14 EKİM 2020
RUSYA
Üç Nesildir Zulüm Karşısında Sadakatlerini Koruyorlar
İvan Puyda birader, hakkında açılan davayı cesaretle göğüslerken babasının ve büyükbabasının sadakatinden güç alıyor.
İvan Puyda biraderin babasıyla güzel anıları var, mesela babası akşamları eve gelip ona ve yedi kardeşine Mukaddes Kitap Öyküleri kitabını okurmuş. İvan yaşadıkları küçük Kvitok köyünde babası Grigoriy’le iyi haberi duyurdukları zamanları dün gibi hatırlıyor. Beraber sık sık öğretmenlerini ve sınıf arkadaşlarını ziyaret ederlermiş. İvan birader gençken büyükbabası (annesinin babası) Pyotr Partsey’le birlikte Şahitlerin olmadığı bir sahada çalışarak onun nasıl gayretle ve özveriyle hizmet ettiğine birebir tanık olmuş.
İvan birader sık sık babasını ve büyükbabasını Kutsal Kitabı ve yayınlarımızı okurken görürmüş. Onların izinden gitmek istemiş.
Şimdi 41 yaşında olan İvan hâlâ onların izinden gidiyor ama hiç beklemediği bir şekilde. O Yehova’ya hizmet ettiği için tutuklandı ve hapse atıldı. 30 Mayıs 2018’de Federal Güvenlik Servisi (FSB) ajanları İvan’ı tutukladı. Parmaklıklar ardında dört ay geçirdi. Serbest bırakıldıktan sonra altı ay ev hapsinde kaldı. Büyükbabası Pyotr birader hem Nazi hem de Sovyet rejimi altındayken tutuklanıp hapse girmişti. Babası Grigoriy Puyda birader de Sovyetler Birliği döneminde hapse atılmıştı.
İvan şöyle diyor: “2. Timoteos 3:14’te Elçi Pavlus’un şu sözleri kayıtlıdır: ‘Öğrendiğin ve doğruluğuna ikna olduğun şeylere bağlı kal, çünkü bunları kimlerden öğrendiğini biliyorsun.’ Hakikati kimlerden öğrendiğimi bilmek bana güç verdi. Onları ne hükümet ne de hapse girmek yıldırabildi. Ayrıca zulmün elbet bir sonu var. Babamı ve büyükbabamı örnek alarak onların adımlarını izliyorum. Sadık kaldığım sürece Yehova’nın bana yardım edeceğini biliyorum.” İvan birader, hakkında açılan davanın sonuçlanmasını bekliyor.
İvan şöyle söylüyor: “Babam ve büyükbabam hapishane günlerinden bahsederken oradaki zor koşulları değil iyi haberi duyururken yaşadıkları şeyleri anlatırlardı.”
İvan’ın babası Grigoriy şu anda 64 yaşında. 1975’te vaftiz edilmesinden önce, askerlik hizmetini yerine getirmeyi reddettiği için bir yıl boyunca Sovyet çalışma kampında tutuldu. 1977’de serbest bırakıldı. Yasaklanan Kutsal Kitaba dayalı yayınları bulundurduğu için 1986’da bir yıl hapiste kaldı. Grigoriy’nin kendi babasının ismi de İvan ve o da Hıristiyanlara özgü tarafsızlığını koruduğu için 1944’ten 1950’ye kadar bir çalışma kampında tutuldu.
Grigoriy şöyle diyor: “Zulme dayanabildim çünkü sağlam bir iman geliştirmiştim. Doğru yolda yürüdüğümden ve Yehova’nın gerçek Tanrı olduğundan yüzde yüz emindim.”
Şimdi oğlu İvan da aynı şeyleri yaşıyor. Grigoriy şöyle diyor: “Sovyet dönemini düşününce aynı şeyin tekrarlandığını görüyorum. Bu nedenle İvan’ın bu sınavda sadakatini koruması ve tahammül göstererek Yehova’nın isminin kutsal kılınmasında pay sahibi olması için dua ediyorum.”
İvan’ın büyükbabası Pyotr birader şu anda hayatta değil. O inancından vazgeçtiğine dair bir belgeyi imzalamayı reddettiği için 1943’te Naziler tarafından önce Majdanek kampına, ardından Ravensbrück’e gönderildi. 1945’te Müttefik kuvvetler tarafından özgür bırakıldı. 1952’de yeniden tutuklandı ve idam cezasına çarptırıldı. Ancak, cezası değiştirildi ve 1956’da serbest bırakıldı. Pyotr birader 1958’de inancı nedeniyle bir kez daha tutuklandı ve 1964’te serbest bırakıldı.
İvan şöyle diyor: “Büyükbabamın sadakat konusunda bıraktığı örnek bana güç veriyor. Dirilince ona aynı sınavlarla karşılaştığımızı ve onun sadık ve cesur kalmama yardım ettiğini söyleyeceğim.”
İvan şunları söylüyor: “Hiç kimse imanımı ve Tanrım Yehova’ya olan sevgimi elimden alamaz. Yetkililere şunu defalarca söyledim: ‘Gücünüz beni en fazla tutuklayıp hapse atmaya yeter ama düşüncelerimi ve duygularımı değiştirmeye yetmez.’”
Bu değerli biraderlerimize yaşadıkları sınavlarda ne yardım etti?
İvan şöyle diyor: “Elçiler 14:22’de şu sözler kayıtlı: ‘Tanrı’nın krallığına birçok sıkıntıdan geçerek girmemiz gerekiyor.’ Her Hıristiyan sınavlar yaşayacak. Bu illa hapis cezasına çarptırılacakları anlamına gelmez. Belki bir hastalığa yakalanabilirler ya da sevdikleri birini kaybedebilirler. Her durumda bize yardım edecek şey olumlu bir tutuma sahip olup Yehova’ya yakın kalmak. Yehova her zaman kullarını desteklemeye hazır.”
İvan’ın babası Grigoriy şöyle diyor: “Yehova’yla ilişkinizi güçlendirin. O’nunla gerçek bir dostluk kurun. Hakikatin, her tür özveride bulunmaya değer olduğuna ikna olmak çok önemli. Çabalarınız mutlaka ödüllendirilecek.”
İnançları nedeniyle zulüm gören kardeşlerimizi Yehova’nın nasıl desteklediğini gösteren makaleleri okumak bize cesaret veriyor. Rusya’daki kardeşlerimizin cesaretlerini korumaları ve Yehova’nın şu vaadinin onlara güç vermesi için dua ediyoruz: ‘Korkma, ödülün çok büyük olacak’ (Başlangıç 15:1).