ISANG grupo ng mga kabataang Kristiyano ang nagpasiyang panoorin ang isang pelikula. Narinig nila sa mga kaeskuwela nila na talagang maganda iyon. Pagdating sa sinehan, nakita nila sa mga poster nito ang mga armas at mga babaeng mahahalay ang suot. Ano kaya ang gagawin nila? Tutuloy pa ba sila at panonoorin ang pelikula?

Gaya ng mga kabataang iyon, kailangan din nating gumawa ng mga desisyon na maaaring makabuti o makasamâ sa ating espirituwalidad at kaugnayan kay Jehova. Kung minsan, baka may napagpasiyahan ka nang gawin, pero pinag-isipan mo uli ito, at nagbago ka ng isip. Pag-uurong-sulong lang ba iyon, o iyon ang tamang gawin?

Ang pag-ibig natin kay Jehova ang nag-udyok sa atin na mag-alay ng ating buhay sa kaniya at magpabautismo. Nangako tayong mananatiling tapat sa kaniya, at ayaw nating masira ang pangakong iyon. Pero determinado ang ating kaaway, si Satanas na Diyablo, na sirain ang katapatan natin. (Apoc. 12:17) Nagpasiya tayong paglingkuran si Jehova at sundin ang kaniyang mga utos. Kaya pagdating sa pag-aalay natin kay Jehova, nakalulungkot kung magbabago tayo ng isip. Maaaring maiwala natin ang atin mismong buhay!

Mahigit 2,600 taon na ang nakararaan, si Haring Nabucodonosor ng Babilonya ay nagtayo ng isang napakalaking imaheng ginto at iniutos niya sa lahat na yukuran at sambahin iyon. Ang sinumang hindi susunod ay ihahagis sa maapoy na hurno. Tatlong kabataang mananamba ni Jehova—sina Sadrac, Mesac, at Abednego—ang hindi sumunod. Dahil ayaw nilang yumukod sa imahen, inihagis sila sa maapoy na hurno. Makahimala silang iniligtas ni Jehova, kahit handa naman silang mamatay kaysa ikompromiso ang desisyon nilang paglingkuran ang Diyos.—Dan. 3:1-27.

 Nang maglaon, ang propeta namang si Daniel ay patuloy na nanalangin sa kabila ng bantang ihahagis siya sa yungib ng mga leon. Oo, tatlong beses pa rin siyang nananalangin kay Jehova araw-araw gaya ng nakaugalian niya. Hindi niya binago ang desisyon niyang sambahin ang tunay na Diyos. Kaya naman sinagip ni Jehova ang propeta mula sa “pangalmot ng mga leon.”—Dan. 6:1-27.

Sa ngayon, tinutupad din ng mga lingkod ng Diyos ang pangako nila kay Jehova noong mag-alay sila ng kanilang buhay sa kaniya. Sa isang paaralan sa Aprika, isang grupo ng mga estudyanteng Saksi ni Jehova ang hindi sumali sa pagsaludo sa isang pambansang sagisag. Dahil doon, pinagbantaan silang patatalsikin sa paaralan. Di-nagtagal, bumisita sa bayan nila ang ministro ng edukasyon at kinausap ang ilan sa mga estudyanteng Saksi. Magalang at walang-takot nilang ipinaliwanag ang kanilang paninindigan. Mula noon, hindi na uli iyon naging isyu. Nakapag-aaral na ang mga kabataang Saksing iyon nang hindi ginigipit na ikompromiso ang kanilang kaugnayan kay Jehova.

Kunin ding halimbawa si Joseph, na ang asawa ay nagkakanser at agad na namatay. Naintindihan at nirespeto ng pamilya ni Joseph ang kaayusang gusto niya para sa libing. Pero hindi Saksi ang pamilya ng asawa niya, at gusto nilang magsagawa ng mga kaugalian sa libing na may mga ritwal na di-sinasang-ayunan ng Diyos. Sinabi ni Joseph: “Dahil ayokong makipagkompromiso, sinubukan nilang impluwensiyahan ang mga anak ko; pero nanindigan ang mga ito. Sinubukan din ng ilang kamag-anak na magsaayos sa aming bahay ng kaugalian nilang lamay. Pero sinabi ko sa kanila na kung ipipilit nila iyon, huwag sa bahay namin. Alam nilang ang gayong klase ng paglalamay ay labag sa paniniwala ko at ng misis ko. Kaya matapos ang mahabang diskusyon, ginawa nila iyon sa ibang lugar.

“Sa mahirap na panahong ito ng pagdadalamhati, nagsumamo ako kay Jehova na tulungan ang pamilya namin na huwag malabag ang kaniyang mga utos. Dininig niya ang mga panalangin ko at tinulungan kaming manatiling matatag kahit ginigipit.” Para kay Joseph at sa kaniyang mga anak, hindi sila dapat magbago ng isip pagdating sa kanilang pagsamba.

Di-nagtagal pagkatapos ng Paskuwa ng 32 C.E., isang babaeng Sirofenisa ang lumapit kay Jesu-Kristo sa lugar ng Sidon. Paulit-ulit niyang hiniling kay Jesus na palayasin ang demonyong sumanib sa kaniyang anak. Sa simula, hindi sumagot si Jesus. Sinabi niya sa kaniyang mga alagad: “Hindi ako isinugo sa kaninuman maliban sa nawawalang mga tupa ng sambahayan ng Israel.” Nang magpumilit ang babae, sinabi ni Jesus: “Hindi tama na kunin ang tinapay ng mga anak at ihagis ito sa maliliit na aso.” Taglay ang malaking pananampalataya, sumagot ang babae: “Oo, Panginoon; ngunit tunay ngang ang maliliit na aso ay kumakain ng mga mumo na nahuhulog mula sa mesa ng kanilang mga panginoon.” Pinagbigyan ni Jesus ang kahilingan ng babae at pinagaling ang anak nito.—Mat. 15:21-28.

Sa ginawa ni Jesus, tinularan niya si Jehova sa pagiging handang magbago ng isip kung puwede namang gawin iyon. Halimbawa, ipinasiya ng Diyos na lipulin ang mga Israelita nang gumawa sila ng ginintuang guya. Pero nang magsumamo si Moises na huwag Niyang gawin iyon, nagbago ng isip si Jehova.—Ex. 32:7-14.

Tinularan ni apostol Pablo si Jehova at si Jesus. Noong una, iniisip ni Pablo na hindi dapat isama si Juan Marcos sa mga paglalakbay nila bilang misyonero. Iniwan kasi ni Marcos sina Pablo at Bernabe noong unang maglakbay sila. Pero nang maglaon, nakita ni Pablo na sumulong na si Marcos at malaki ang maitutulong nito sa kaniya. Kaya sinabi ni Pablo kay Timoteo: “Kunin mo si Marcos at isama mo siya, sapagkat kapaki-pakinabang siya sa akin sa paglilingkod.”—2 Tim. 4:11.

Kumusta naman tayo? Bilang pagtulad sa ating maawain, matiisin, at maibiging Ama sa  langit, may mga pagkakataon na baka kailangan din nating magbago ng isip. Halimbawa, maaari nating baguhin ang pananaw natin sa iba. Di-gaya ni Jehova at ni Jesus, hindi tayo sakdal. Kung handa silang magbago ng pananaw, maaari din ba nating unawain ang sitwasyon ng iba at baguhin ang pananaw natin sa kanila kung kailangan?

Pagdating sa espirituwal na mga tunguhin, baka makabubuti ang pagbabago ng isip. Ang ilang Bible study na dumadalo na sa mga pulong ng kongregasyon ay baka ayaw pang magpabautismo. O ang ilang kapatid ay baka nag-aatubiling magpayunir, kahit nasa kalagayan silang magpalawak ng kanilang ministeryo. At may mga brother naman na parang hindi interesadong umabót ng mga pananagutan sa kongregasyon. (1 Tim. 3:1) Ganiyan din ba ang sitwasyon mo? Maibigin kang inaanyayahan ni Jehova na tamasahin ang gayong mga pribilehiyo. Kaya bakit hindi ka magbago ng isip at sa gayo’y maging masaya sa higit pang paglilingkod sa Diyos at sa iba?

Sinabi ni Ella tungkol sa paglilingkod niya sa isang tanggapang pansangay ng mga Saksi ni Jehova sa Aprika: “No’ng una akong dumating sa Bethel, hindi ako sigurado kung gusto kong magtagal do’n. Gusto kong paglingkuran si Jehova nang buong kaluluwa, pero masyado rin akong malapít sa pamilya ko. Sa umpisa, miss na miss ko sila! Pero pinatibay ako ng roommate ko, kaya nagdesisyon akong manatili. Pagkaraan ng sampung taon sa Bethel, ayoko nang iwan ang atas ko para patuloy kong mapaglingkuran ang aking mga kapatid hangga’t posible.”

Natatandaan mo ba ang nangyari kay Cain nang mainggit at magalit siya nang husto sa kaniyang kapatid? Sinabi ng Diyos sa  naghihimutok na si Cain na muli siyang magtatamo ng pagsang-ayon kung gagawa siya ng mabuti. Pinayuhan siya ng Diyos na daigin ang kasalanan na “nakaabang sa pasukan.” Puwede naman sanang magbago ng isip at saloobin si Cain, pero pinili niyang bale-walain ang payo ng Diyos. Nakalulungkot, pinatay ni Cain ang kaniyang kapatid at siya ang naging kauna-unahang mamamatay-tao!—Gen. 4:2-8.

May matututuhan din tayo sa nangyari kay Haring Uzias. Noong umpisa, ginagawa niya ang tama sa paningin ni Jehova at patuloy na hinahanap ang Diyos. Pero nakalulungkot, sinira ni Uzias ang kaniyang magandang rekord nang maging mapagmataas siya. Pumasok siya sa templo para maghandog ng insenso, kahit hindi naman siya saserdote. Nang sabihan siya ng mga saserdote na huwag gawin ang kapangahasang iyon, nagbago ba siya ng isip? Hindi. Si Uzias ay “nagngalit” at hindi nakinig sa kanilang babala. Kaya pinangyari ni Jehova na magkaketong siya.—2 Cro. 26:3-5, 16-20.

Oo, may mga pagkakataon na dapat talaga tayong magbago ng isip. Tingnan ang isang halimbawa. Si Joachim ay nabautismuhan noong 1955, pero natiwalag siya noong 1978. Makalipas ang mahigit 20 taon, nagsisi siya at ibinalik bilang isang Saksi ni Jehova. Tinanong siya ng isang elder kung bakit pinalipas niya ang napakahabang panahon bago humiling na maibalik. Sinabi ni Joachim: “Nagalit kasi ako at naging mapagmataas. Nanghihinayang ako na pinatagal ko pa ’yon. Kahit tiwalag ako noon, alam kong mga Saksi ni Jehova ang nagtuturo ng katotohanan.” Kinailangan ni Joachim na magbago ng saloobin at magsisi.

Kung minsan, baka kailangan din nating magbago ng isip at landasin. Maging handa sana tayong gawin iyon para mapalugdan si Jehova.—Awit 34:8.