İtalya, COVID-19 salgınından en ciddi şekilde etkilenen ülkelerden biri. İtalya bürosu, Yönetim Kurulunun yönlendirmesiyle ülkedeki kardeşlerimizin hem fiziksel hem de ruhi ihtiyaçlarıyla ilgileniyor.

Kuzey, orta ve güney İtalya’daki kardeşlerimizin ihtiyaçlarıyla ilgilenmek üzere ülkede üç Afet Yardım Heyeti (AYH) kuruldu. Cemaatlerdeki gözetmenler kardeşlerin ihtiyaçları hakkında düzenli olarak çevre gözetmenlerini bilgilendiriyor. Çevre gözetmenleri de bu bilgileri AYH’lere iletiyor. Böylece AYH’ler salgından etkilenen kardeşlerin ihtiyaçlarını yakından takip edebiliyor.

Kardeşlerimizin fiziksel ihtiyaçlarının karşılanmasının yanı sıra ruhi ihtiyaçları da karşılanıyor. Onlar yerel gözetmenlerin yardımıyla ibadetlerine ve hizmetlerine devam edebiliyor. Salgından ilk etkilenen şehirlerden biri olan Milano yakınlarında çevre gözetmeni olarak hizmet eden Villiam Boselli birader şunları anlattı: “Kardeşlerimiz evlerinde olsalar da birbirleriyle görüşmeye devam ediyorlar. Ayrıca video konferans yoluyla ibadetlere bağlanıp birbirlerini teşvik edebiliyor ve cevaplar verebiliyorlar. Yaşı ilerlemiş kardeşlerimiz de video konferans yoluyla ibadetlerden çok yarar görüyor. Sanırım cemaatlerdeki birlik daha önce hiç olmadığı kadar güçlü.”

Yehova’nın Şahitlerinin Şahit olmayan aile üyelerinden birçok kişi de kardeşlerimizle birlikte ibadetlerimizi izliyor. Bir hemşire şöyle dedi: “Kocam ibadetlerimize katılmayı hiç istemezdi. Ama şimdi ibadetler evimize geldi. . . . . Artık ibadetleri izliyor ve çok hoşuna gidiyor.”

Kardeşlerimiz şahitlikte bulunmak için her fırsatı değerlendiriyor. Örneğin bir hemşiremiz yaşlı bir hemşireye tekerlekli sandalye götürmek üzere yola çıktığında kontrol noktasında üç polis tarafından durduruldu. Hemşiremiz polislere, yaşı ilerlemiş birine yardım etmek için çıktığını söyledi ve yolculuk izin belgesini gösterdi. Daha sonra her birine Gelecek Hakkında Ne Düşünüyorsunuz? ve Çektiğimiz Acılar Bir Gün Bitecek mi? broşürlerinden verdi. Polisler broşürleri aldı. Hemşiremiz tekerlekli sandalyeyi bıraktıktan sonra dönerken yolda polisler onu yine durdurdu. Bu sefer ona teşekkür ettiler ve Kutsal Kitaptaki ümit mesajı hakkında daha fazla bilgi almak istediler. Hatta bu sohbete katılması için iki polis arkadaşlarını daha çağırdılar. Hemşiremiz büyük bir sevinçle onlara jw.org sitemizi gösterdi. Polislerden biri şöyle dedi: “Çok teşekkür ederiz hanımefendi, bugün bizi çok mutlu ettiniz.”

Villiam birader şöyle dedi: “Başkalarını güçlendirmek ve teşvik etmek sorumluluklarımdan biri. Fakat bu süreçte kardeşlerimin ruhen güçlü kalıp kararlılıklarını koruduğunu görünce ben teşvik oluyorum. Onların Yehova’ya olan sevgileri o kadar içten ve güçlü ki bunu görünce gözlerim doluyor. Kardeşlerimiz Yehova’dan gelen harika bir hediye. Onlarsız ne yapardık?”

İtalya’daki kardeşlerimizin tüm zorluklara rağmen Yehova’ya yakın kaldığı ve çektikleri ‘sıkıntılar yüzünden sarsılmadığı’ çok açık (1. Selanikliler 3:2, 3).