Sizin de çocuğunuz sürekli evde olduğu için bunalıyor ve yapacak bir şey bulmakta zorlanıyor mu? Sık sık “Canım çok sıkılıyor!” diyor mu? Aklınıza ilk gelen şey, hemen televizyonu açmak ya da en sevdiği video oyununu oynamasını önermek olabilir. Ama bunu yapmadan önce şu birkaç noktayı gözden geçirin.

•   Çocuğunuzun boş zamanlarında ne yaptığı ve buna ne kadar zaman ayırdığı, sorunu daha da büyütebilir. Robert isimli bir baba şöyle diyor: “Bazı çocuklar için günlük uğraşlar televizyon izlemek ve video oyunlarıyla karşılaştırınca çok sıkıcı geliyor. Normal aktiviteleri o kadar heyecan verici bulmuyorlar.”

   Karısı Barbara da aynı fikirde. Şöyle diyor: “Gerçek hayat düşünmeyi, efor sarf etmeyi gerektiriyor ve hemen sonuç elde edemiyorsun. Televizyon izlemeye ve video oyunları oynamaya çok zaman ayıran çocuklar için bu çok sıkıcı.”

•   Sosyal medyada çok fazla vakit geçirmesi çocuğunuzun kendisini başkalarıyla karşılaştırmasına neden olabilir. Arkadaşlarının neler yaptığını görmek bir gencin kendi hayatını sıkıcı bulmasına yol açabilir. Beth isimli bir genç şöyle diyor: “‘Herkes çok eğleniyor, ben ise eve tıkılıp kaldım’ diye düşünmek çok kolay.”

   Ayrıca, sosyal medyada saatler harcamak bir kişiye doyum vermez ve can sıkıntısını geçirmez. Chris adında bir genç şöyle diyor: “Sosyal medyada gezinmek belki sizi meşgul tutabilir ama sonunda size hiçbir şey kazandırmaz.”

•   Can sıkıntısı fırsata dönüşebilir. Katherine isimli bir anneye göre can sıkıntısı çocuklara yaratıcılığın kapısını açabilir. Katherine şöyle diyor: “Basit bir koli, çocuğunuzun kendisini bir zaman kapsülünde, bir arabada, gemide ya da bir uzay mekiğindeymiş gibi hayal etmesini sağlayabilir. Ya da bir battaniye kolaylıkla bir çadıra dönüşebilir.”

   Psikolog Sherry Turkle can sıkıntısını “hayal gücünüzün sizi çağırması” olarak tanımlıyor. a Dolayısıyla aslında insanın canının sıkılması o kadar da kötü bir şey değil. Disconnected adlı kitap şöyle diyor: “Ağırlık kaldırmak kaslar için neyse, can sıkıntısı da beyin için odur.”

 Sonuç: Çocuğunuzun canı sıkıldığında bunu bir sorun olarak görmek yerine, onun yaratıcı olmasına yardım etme fırsatı olarak görün.

•   Koşullar izin veriyorsa çocuğunuzun dışarıda oynaması için fırsatlar yaratın. Daha önce sözleri alıntılanan Barbara şöyle diyor: “Güneşin ve temiz havanın can sıkıntısını nasıl hemen ortadan kaldırdığını görmek inanılmaz. Çocuklar dışarıda oynamaya başlar başlamaz hayal güçleri devreye giriyor.”

   Kutsal Kitaptaki ilke: ‘Her şeyin bir zamanı var. Gülmenin vakti, oynamanın vakti var’ (Vaiz 3:1, 4).

   Şunu düşünün: Çocuğumun dışarıda daha sık oynaması için ne gibi fırsatlar yaratabilirim? Eğer dışarıda oynaması mümkün değilse o zaman onun için evde ne gibi yaratıcı etkinlikler bulabilirim?

•   Çocuğunuzun başkalarını düşünmesine yardım edin. Lillian isimli bir anne şöyle diyor: “Yaşlı bir tanıdığınızın bahçesindeki çimleri biçin, yaprakları temizleyin, onun için yemek yapın ya da sadece uğrayıp bir merhaba deyin. Başkaları için bir şeyler yapmak insana çok büyük bir sevinç verir.”

   Kutsal Kitaptaki ilke: “Cömert can bolluğa erer; başkasına bol bol su verenin kendisine de bol su verilir” (Özdeyişler 11:25).

   Şunu düşünün: Çocuğunuzun başkaları için bir şeyler yapıp bundan sevinç almasına nasıl yardım edebilirsiniz?

•   Örnek olun. Günlük faaliyetlerinizle ilgili konuşmalarınız çocuklarınızı etkiler. Sarah isimli bir anne şöyle diyor: “Eğer sözlerimizle hayatımızın sıkıcı olduğunu ima edersek çocuklarımıza da sıkılmayı öğretiriz. Ama günlük uğraşlarımızla ilgili olumlu şekilde konuşursak o zaman çocuklarımız da aynısını yapmayı öğrenecek.”

   Kutsal Kitaptaki ilke: “Neşeli yürek sürekli ziyafettedir” (Özdeyişler 15:15).

   Şunu düşünün: Çocuklarımın yanında günlük faaliyetlerle ilgili nasıl konuşuyorum? Onlarla birlikteyken can sıkıntısıyla nasıl başa çıkıyorum?

 Bir öneri: Çocuklarınızın yaratıcı aktivitelerin listesini yapmasına yardım edin. Allison isimli bir anne şöyle diyor: “Bir kutumuz var ve ailedeki herkes yaratıcı fikirler yazıp bu kutuya atıyor.”