“Pinaghiwalay ng Wika Pero Pinagkaisa ng Pag-ibig”

Kaligtasan. Kalayaan. Katubusan. Sa loob ng maraming siglo, hangad na ng mga tao na guminhawa mula sa mga problema at kabalisahan sa buhay. Paano natin mahaharap ang mga problemang ito? Makalalaya pa kaya tayo mula rito? Kung oo, paano?

IYAN ang paksa ng serye ng tatlong-araw na mga pandistritong kombensiyong inorganisa ng mga Saksi ni Jehova, na nagsimula noong Mayo 2006. Ang tema ay “Malapit Na ang Kaligtasan!”

Ang siyam sa mga kombensiyong ito ay dinaluhan ng libu-libong delegado mula sa iba’t ibang bansa. Ang mga ito ay idinaos noong Hulyo at Agosto 2006, sa Prague, kabisera ng Czech Republic; sa Bratislava, kabisera ng Slovakia; sa Chorzow at Poznan, Poland; * at sa limang lunsod sa Alemanya​—Dortmund, Frankfurt, Hamburg, Leipzig, at Munich. Ang kabuuang bilang ng mga dumalo sa mga kombensiyong ito ay mahigit 313,000.

Anong paggawi ang kapansin-pansin sa mga nagsidalo sa mga kombensiyon? Ano ang komento ng mga nakapansin dito? At ano ang nadama ng mga nagsidalo matapos ang kombensiyon?

Paghahanda

Ang mga panauhin at mga Saksing tagaroon ay sabik na sabik sa mga kombensiyon yamang alam nilang di-malilimutan ang ganitong mga pagtitipon ng mga Kristiyano. Malaking trabaho ang pagsasaayos ng angkop na matutuluyan ng mga delegado. Halimbawa, sa kombensiyon sa Chorzow, pinatuloy ng mga Saksing Polako sa kanilang tahanan ang halos 13,000 panauhin mula sa Silangang Europa. Ang mga delegadong dumalo sa kombensiyong iyon ay nagmula sa Armenia, Belarus, Estados Unidos, Estonia, Georgia, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Latvia, Lithuania, Moldova, Russia, Tajikistan, Turkmenistan, Ukraine, at Uzbekistan.

Maraming buwan bago pa nito, naghahanda na ang maraming delegado para sa kanilang paglalakbay patungo sa kombensiyon. Si Tatiana, isang buong-panahong ebanghelisador sa Kamchatka, isang peninsula ng Russia na masusumpungan sa hilagang-silangan ng Hapon, ay nagsimula nang mag-ipon ng kaniyang pamasahe isang taon bago ang kombensiyon. Kinailangan niyang magbiyahe nang mga 10,500 kilometro. Para makarating sa Chorzow, naglakbay siya nang 5 oras sakay ng eroplano, halos 3 araw sa tren, at 30 oras sa bus.

Libu-libo ang nagboluntaryo sa paghahanda sa mga lugar ng kombensiyon upang maging angkop na mga dako ng pagsamba ang mga istadyum at ang kapaligiran nito. (Deuteronomio 23:14)  Bilang halimbawa, nilinis na mabuti ng mga Saksi sa Leipzig ang istadyum doon, at nangako silang gagawin nila uli ito pagkatapos ng kombensiyon. Dahil dito, ibinawas ng mga opisyal ng istadyum sa napag-usapang halaga ng arkila ang halagang ibabayad sana nila sa pagpapalinis.

Imbitasyon

Sa buong daigdig, ikinampanyang mabuti ng mga kongregasyon ang “Malapit Na ang Kaligtasan!” na Kombensiyon. Ang mga indibiduwal na dadalo sa espesyal na mga kombensiyon ay masiglang nakibahagi sa kampanyang ito. Patuloy nilang ibinalita ang kombensiyon hanggang sa gabi bago ang araw ng kombensiyon. Nagdulot ba ng magagandang resulta ang kanilang sigasig?

Nakilala ng isang Polakong Saksi na nagngangalang Bogdan ang isang may-edad nang lalaki na gustong dumalo sa kombensiyon pero sinabi nitong dahil maliit lamang ang kaniyang pensiyon, wala siyang pamasahe papuntang Chorzow na 120 kilometro ang layo. Nagkataon naman na may isang bakante sa bus na inupahan ng lokal na kongregasyon. Inilahad ni Bogdan: “Sinabi namin sa lalaki na puwede siyang sumama sa amin nang libre kung darating siya sa tagpuan sa ganap na alas 5:30 ng umaga.” Pumayag ang lalaki at nakadalo siya sa kombensiyon. Nang maglaon, sumulat siya sa mga kapatid: “Pagkatapos kong daluhan ang kombensiyon, ipinangako ko sa aking sarili na magiging mas mabuting tao na ako.”

Isang gabi sa Prague, isang lalaki na nanunuluyan sa isang otel na tinutuluyan din ng mga delegado mula sa Britanya ang nagsabi sa kanila na dumalo rin siya sa kombensiyon noong araw na iyon. Bakit siya dumalo? Sinabi ng lalaki na pagkatapos tumanggap ng sampung imbitasyon mula sa iba’t ibang Saksi sa mga lansangan sa lunsod, naisip niyang kailangan niyang dumalo sa kombensiyon! Hangang-hanga siya at gustung-gusto niyang matuto pa nang higit.​—1 Timoteo 2:3, 4.

Nakapagpapatibay na Programa ng Pagtuturong Salig sa Bibliya

Tinalakay sa programa kung paano haharapin ang iba’t ibang problema. Ipinaliwanag ng tuwirang maka-Kasulatang payo kung paano malulutas o mapagtitiisan ang mga problemang ito.

Ang mga indibiduwal na pinahihirapan ng pagtanda, mahinang pangangatawan, pagkamatay ng mga mahal sa buhay, o iba pang personal na problema ay tumanggap ng pampatibay-loob mula sa Bibliya upang matulungan silang magkaroon ng magandang pananaw sa buhay. (Awit 72:12-14) Narinig ng mga mag-asawa at mga magulang ang payo ng Bibliya kung paano magiging maligaya ang kanilang pagsasama at kung paano nila matagumpay na mapalalaki ang kanilang mga anak. (Eclesiastes 4:12; Efeso 5:22, 25; Colosas 3:21) Ang mga kabataang Kristiyano​—na nakahantad sa panggigipit ng masasamang kasama sa paaralan at kasabay nito’y nakaririnig ng matalinong payo mula sa Salita ng Diyos sa tahanan at sa kongregasyon—​ay tumanggap ng praktikal na payo kung paano haharapin ang panggigipit ng mga kasamahan at kung paano ‘tatakas sa mga pagnanasa na kaakibat ng kabataan.’​—2 Timoteo 2:22.

Talagang Internasyonal na Kapatiran

Palaging nakatatanggap ng praktikal na payo mula sa Kasulatan ang mga Saksi ni Jehova sa kanilang mga pagtitipon. (2 Timoteo 3:16) Pero masasabing naiiba  ang mga kombensiyong ito dahil nagsama-sama rito ang iba’t ibang lahi. Ang lahat ng espesyal na mga kombensiyong ito ay nagharap ng iisang programang salig sa Bibliya sa maraming wika. Sa bawat araw, ang mga miyembro ng Lupong Tagapamahala ng mga Saksi ni Jehova ay nagbigay ng mga pahayag, at naging mas kawili-wili ang mga kombensiyon dahil sa mga ulat mula sa ibang mga lupain. Ang mga pahayag at mga ulat na ito ay isinalin para sa kapakinabangan ng mga grupong iba’t iba ang wika.

Gustung-gustong makilala ng mga delegado ang kanilang mga kapatid mula sa ibang mga lupain. “Wala naman talagang naging problema sa wika,” ang sabi ng isang delegado. “Sa katunayan, naging mas masaya ang okasyon dahil dito. Bagaman nagmula sa iba’t ibang kultura ang mga panauhin, sila ay nagkakaisa dahil sa kanilang pananampalataya.” Ganito ang pagkakalarawan ng mga nagsidalo sa kombensiyon sa Munich: “Pinaghiwalay ng wika pero pinagkaisa ng pag-ibig.” Saanman sila nagmula at anuman ang kanilang wika, nadama ng mga nagsidalo na sila’y tunay na magkakaibigan​—magkakapatid sa pananampalataya.​—Zacarias 8:23.

Kapahayagan ng Pasasalamat

Dahil sa lagay ng panahon, nasubok ang determinasyon at pagtitiis ng mga delegado sa mga kombensiyon sa Poland. Hindi lamang naging madalas ang pag-ulan noon kundi napakalamig din naman​—mga 14 na digri Celsius. Ganito ang sinabi ng isang kapatid mula sa Estados Unidos: “Ito na yata ang pinakamalamig at pinakamababang temperaturang naranasan ko sa isang kombensiyon, at wala akong gaanong naintindihan sa programa. Pero naging sulit naman ang lahat ng pagtitiis kong ito dahil sa kahanga-hangang pagsasamahan ng lahi at pagkamapagpatuloy ng mga kapatid. Talagang hindi ko malilimutan ang kombensiyong ito!”

Ang isang bagay na di-malilimutan ng mga nagsidalo na nagsasalita ng wikang Polako ay ang paglalabas ng Insight on the Scriptures sa Polako​—isang napakagandang gantimpala sa kanilang pagtitiis sa malamig at maulang panahon. Tuwang-tuwa rin ang mga nagsidalo nang ilabas ang bagong publikasyong Mamuhay na Isinasaisip ang Araw ni Jehova sa lahat ng “Malapit Na ang Kaligtasan!” na Kombensiyon.

Maraming dumalo sa kombensiyon ang may iba pang dahilan kung bakit hindi nila ito malilimutan. Si Kristina, na taga-Czech Republic, ay nagboluntaryong samahan sa bus ang isang grupo ng mga delegadong nagmula sa ibang bansa. Naalaala niya: “Nang magpapaalam na kami, niyakap ako ng isang kapatid na babae, at sinabi: ‘Alagang-alaga n’yo kami! Dinalhan pa ninyo kami ng pagkain at tubig na maiinom sa aming upuan. Maraming salamat sa inyong mapagsakripisyong pag-ibig.’” Ang tinutukoy niya ay ang paglalaan ng tanghalian para sa mga delegadong nagmula sa ibang bansa. “Ngayon lang namin nasubukang gawin ito,” ang paliwanag ng isang kapatid. “Kasama sa ginawa namin ang paghahatid ng tanghalian sa halos 6,500 katao araw-araw. Nakaaantig ng damdaming makita ang maraming boluntaryong tumulong, kasali na ang mga bata.”

Isang kapatid na babaing naglakbay mula sa Ukraine patungo sa Chorzow para dumalo sa kombensiyon ang nagsabi: “Damang-dama namin ang pag-ibig, pagmamalasakit, at pagkabukas-palad ng aming mga kapananampalataya. Hindi namin mailarawan ang aming pasasalamat sa kanila.” At ganito naman ang isinulat ng walong-taóng-gulang na si Annika na taga-Finland sa tanggapang pansangay ng mga Saksi ni Jehova sa Poland: “Ang ganda-ganda po ng kombensiyon. Hindi po ganito ang inaasahan ko. Ang sarap talagang mapasama sa organisasyon ni Jehova, dahil magkakaroon ka ng mga kaibigan sa buong mundo!”​—Awit 133:1.

 Komento ng mga Nakapansin

Bago ang kombensiyon, isinaayos munang makapamasyal ang ilang delegado. Sa lalawigan ng Bavaria, ang mga panauhin ay dumaan sa mga Kingdom Hall, kung saan malugod silang tinanggap ng mga Saksing tagaroon. Manghang-mangha ang isang di-Saksing tour guide sa nakita niyang pagmamahalang pangkapatid. “Nang nakasakay na kami sa bus pabalik ng otel,” ang ulat ng isang delegado, “sinabi ng tour guide na ibang-iba raw kami sa mga grupong di-Saksi. Maayos ang aming pananamit, at ang lahat ay nakikipagtulungan sa mga nangunguna sa grupo. Walang nagmumura at nanggugulo. Humanga siya dahil nakita niya kung paanong ang bagong magkakakilala ay agad na naging magkakaibigan.”

Isang kapatid na nagtatrabaho sa News Service Department sa kombensiyon sa Prague ang nagsabi: “Isang Linggo ng umaga, pinuntahan kami ng hepe ng mga pulis na itinalaga sa kombensiyon. Napansin niyang mapayapa naman ang pagtitipon at sinabi niyang wala na pala siyang dapat gawin. Binanggit din niya na may ilang residente sa labas ng istadyum na nagtatanong hinggil sa programa. Kapag binabanggit niya ang mga Saksi ni Jehova, karaniwan nang napapasimangot sila, pero sinasabi naman ng hepe: ‘Matularan lamang ng mga tao ang kahit kalahati ng paraan ng paggawi ng mga Saksi ni Jehova, hindi na kakailanganin ang mga pulis.’”

Marami Na ang Napalaya!

Ang Salita ng Diyos, ang Bibliya, ay nagbubuklod ng mga kultura anupat nagdudulot ng kapayapaan at pagkakaisa sa gitna ng mga Kristiyano. (Roma 14:19; Efeso 4:22-24; Filipos 4:7) Pinatunayan ito ng espesyal na mga kombensiyon na “Malapit Na ang Kaligtasan!” Napalaya na ang mga Saksi ni Jehova sa maraming problema ng daigdig na ito. Ang pagtatangi ng lahi at karahasan​—ilan lamang sa mga sakit ng lipunan—​ay halos napawi na sa kanila, at inaasam nila ang panahon kung kailan ang buong daigdig ay magiging malaya na sa gayong mga problema.

Naranasan mismo ng mga dumalo sa mga kombensiyong ito ang pagkakaisang umiiral sa mga Saksing nagmula sa iba’t ibang lupain at kultura. Kitang-kita ito sa pagtatapos ng mga kombensiyon. Ang lahat ay nagpapalakpakan, nagyayakapan, at nagkukuhanan ng litrato. (1 Corinto 1:10; 1 Pedro 2:17) Yamang maligaya at kumbinsidong malapit nang mawala ang lahat ng problema, nagsiuwi ang mga delegado sa kanilang mga tahanan at kongregasyon na mas determinadong manghawakang mahigpit sa “salita ng buhay” na mula sa Diyos.​—Filipos 2:15, 16.

[Talababa]

[Kahon/​Larawan sa pahina 10]

Dalawampu’t Anim na Wikang Nagkakaisa

Sa lahat ng siyam na kombensiyon, ang programa ay iniharap sa lokal na wika. Sa mga kombensiyon sa Alemanya, ang mga bahagi ay mapapakinggan din sa 18 iba pang wika. Ang mga pahayag sa Dortmund ay iniharap sa wikang Arabe, Farsi, Kastila, Portuges, at Ruso; sa Frankfurt sa wikang Ingles, Pranses, at Serbiano/​Croatiano; sa Hamburg sa wikang Danes, Olandes, Sweko, at Tamil; sa Leipzig sa wikang Polako, Tsino, at Turkiyano; at sa Munich sa wikang Griego, Italyano, at German Sign Language. Ang lahat ng pahayag sa Prague ay iniharap sa wikang Czech, Ingles, at Ruso. Sa Bratislava, ang programa naman ay iniharap sa wikang Ingles, Hungaryo, Slovako, at Slovakian Sign Language. Sa Chorzow, ang mga wikang ginamit ay Polako, Ruso, Ukrainiano, at Polish Sign Language. At sa Poznan, ginamit ang Polako at Pinlandes.

Dalawampu’t anim na wika lahat-lahat! Tunay na ang mga nagsidalo ay pinaghiwalay ng wika, pero pinagkaisa naman ng kanilang pag-ibig.

[Larawan sa pahina 9]

Nalugod ang mga delegadong taga-Croatia sa Frankfurt na matanggap ang “Bagong Sanlibutang Salin” sa kanilang wika