkuran nila ang ibang mga diyos.” Kaya, ang layunin ng pagbabawal na ito ay ipagsanggalang ang mga Israelita mula sa relihiyosong kontaminasyon. Gayunman, ang isang babaing banyaga sa mga kalagayang inilarawan sa Deuteronomio 21:10-13 ay hindi naghaharap ng gayong panganib. Patay na ang lahat ng kaniyang mga kamag-anak, at ang mga imaheng kumakatawan sa kaniyang mga diyos ay winasak na. Wala na siyang pakikipag-ugnayan sa mga nagsasagawa ng huwad na relihiyon. Sa ilalim ng gayong mga kalagayan, ang isang Israelita ay pinahihintulutang mag-asawa ng isang banyaga.