Yehova’nın toplumu olarak koronavirüse karşı elimizden geldiğince önlemler almış olsak da bu virüsün ölümcül olabilecek sonuçlarından muaf değiliz (Vaiz 9:11). Ne yazık ki şimdiye kadar dünya çapında COVID-19 nedeniyle sevgili kardeşlerimizden 872’si hayatını kaybetti. Onların yakınlarını teselli etmek için birçok kardeşimiz vakit kaybetmeden harekete geçiyor (1. Korintoslular 12:26). En önemlisi de, bu kardeşlerimiz Yehova’nın Filipililer 4:7’de vaat ettiği gibi, yakınlarını kaybettiği için yaslı olanlara her zaman barış ve huzur vereceğine güveniyorlar.

Yehova’nın teşkilatının desteğini hisseden kardeşlerimizden biri Kuzey İtalya’daki Bolzano kentinde özel öncü olarak hizmet eden Hannchen Unnützer. Ne yazık ki Hannchen hemşirenin kocası Manfred birader 28 Mart 2020’de koronavirüs nedeniyle hayatını kaybetti. Manfred birader neredeyse 58 yıl boyunca özel tamgün hizmetteydi. Yaklaşık 54 yıl karısıyla birlikte Yehova’ya hizmet ettiler ve bunun 25 yılını çevre hizmetinde geçirdiler. Biraderin video konferans yoluyla yapılan cenaze konuşmasına farklı ülkelerden neredeyse 1.000 kardeş katıldı.

Hannchen hemşire şöyle diyor: “Kardeşlerime minnettarım. Beni hiç yalnız bırakmadılar; bir saatliğine de olsa. Beni sevgi yağmuruna tuttular! Duygusal, ruhi ve fiziksel ihtiyaçlarımda hep yanımdaydılar. Tüm kardeşlerimi çok seviyorum.”

Kardeşlerin destek olduğu bir diğer çift de Maria Jose Moncada ile Darwin Moncada. Onlar Ekvador’un dağlarında Keçuva dili sahasında hizmet ediyorlar. Maalesef Maria hemşirenin daimi öncü olan 56 yaşındaki annesi Fabiola Santana Jordan hemşire ve Guayaquil’deki Praderas Cemaatinde hizmet görevlisi olarak hizmet eden 60 yaşındaki babası Ricardo Jordan birader 6 gün arayla virüs nedeniyle hayatını kaybetti. Maria hemşirenin iki erkek kardeşi de COVID-19 virüsüne yakalandı ama neyse ki iyileştiler.

Maria hemşire keder içindeydi ve hem ailesine duygusal olarak destek olmak hem de cenaze işlerine yardım etmek için dört saatlik bir yolculuk yaparak akrabalarının yanına gitmek istiyordu. Fakat kocasıyla birlikte dua ettiler ve Guayaquil’e gitmenin bu şartlarda doğru olmayacağına karar verdiler. Bunun yerine akrabalarıyla video konferans yoluyla görüştüler. Maria hemşire şöyle diyor: “Akrabalarımızın yanına gitseydik hem kendi sağlığımızı hem de başkalarının sağlığını tehlikeye atardık.”

Maria derin bir “acı ve kaygı” duyduğu için sarsıldığını, fakat kocasıyla ruhi rutinlerini sürdürdüklerini ve ‘Yehova’ya, kendilerine rehber olması için durmadan dua ettiklerini’ söylüyor. Maria ve Darwin yaşadıkları acıya rağmen Mesih’in ölümünün anılması için yapılacak toplantıya hazırlandılar; Kutsal Kitabı beraber inceledikleri kişileri Anma Yemeğine davet ettiler ve İsa’nın dünyadaki son günleriyle ilgili Kutsal Kitap kayıtlarını okudular. Ayrıca mektupla şahitlikte bulunmaya ve video konferans yoluyla ibadetlere katılmaya devam ettiler. Maria hemşirenin Şahit olmayan akrabalarından dokuzu onun daveti üzerine İspanyolca Anma Yemeği toplantısını izlemeyi kabul etti.

Maria hemşire şöyle diyor: “Kutsal Kitabı inceleyen kişilerin Anma Yemeği konuşmasını dijital ortamda izlemek için ayarlamalar yaptığını görmek bizi çok teşvik etti; çünkü bu onlar için kolay değil. Ayrıca başka ülkelerde yaşamalarına rağmen akrabalarımın da toplantıya bağlanmaları çok hoş bir sürprizdi.”

Hemşire ayrıca şunları söylüyor: “Yaşadıklarımız bize şunu gösterdi: Başımızdan ne kadar ağır şeyler geçerse geçsin Yehova’ya hizmet etmeye devam etmek acıların üstesinden gelmenin en iyi yolu; çünkü bunu yaparak Yehova’ya bizi desteklemesi için bir neden veriyoruz.”

Dünya çapındaki kardeşler topluluğu olarak bu salgın sırasında sevdiklerini kaybedenlerin acısını paylaşıyor ve yaslılar için dua etmeye devam ediyoruz. Yehova’nın salgın hastalıklar gibi acılara yol açan her şeyi ortadan kaldıracağı ve Kendisine hizmet eden imanlı kişileri dirilteceği günleri özlemle bekliyoruz (1. Korintoslular 15:21, 22).