1. Mahalaga ba kung paano natin pinakikitunguhan ang mga tao sa ministeryo? Magbigay ng halimbawa. (Tingnan ang larawan sa simula ng artikulo.)

MINSAN, isang mag-asawang Saksi sa Fiji ang nag-aanyaya sa mga tao na dumalo sa Memoryal ng kamatayan ni Kristo. Biglang umulan habang kausap nila ang isang babae sa labas ng bahay nito. Ipinahiram ng brother sa babae ang isang payong nila at nagsukob silang mag-asawa sa isang payong. Tuwang-tuwa ang mag-asawa nang makita nila ang babae sa Memoryal. Inamin ng babae na wala siyang gaanong maalala sa sinabi ng mag-asawang Saksi. Pero humanga siya sa pakikitungo nila sa kaniya kaya nagpunta siya sa Memoryal. Bakit maganda ang naging impresyon ng babae? Dahil ikinapit ng mag-asawa ang Gintong Aral.

2. Ano ang Gintong Aral? Paano natin ito masusunod?

² Ano ang Gintong Aral? Ito ang payo na ibinigay ni Jesus nang sabihin niya: “Lahat ng mga bagay . . . na ibig ninyong gawin ng mga tao sa inyo, gayundin ang dapat ninyong gawin sa kanila.” (Mat. 7:12) Paano natin ito masusunod? Una, tanungin ang sarili, ‘Paano ko ba gustong pakitunguhan ako ng ibang tao?’ Pagkatapos, sikaping gayon din ang ipakita sa iba.—1 Cor. 10:24.

3, 4. (a) Ipaliwanag kung bakit hindi lang sa pakikitungo natin sa mga kapananampalataya kapit ang Gintong Aral. (b) Ano ang tatalakayin natin sa artikulong ito?

 ³ Kadalasan, ikinakapit natin ang Gintong Aral sa pakikitungo sa mga kapananampalataya. Pero hindi sinabi ni Jesus na sila lang ang dapat nating pakitunguhan sa gayong paraan. Sa katunayan, nang banggitin niya ang Gintong Aral, ang tinatalakay niya ay kung paano natin pakikitunguhan ang lahat ng tao, pati na ang ating mga kaaway. (Basahin ang Lucas 6:27, 28, 31, 35.) Kaya kung dapat nating ikapit ang Gintong Aral sa pakikitungo sa ating mga kaaway, lalo natin itong dapat ikapit kapag nangangaral sa mga tao, dahil marami sa mga ito ay maaaring “wastong nakaayon ukol sa buhay na walang hanggan”!—Gawa 13:48.

⁴ Tatalakayin natin ngayon ang apat na tanong na dapat nating tandaan habang nakikibahagi sa ministeryo: Sino ang kausap ko? Saan ko sila kinakausap? Kailan ang pinakaangkop na panahon para kausapin sila? Paano ko sila dapat kausapin? Gaya ng makikita natin, makakatulong ang mga tanong na ito para malaman kung paano natin dapat pakitunguhan ang mga pinangangaralan natin.—1 Cor. 9:19-23.

5. Ano-ano ang maaari nating itanong sa sarili?

⁵ Sa ministeryo, ang mga taong nakakausap natin ay mga indibiduwal na may kani-kaniyang background at mga problema. (2 Cro. 6:29) Kapag ipinangangaral sa iba ang mabuting balita, tanungin ang sarili: ‘Kung ako ang taong ito, paano ko ba gustong pakitunguhan ako? Matutuwa ba ako kung huhusgahan niya agad ang pagkatao ko? O gusto kong kilalanin muna niya ako?’ Makakatulong ang mga tanong na ito para mapakitunguhan natin ang bawat may-bahay ayon sa kaniyang sitwasyon.

6, 7. Ano ang dapat nating gawin kapag parang galít ang kausap natin sa ministeryo?

⁶ Halimbawa: Bilang mga Kristiyano, sinisikap nating ikapit ang payo ng Bibliya na ‘ang ating pananalita nawa ay laging may kagandahang-loob.’ (Col. 4:6) Pero dahil hindi tayo sakdal, kung minsan ay nakakapagsalita tayo ng mga bagay na pinagsisisihan natin sa bandang huli. (Sant. 3:2) Kapag nakapagsalita tayo ng masakit sa isang tao—baka dahil hindi naging maganda ang araw natin—ayaw nating mabansagang “masungit” o “walang konsiderasyon.” Gusto sana natin na unawain niya tayo. Hindi ba’t dapat na ganoon din ang gawin natin sa iba?

⁷ Kapag parang galít ang kausap mo sa ministeryo, hindi ba’t mas mabuting unawain mo siya? Posible kayang nape-pressure siya sa trabaho o sa eskuwela? May malala kaya siyang sakit? Sa maraming kaso, naging positibo ang pagtugon ng may-bahay nang pakitunguhan siya ng mga Saksi sa mahinahon at magalang na paraan.—Kaw. 15:1; 1 Ped. 3:15.

8. Bakit dapat nating ipangaral ang mensahe ng Kaharian sa “lahat ng uri ng tao”?

⁸ Nangangaral tayo sa lahat ng uri ng tao. Halimbawa, nitong nakalipas lang na ilang taon, mahigit 60 karanasan ng iba’t ibang uri ng tao ang nailathala sa serye ng Ang Bantayan na “Binago ng Bibliya ang Kanilang Buhay.” Ang ilan sa mga taong iyon ay dating magnanakaw, lasenggo, miyembro ng gang, o adik sa droga. Ang iba ay dating politiko, lider ng relihiyon, o mga taong nakasentro ang buhay sa kanilang propesyon. May ilan naman na imoral ang pamumuhay. Pero lahat sila ay nakinig sa mabuting balita, nag-aral ng Bibliya, nagbago, at naging mga lingkod ni Jehova. Kaya huwag nating isipin na may  partikular na mga taong hindi talaga tatanggap ng mensahe ng Kaharian. (Basahin ang 1 Corinto 6:9-11.) “Lahat ng uri ng tao” ay posibleng tumugon sa mabuting balita.—1 Cor. 9:22.

9. Bakit dapat nating irespeto ang tahanan ng iba?

⁹ Kadalasan, nangangaral tayo sa mga tao sa kanilang tahanan. (Mat. 10:11-13) Kapag nirerespeto ng iba ang ating tahanan at mga pag-aari, hindi ba’t natutuwa tayo? Mahalaga kasi sa atin ang tahanan natin at gusto natin na panatag tayo at may privacy sa lugar na iyon. Dapat tayong magpakita ng gayon ding respeto sa ating kapuwa. Kapag nagbabahay-bahay, dapat na maging palaisip tayo kung paano rerespetuhin ang kanilang tahanan.—Gawa 5:42.

10. Ano ang dapat nating iwasan para huwag mag-alala ang mga tao sa ating teritoryo?

¹⁰ Dahil laganap ang krimen sa ngayon, maraming may-bahay ang naghihinala sa mga estranghero. (2 Tim. 3:1-5) Kaya iwasan nating kumilos nang kahina-hinala. Halimbawa, kumatok tayo sa isang bahay pero walang nagbubukas ng pinto. Baka maisip nating sumilip sa bintana o hanapin sa bakuran ang may-bahay. Sa inyong teritoryo, mag-aalala ba ang may-bahay kapag ginawa mo iyon? Ano kaya ang iisipin ng mga kapitbahay niya? Totoo, dapat nating sikaping mapangaralan ang lahat. (Gawa 10:42) Dahil napakahalaga ng ating mensahe, gustong-gusto natin itong sabihin sa iba, at mabuti naman ang ating motibo. (Roma 1:14, 15) Pero dapat nating iwasang gumawa ng anuman na magiging dahilan para mag-alala ang mga tao sa ating teritoryo. Isinulat ni apostol Pablo: “Sa anumang paraan ay hindi kami nagbibigay ng anumang dahilan na ikatitisod, upang ang aming ministeryo ay huwag makitaan ng pagkakamali.” (2 Cor. 6:3) Kapag nirerespeto natin ang tahanan at mga pag-aari ng mga tao sa ating teritoryo, maaaring maakit ang ilan sa katotohanan.—Basahin ang 1 Pedro 2:12.

11. Bakit gusto nating irespeto ng iba ang iskedyul natin?

¹¹ Maraming gawain ang karamihan sa mga lingkod ni Jehova. Kaya inaayos natin ang ating mga priyoridad at pinaplanong mabuti ang ating iskedyul. (Efe. 5:16; Fil. 1:10) Kapag nasisira ang iskedyul natin, maaaring madismaya tayo. Kaya naman gusto nating irespeto ng iba ang ating iskedyul at unawain na maaaring limitado lang ang panahong maibibigay natin sa kanila. Paano makakatulong ang Gintong Aral para maipakitang nirerespeto natin ang iskedyul ng iba?

12. Paano natin malalaman kung kailan pinakaangkop na kausapin ang mga tao sa ating teritoryo?

¹² Dapat nating sikaping alamin kung kailan pinakaangkop na kausapin ang mga tao sa ating teritoryo. Kailan sila karaniwang nasa bahay? Kailan sila mas makikinig? Makabubuting i-adjust natin ang ating iskedyul para makausap sila sa mga oras na iyon. Sa ilang lugar, mas mabunga ang pagbabahay-bahay sa hapon o gabi. Kung ganiyan din sa inyong teritoryo, maaari ba kayong mag-iskedyul ng pagbabahay-bahay sa gayong mga oras? (Basahin ang 1 Corinto 10:24.) Makatitiyak tayo na pagpapalain ni Jehova ang mga sakripisyong ginagawa natin para makapangaral sa mga tao sa panahong pinakaangkop sa kanila.

13. Paano tayo makapagpapakita ng respeto sa mga nakakausap natin sa teritoryo?

¹³ Paano pa tayo makapagpapakita ng respeto sa mga nakakausap natin sa teritoryo? Kapag nakikinig ang kausap natin,  dapat na magbigay tayo ng mahusay na patotoo pero huwag tayong masyadong magtagal. Baka may iniskedyul siyang gawin sa oras na iyon na para sa kaniya ay mahalaga. Kapag sinabi niyang marami siyang ginagawa, puwede nating sabihing sandali lang tayo—at dapat nating tuparin iyon. (Mat. 5:37) Bago magpaalam, makabubuting tanungin natin siya kung kailan tayo puwedeng dumalaw uli. Para sa ilang mamamahayag, epektibo ang pagsasabi ng ganito: “Sana madalaw kita uli. Mas maganda ba kung tatawagan muna kita o ite-text bago ako magpunta rito?” Kapag nirerespeto natin ang iskedyul ng mga tao sa ating teritoryo, tinutularan natin ang halimbawa ni Pablo, na ‘hindi hinanap ang sarili niyang kapakinabangan kundi yaong sa marami, upang sila ay maligtas.’—1 Cor. 10:33.

14-16. (a) Bakit kailangan nating sabihin nang malinaw sa may-bahay kung ano ang sadya natin? Ilarawan. (b) Anong paraan ang napatunayang epektibo ng isang naglalakbay na tagapangasiwa?

¹⁴ Ipagpalagay na nakatanggap tayo ng tawag sa telepono pero hindi pamilyar ang boses ng tumawag. Hindi natin siya kilala, pero nagtatanong siya kung anong mga pagkain ang paborito natin. Iniisip natin kung sino kaya ang tumawag at kung ano talaga ang pakay niya. Dahil ayaw natin siyang mapahiya, baka makipag-usap tayo sandali, pero malamang na putulin natin agad ang pag-uusap. Pero paano kung ang tumawag ay nagpakilala muna at nagsabing tungkol sa nutrisyon ang trabaho niya, at may ilang impormasyon siya na makakatulong  sa atin? Malamang na mas makinig tayo. Gusto kasi natin na sabihin agad ng ating kausap sa mataktikang paraan kung sino siya at kung ano ang pakay niya. Paano natin maipapakita ang gayong respeto sa mga tao sa ating ministeryo?

¹⁵ Sa maraming teritoryo, kailangan nating sabihin nang malinaw sa may-bahay kung ano ang sadya natin. Totoo, mahalaga ang impormasyong dala natin. Pero ipagpalagay na hindi tayo nagpakilala at basta na lang nagtanong ng gaya nito: “Kung masosolusyonan mo ang isang problema sa mundo, ano ang sosolusyonan mo?” Itinatanong natin ito para malaman ang iniisip ng kausap natin at magamit ang Bibliya sa ating pag-uusap. Pero baka isipin ng may-bahay: ‘Sino ba ’to, at bakit siya nagtatanong ng ganito? Para saan kaya ito?’ Kaya dapat nating sikaping mapalagay ang loob ng may-bahay. (Fil. 2:3, 4) Paano natin iyon gagawin?

¹⁶ Napatunayan ng isang naglalakbay na tagapangasiwa na epektibo ang paraang ito: Pagkatapos batiin ang may-bahay at makipagkilala, iniaabot niya ang tract na Gusto Mo Bang Malaman ang Katotohanan? at saka sinasabi: “Binibigyan namin nito ang mga tao sa lugar ninyo. Tinatalakay rito ang anim na tanong na naiisip ng marami. Heto ang kopya mo.” Sinabi ng brother na parang mas nagiging palagay ang loob ng karamihan sa nakakausap niya kapag nasabi na niya kung bakit siya dumadalaw. Kaya naman madali na niyang naipagpapatuloy ang pakikipag-usap. Pagkatapos, itinatanong niya: “Alin sa mga tanong na ito ang naisip mo na?” Kapag pumili ang may-bahay, binubuksan ng brother ang tract at tinatalakay ang sinasabi ng Bibliya tungkol sa tanong na iyon. Kapag hindi pumili ang may-bahay, ang brother na lang ang pumipili ng tanong at tinatalakay niya iyon para hindi naman mapahiya ang kausap niya. Siyempre pa, maraming paraan para makapagpasimula ng pag-uusap. Sa ilang lugar, kailangan nating sumunod sa ilang pormalidad bago natin sabihin ang pakay natin. Ang susi ay i-adjust ang ating presentasyon ayon sa paraang magugustuhan ng mga tao sa ating teritoryo.

17. Gaya ng tinalakay sa artikulong ito, paano natin ikinakapit ang Gintong Aral?

¹⁷ Kaya paano natin ikinakapit ang Gintong Aral sa ating ministeryo? Pinakikitunguhan natin ang may-bahay ayon sa kaniyang sitwasyon. Nirerespeto natin ang kaniyang tahanan at mga pag-aari. Sinisikap nating makibahagi sa ministeryo sa mga oras na mas malamang na nasa bahay ang mga tao at mas handang makinig. At inihaharap natin ang ating mensahe sa paraang magugustuhan ng mga tao sa ating teritoryo.

18. Ano ang mga pakinabang kapag pinakikitunguhan natin ang mga tao sa paraang gusto nating pakitunguhan tayo?

¹⁸ Maraming pakinabang kapag pinakikitunguhan natin ang mga tao sa ating teritoryo sa paraang gusto nating pakitunguhan tayo. Kapag mabait tayo sa kanila at makonsiderasyon, napasisikat natin ang ating liwanag, naipakikita nating mahalaga ang pagsunod sa mga simulain ng Bibliya, at naluluwalhati natin ang ating Ama sa langit. (Mat. 5:16) Mas marami ang maaakit sa katotohanan kapag nirerespeto natin ang mga tao. (1 Tim. 4:16) Tanggapin man ng mga tao ang mensahe ng Kaharian o hindi, nananatili tayong masaya dahil alam nating ginagawa natin ang lahat para magampanan ang ating ministeryo. (2 Tim. 4:5) Tularan nawa natin si apostol Pablo, na sumulat: “Ginagawa ko ang lahat ng bagay alang-alang sa mabuting balita, upang maging tagapamahagi ako nito sa iba.” (1 Cor. 9:23) Kaya lagi sana nating ikapit ang Gintong Aral sa ating ministeryo.