Ergenlik çağındaki bazı çocuklar eve geliş saatiyle ilgili kısıtlamalara uymuyor. Bazıları da arkadaşlarıyla görüşmek için yalan söyleyerek ya da gizlice evden çıkarak anne babalarını kandırıyorlar. Çocuğunuz güveninizi sarstıysa ne yapabilirsiniz?

•  Çocuğum asi mi?

•  Çocuğum bana karşı dürüst davranmıyorsa?

•  Suçlu kim?

•  Çocuğumun güvenimi yeniden kazanmasına nasıl yardım edebilirim?

•  Anne babalar ne diyor?

 Öyle olmayabilir. Kutsal Kitap “Akılsızlık çocuğun yüreğinde yer etmiştir” der ve ergenlik çağındaki çocukların davranışları sık sık bu sözlerin ne kadar doğru olduğunu ortaya koyar (Özdeyişler 22:15). Psikoloji profesörü olan Laurence Steinberg “Ergenlik çağındaki çocuklar bazen düşüncesizce ve akılsızca kararlar verir” diyor. “Bazen hata yapacaklar, bunun farkında olun.” a

 Çocuğunuzun bilinçli bir çabayla sizi kandırmaya çalıştığı sonucuna varmayın. Araştırmalar gösteriyor ki umursamıyor gibi görünseler de ergenlik çağındaki çocuklar anne babalarının kendileri hakkında ne düşündüğüne çok önem veriyor. Çocuğunuz size belli etmese de muhtemelen sizi üzdüğü için kendisine kızgındır ve üzülmüştür.

•    Çevre mi? Kutsal Kitap şöyle der: “Kötü arkadaşlar iyi alışkanlıkları bozar” (1. Korintoslular 15:33). Gerçekten de arkadaşlıkların ergenlik çağındaki çocuklar üzerinde güçlü bir etkisi vardır. Sosyal medya ve reklamlar da çocukları çok etkiler. Tüm bunlara onların tecrübesiz olduğu gerçeğini de eklersek ergenlik çağındaki çocukların neden kötü kararlar verdiğini anlayabiliriz. Ama tabii ki çocuklar sorumluluk sahibi birer yetişkin olabilmek için kararlarının sorumluluğunu kabul etmeyi öğrenmeliler.

•    Ben miyim? Belki, “Acaba fazla katı davranarak çocuğumu yanlış davranışlara mı ittim?” veya “Aşırı yumuşak davranarak çocuğuma fazla müsamaha mı gösterdim?” diye düşünüyor olabilirsiniz. Probleme yol açıp açmadığınıza odaklanmak yerine problemin çözümünde nasıl bir rol oynayabileceğinizi düşünün.

•   Tepkinizi kontrol edin. Çocuğunuz muhtemelen sinirleneceğinizi düşünüyor. Farklı bir tepki vermeye ne dersiniz? Çocuğunuzla sakince probleme yol açan nedenler üzerinde konuşun. Bir şeyleri merak mı etti? Canı mı sıkılıyordu? Kendini yalnız mı hissediyordu? Arkadaşlara mı ihtiyacı vardı? Tabii ki bunların hiçbiri çocuğun yanlış davranışını haklı çıkarmaz ama hem sizin hem de çocuğunuzun probleme yol açan nedenleri anlamanıza yardım eder.

   Kutsal Kitaptaki ilke: ‘Dinlemeye hevesli olun, fakat konuşmakta ve gazaplanmakta acele etmeyin’ (Yakup 1:19).

•   Çocuğunuzun olanları değerlendirmesine yardım edin. Çocuğunuza şöyle sorular sorun: “Bu tecrübeden ne öğrendin?” “Bir daha aynı durumu yaşarsan neyi farklı yaparsın?” Böyle sorular çocuğunuzun akıl yürütme yeteneği geliştirmesine yardım edebilir.

   Kutsal Kitaptaki ilke: “Bütün tahammülünü ve öğretme sanatını ortaya koyarak yanlışları düzelt, ciddi şekilde uyar ve teşvik et” (2. Timoteos 4:2).

•   Davranışlarının sonuçları olduğunu anlamasını sağlayın. Çocuğunuza bir kısıtlama getirecekseniz bu kısıtlamanın yaptığı hatayla bağlantılı olmasına dikkat edin. Örneğin çocuğunuzun, arkadaşlarıyla zaman geçirmek için okuldan kaçtığını öğrenirseniz makul bir süre boyunca arkadaşlarıyla geçirdiği zamana sınır koyabilirsiniz.

   Kutsal Kitaptaki ilke: “İnsan ne ekerse onu biçer” (Galatyalılar 6:7).

•   Aranızdaki güven bağlarını güçlendirmeye odaklanın. Evet bu bir günde olmayacak. Ancak çocuğunuz sarsılan güveninizi zamanla yeniden kazanabileceğini bilmeli. Yani deyim yerindeyse tünelin sonundaki ışığı görebilmeli. Çocuğunuz güveninizi bir daha asla kazanamayacağını hissederse çabalamayı bırakabilir.

   Kutsal Kitaptaki ilke: “Çocuklarınızı çileden çıkarmayın ki cesaretleri kırılmasın” (Koloseliler 3:21).