“Çünkü günahın ödediği ücret ölümdür, Tanrı’nın verdiği armağan ise Efendimiz Mesih İsa aracılığıyla sonsuz yaşamdır” (Romalılar 6:23, Yeni Dünya Çevirisi).

 “Çünkü günahın karşılığı ölümdür. Tanrı’nın bağışı ise Rabbimiz Mesih İsa aracılığıyla sonsuz yaşamdır” (Romalılar 6:23, İncil Çağdaş).

 Elçi Pavlus bu sözlerle insanların günahkâr olduğu için öldüğünü açıkladı. Ancak Tanrı sadık kullarına harika bir ümit sunuyor, bu ümit sonsuz yaşamdır.

 “Günahın ödediği ücret ölümdür.” Tüm insanlar kusurlu doğar ve bu nedenle günah işleme eğilimine sahiptir a (Mezmur 51:5; Vaiz 7:20). İnsanlar günahkâr doğdukları için yaşlanıp ölürler (Romalılar 5:12).

 Pavlus bu noktayı açıklamak için günahı ücret ödeyen bir efendiye benzetir. Nasıl bir işçinin aldığı ücret yaptığı işin karşılığıysa, insanlar için de ölüm kusurluluğun karşılığıdır.

 Ancak Pavlus ‘ölen kişinin günahından beraat ettiğini’ de açıkladı (Romalılar 6:7). Bir kişi öldüğünde işlediği tüm günahlardan özgür kılınır yani serbest bırakılır. Bu nedenle ölen kişilerin geçmişte yaptıkları hatalar yüzünden bir yerde acı çekmeye devam ettiğini düşünmek için hiçbir sebep yoktur. Hatta Kutsal Kitap açıkça ölen kişilerin bir şey düşünemediğini, yapamadığını ve hissedemediğini söyler (Vaiz 9:5).

 “Tanrı’nın verdiği armağan ise Efendimiz Mesih İsa aracılığıyla sonsuz yaşamdır.” Günahın ödediği “ücret” olan ölümün tersine Tanrı sonsuz yaşam armağanını sunar. “Armağan” için kullanılan orijinal kelime “hak edilmemiş armağan” ya da “lütufkâr armağan” olarak da tercüme edilebilir. Birine, hak etmediği halde bir şeyi vermek anlamına gelir. Hiçbir günahkâr insan kurtuluşu ve sonsuz yaşamı kazanamaz (Mezmur 49:7, 8). Ancak Tanrı, İsa’ya iman edenlere paha biçilemez sonsuz yaşam armağanını verir (Yuhanna 3:16; Romalılar 5:15, 18).

 Pavlus bu mektubu MS yaklaşık 56 yılında Roma’daki Hıristiyanlara yazdı. Görünen o ki onlardan bazıları Tanrı’nın merhameti hakkında yanlış görüşlere sahipti. Yunan felsefesinden etkilenerek, ne kadar çok günah işlerlerse Tanrı’nın lütfundan o kadar çok yararlanacakları sonucuna varmış olabilirler (Romalılar 6:1). Başkaları da artık Musa Kanununa uymaları gerekmediğinden hatalarından sorumlu olmadıklarını savunmuş olabilir (Romalılar 6:15). Pavlus mektubunda günahın yaşamlarına hâkim olmasına izin verirlerse, Tanrı’nın merhametinden yararlanamayacaklarını vurguladı (Romalılar 6:12-14, 16).

 Pavlus’un sözleri bugün Tanrı’ya hizmet edenlerin günahkâr doğmalarına rağmen bir ümitleri olduğuna dair güvence verir. Tanrı’nın ahlak standartlarına itaat eder ve yanlış arzulara teslim olmazlarsa, Tanrı onlara sonsuz yaşam vereceğini vaat eder (Romalılar 6:22).

 Romalılar kitabı hakkında genel bir bilgi almak için bu kısa videoyu izleyebilirsiniz.