PAGLABAS ng kaniyang bahay isang umaga, napansin ng isang babae na may package sa pintuan niya. Pinulot niya ito at luminga-linga, pero walang katau-tao sa paligid. Tiyak na may nag-iwan nito noong nagdaang gabi. Matapos itong buksan nang kaunti, agad siyang pumasok sa bahay at isinara ang pinto. Kaya pala! Ang package ay ipinagbabawal na literatura tungkol sa Bibliya! Niyakap niya ito at tahimik na nanalangin kay Jehova para magpasalamat sa napakahalagang espirituwal na pagkain.

Nangyayari ang ganiyang eksena sa Alemanya noong dekada ng 1930. Nang maging makapangyarihan ang mga Nazi noong 1933, ang gawain ng mga Saksi ni Jehova ay ipinagbawal sa kalakhang bahagi ng bansa. “Kumbinsido kami na hindi mahahadlangan ng gayong batas ng tao ang paghahayag tungkol kay Jehova at sa kaniyang pangalan,” ang sabi ni Richard Rudolph, na mahigit 100 taóng gulang na ngayon. * “Mahalaga ang mga salig-Bibliyang literatura sa aming pag-aaral at ministeryo. Pero napakahirap nang makakuha nito noon dahil sa pagbabawal. Iniisip namin kung paano magpapatuloy ang gawain.” Di-nagtagal, natuklasan ni Richard na may magagawa siya para matugunan ang pangangailangang iyon—sa tulong ng anino ng mga bundok.—Huk. 9:36.

Kapag binaybay mo ang ilog ng Elbe (o, Labe) mula sa salubungan nito at ng North Sea, makakarating ka sa Giant Mountains (Krkonoše), na nasa border ngayon ng Czech Republic at ng Poland. Kahit mga 1,600 metro lang ang taas, ang kabundukang ito ay nababalot ng yelo. Sa loob ng kalahating taon, umaabot sa taas na tatlong metro ang yelo sa mga taluktok nito. Dahil pabagu-bago ang klima rito, ang mga umaakyat sa kabundukan ay maaaring maabutan ng makapal na fog na biglang bumabalot sa mga taluktok nito.

Sa nakalipas na mga siglo, ang kabundukang ito ay nagsilbing likas na hangganan sa pagitan ng mga  probinsiya, kaharian, at bansa. Mahirap magpatrulya sa mga bundok na ito dahil sa masalimuot na mga daan, kaya marami ang dumaraan dito noon para magpuslit ng iba’t ibang kalakal. Noong dekada ng 1930, nang maging hangganan ng Czechoslovakia at Alemanya ang Giant Mountains, sinimulang gamitin ng determinadong mga Saksi ang dating ruta ng mga nagpupuslit. Sa anong layunin? Para makakuha ng mahahalagang salig-Bibliyang literatura. Isa sa mga Saksing ito ang kabataang si Richard.

“Tuwing weekend, nagpupunta kami sa kabundukan nang grupu-grupo na may tigpipitong kapatid o higit pa, at kunwari’y magha-hiking kami,” ang kuwento ni Richard. “Mula sa Alemanya, mga tatlong oras naming tinatawid ang mga bundok hanggang sa Špindlerův Mlýn”—isang resort sa Czechoslovakia na mga 17 kilometro ang layo. Maraming Aleman noon sa lugar na iyon, kabilang na ang isang farmer na pumayag makipagtulungan sa mga kapatid. Gamit ang isang karitela na karaniwang sinasakyan ng mga bakasyonista, kinukuha niya ang mga kahon ng literatura sa isang kalapít na bayan, kung saan ipinadadala ang mga kahon sakay ng tren mula sa Prague. Iniuuwi niya ang mga kahon sa kaniyang farm at itinatago sa kamalig hanggang sa dumating ang mga kapatid na magdadala naman ng mga iyon sa Alemanya.

Sinabi pa ni Richard: “Pagdating sa farm na iyon, pinupuno namin ang aming mga backpack na talagang para sa mabibigat na kargada. Mga 50 kilo ang dala ng bawat isa.” Para hindi mahuli, nagsisimula silang maglakad paglubog ng araw at sinisikap nilang makauwi bago sumikat ang araw. Inilarawan ni Ernst Wiesner, isang tagapangasiwa ng sirkito noon sa Alemanya, ang ilang pag-iingat na ginagawa nila: “Dalawang brother ang nauuna, at kapag may nakasalubong sila, sesenyas sila agad gamit ang kanilang flashlight. Ibig sabihin nito, ang mga kapatid, na may dalang mabibigat na bag at mga 100 metro ang layo sa likuran, ay dapat magtago sa kakahuyan hanggang sa balikan sila ng dalawang brother at sabihin ng mga ito ang isang password, na pinapalitan linggu-linggo.” Pero hindi lang mga Alemang pulis na nakaunipormeng asul ang panganib.

 “Minsan, ginabi ako sa trabaho,” ang sabi ni Richard, “kaya humabol na lang ako sa mga kapatid papuntang Czechoslovakia. Madilim at makapal ang fog noon, at nanginginig ako sa ginaw habang naglalakad sa ulan. Naligaw ako sa kakahuyan, at ilang oras akong palakad-lakad. Maraming nagha-hiking ang namatay sa ganitong paraan. Pabalik na ang mga kapatid noong kinaumagahan nang makita ko sila.”

Sa loob ng mga tatlong taon, ang maliit na grupong iyon ng matatapang na kapatid ay nagpabalik-balik sa kabundukan linggu-linggo. Kapag taglamig, naka-ski sila habang dala-dala ang mga literatura. Kung minsan, may mga grupo ng hanggang 20 kapatid na tumatawid sa border kapag araw at dumaraan sa talagang ruta ng mga nagha-hiking. Para hindi pagsuspetsahan, nagsasama sila ng ilang sister. Ang ilan ay nauuna at inihahagis nila sa ere ang kanilang mga sombrero kapag inaakala nilang may panganib.

Ano ang nangyayari pagkabalik ng mga kapatid mula sa kabundukan? Agad na ipinamamahagi ang mga literatura. Paano? Ang mga publikasyon ay binabalot na parang mga sabon at dinadala sa istasyon ng tren sa Hirschberg. Kapag nakarating na ang mga ito sa iba’t ibang lugar sa Alemanya, palihim itong inihahatid ng mga kapatid sa kanilang mga kapananampalataya gaya ng binanggit sa pasimula ng artikulo. Sa ganitong sistema, isang bahagi lang nito ang matuklasan, napakalaki na ng puwedeng maging epekto. At ganiyan nga ang nangyari noong minsan.

Noong 1936, isang bagsakan ng literatura malapit sa Berlin ang nadiskubre. Kasama sa mga natagpuan doon ang tatlong package mula sa Hirschberg na hindi alam kung kanino galing. Ipinasuri ng mga pulis ang sulat-kamay roon, natukoy ang isang nangunguna sa grupong nagpuslit ng literatura, at inaresto siya. Di-nagtagal, dalawa pang suspek, kasama si Richard Rudolph, ang inaresto. Dahil inako ng mga brother na iyon ang lahat ng responsibilidad, sa loob ng ilang panahon ay naipagpatuloy ng ilan ang gawain na lalong naging mapanganib.

Ang mga publikasyong itinatawid sa Giant Mountains ang naging pangunahing suplay ng espirituwal na pagkain ng mga Saksi sa Alemanya. Pero hindi lang ang Giant Mountains ang rutang ginamit ng mga kapatid. Hanggang noong 1939, nang masakop ng hukbong Aleman ang Czechoslovakia, may iba pang katulad na ruta sa hangganan ng bansang iyon. Sa ibang mga bansa rin na kahangga ng Alemanya, gaya ng Pransiya, Netherlands, at Switzerland, ang mga Saksi sa magkabilang panig ay sumusuong sa panganib para makapagsuplay ng espirituwal na pagkain sa mga kapatid na pinag-uusig.

Karamihan sa atin ngayon ay nakakakuha ng sapat na suplay ng salig-Bibliyang literatura sa iba’t ibang format. Sa Kingdom Hall ka man kumukuha ng bagong publikasyon o nagda-download ka nito mula sa Web site na jw.org, bakit hindi mo pag-isipan kung ano ang mga kinailangang gawin para makarating ito sa iyo? Maaaring hindi naman ito itinawid sa nagyeyelong bundok sa dis-oras ng gabi, pero tiyak na pinaghirapan ito ng maraming kapatid na handang magsakripisyo para sa iyo.