İrina Lokhvitskaya

• Doğum: 1962 (İzvestkovyi, Yahudi Özerk Bölgesi).

• Biyografi: 6 yaşındayken babasını kaybetti. Çocukken dans etmeyi, tiyatroda oynamayı, örgü örmeyi, basketbol ve voleybol oynamayı seviyordu.

  Kutsal Kitapta yer alan dirilme ümidi onu derinden etkiledi. 1993’te vaftiz edilip Yehova’nın Şahidi oldu. Vaftizinden yedi ay sonra eşini kaybetti, bu nedenle o sırada 7 yaşında olan oğlu Artur’u tek başına büyüttü.

6 Şubat 2020’de, Birobican’da Rus yetkililer tarafından aşırılıkçı (!) faaliyette bulunmakla suçlanan 6 hemşirenin arasında İrina Lokhvitskaya hemşiremiz de vardı. O bölgede, İrina hemşirenin oğlu Artur ve karısı Anna da dahil olmak üzere 22 Şahit hakkında toplam 19 dava açıldı.

İrina’nın davası, basın ve akrabaları da dahil halka kapalı olarak görüldü. İrina’nın, davanın halka açık görülmesi ve savcıya geri gönderilmesi yönünde verdiği dilekçeler reddedildi.

Devam eden zorluklar İrina’nın hem fiziksel hem de duygusal sağlığını etkiledi. Ancak Yehova’ya yakın kalması dayanmasına yardım etti. Şöyle anlatıyor: “Yehova iyi alışkanlıklar edinmeme yardım etti. Artık Kutsal Kitabı sadece okumuyorum, gerçekten anlamak için derinlerine iniyorum.” İrina kaygıları nedeniyle Kutsal Kitabını okuyamadığında, Yehova’dan yardım istiyor. Şöyle söylüyor: “Hararetle dua etmeye başladım ve tekrar programıma dönmek için kendime hedef koydum. Yehova bana, sadece kendimi değil, başkalarını da düşünmeyi öğretti.”

İrina kendisinden daha fazla desteğe ve teşvike ihtiyaç duyan kişilere odaklanıyor. Bu kişilere, ruhi kardeşleri ve hakikate ilgi gösterenler de dahil. Şöyle söylüyor: “Başkaları hakkında düşündüğünüzde, kendinize acımaya ya da aşırı kaygılanmaya vaktiniz kalmıyor.”

Cemaatteki kardeşler de, özellikle ihtiyarlar, İrina’yı güçlendiriyor. O şöyle anlatıyor: “Kendileri de zulüm görmesine rağmen, kardeşler beni teselli ediyor ve cesaret vermek için her zaman doğru sözcükleri buluyorlar. Ayrıca ne zaman ihtiyacım olsa, onlara ulaşabiliyorum ve bana yardım ediyorlar, bunun için onlara minnettarım.”

İrina bu sınava dayanmaya devam ederken, onun gibi biz de şundan eminiz: Yehova’nın, İrina’nın ihtiyacı olan her şeyi sağlayacağına güveniyoruz. O şöyle söylüyor: “Zulüm hakkındaki makaleleri okuduğumda hep o durumda ben olsaydım ne yapardım diye düşünürdüm. Yehova’ya güvenir miydim? Şimdi cevabı biliyorum. Evet, Yehova’nın yardımıyla hep O’na güveneceğim. Tüm sadık kulları gibi ben de kararlı olacağım ve Yehova sağ eliyle beni sımsıkı tutacak” (İşaya 41:10).