20 Şubat 2024 Botsvana’daki Yehova’nın Şahitlerinin yasal olarak tanınmasının 50. yıldönümü. Botsvana’daki kardeşlerimiz 1974’te yasal bir statüye kavuşmadan önce kısıtlamalara maruz kaldılar ve faaliyetleri bazı dönemlerde tamamen yasaklandı.

İyi haber o zamanlar Bechuanaland olarak bilinen Botsvana’ya ilk kez 1929 yılında ulaştı. Ancak 1941 yılında, II. Dünya Savaşı ile bağlantılı siyasi gerginlik, hükümetin faaliyetlerimize ve Kutsal Kitaba dayalı yayınlarımızın dağıtımına kısıtlamalar getirmesine yol açtı. 1959’da kısıtlamaların kalkmasıyla Yehova’nın Şahitleri ruhi faaliyetlerine yeniden özgürce devam edebildi.

1972 yılında çıkan yeni bir yasayla Botsvana’daki tüm teşkilatların hükümete kayıt yaptırması zorunlu hale geldi. Kardeşlerimiz bu yasaya uymaya çalıştı ancak başvuruları reddedildi ve tüm dini faaliyetlerini durdurmaları için onlara sadece 20 gün süre verildi. Botsvana’daki Yehova’nın Şahitleri tekrar yasak altındaydı. Hizmete veya ibadetlere katıldığı tespit edilen herkes yedi yıla kadar hapis cezasıyla karşı karşıyaydı. Yine de kardeşlerimiz gizlice buluşmaya devam etti. Örneğin bazen ibadetler kırsal bölgelerdeki ıssız bir yerde yapılıyordu. Tommy Maruping birader o dönemde yaşadıkları hakkında şunları söyledi: “Yasağa rağmen iyi haberi duyurmaya ve ibadetler yapmaya her zamankinden daha da kararlıydık. Yehova’nın bize yardım edeceğine güvendik ve gerçekten de öyle oldu.”

20 Şubat 1974’te hükümet kararı geri aldı ve Yehova’nın Şahitlerinin dini bir teşkilat olarak tanınmasına izin verildi. Bugün Botsvana’daki 42 cemaatte yaklaşık 2.400 müjdeci var. Ülkede Botsvana İşaret Dili, İngilizce, Kalanga (Botsvana), Tsvana ve Şona dillerinde ibadetler düzenleniyor. Yasağın kaldırılmasından kısa bir süre sonra görevli vaiz olarak Botsvana’da hizmet etmeye başlayan Hugh Cormican birader şöyle dedi: “Kardeşler ruhen güçlenmeye devam etti. Cemaat ibadetlerinde ve büyük ibadetlerde özgürce bir araya gelebiliyoruz ve bu Yehova’nın toplumundaki birliği tatmamızı sağlıyor.”

Botsvana’daki kardeşlerin tahammülü Yehova’nın, ‘emirlerine uymak’ için vefayla çaba gösteren hizmetçilerini ödüllendirdiğini kanıtlıyor (1. Yuhanna 5:3).