“Dostları uğruna canını veren birinin sevgisinden daha büyük sevgi kimsede yoktur” (Yuhanna 15:13, Yeni Dünya Çevirisi).

 “Hiç kimsede, insanın, dostları uğruna canını vermesinden daha büyük bir sevgi yoktur” (Yuhanna 15:13, Yeni Çeviri).

 İsa, takipçilerinin şunu anlamasını istiyordu: Aralarında güçlü bir sevgi olmalıydı, öyle ki birbirleri için ölmeye hazır olmalıydılar.

 Önceki sözlerinde İsa elçilerine şöyle dedi: “Emrim şudur: Benim sizi sevdiğim gibi birbirinizi sevin” (Yuhanna 15:12). İsa onlara nasıl bir sevgi gösterdi? Bencil olmayan, özverili bir sevgi. Yeryüzündeki hizmeti sırasında takipçilerinin ve başkalarının ihtiyaçlarını ve çıkarlarını kendi yararlarının önüne koydu. İnsanların hastalıklarını iyileştirdi ve onlara Tanrı’nın Krallığını öğretti. a Hatta başkalarının yararı için alçakgönüllülük gerektiren şeyler yaptı (Matta 9:35; Luka 22:27; Yuhanna 13:3-5). Ancak İsa, Yuhanna 15:13’te çok daha büyük bir sevgi eyleminden bahsetti. Aslında bu sözleri söyledikten sadece birkaç saat sonra “birçokları için canını fidye olarak” verdiğinde bu en büyük sevgi eylemini gösterdi (Matta 20:28; 22:39). Böylece başkalarını kendisinden daha çok sevdiğini olağanüstü bir şekilde göstermiş oldu.

 İsa insanları seviyor, özellikle de öğretilerini takip edenleri. O, öğrencilerini talimatlarına uydukları ve yaşadığı sınavlarda ona bağlı kaldıkları için dostları olarak gördü (Luka 22:28; Yuhanna 15:14, 15). Bu yüzden onlar uğruna hayatını vermek için daha büyük bir nedeni vardı.

 Birinci yüzyıldaki Hıristiyanlar İsa’nın sözlerini hayatlarında uyguladılar ve birbirleri için ölmeye hazırdılar (1. Yuhanna 3:16). Gerçekten de İsa’nın gösterdiği bencil olmayan sevgi, gerçek Hıristiyanların en belirgin özelliği olacaktı (Yuhanna 13:34, 35).

 Yuhanna İncilinin 13 ila 17. bölümlerinde, İsa’nın 11 sadık elçisine ölümünden hemen önce söylediği sözler ve onlarla yaptığı son dua kayıtlıdır. O, bu bölümlerde kayıtlı olaylardan birkaç saat sonra öldü. 15. bölümde verdiği örnekte, öğrencilerine gerçek takipçileri olduklarını kanıtlamaları için birlik içinde kalmalarını gerektiğini söyledi. Öğrencilerini bir asmada büyüyen meyveyle karşılaştırdı ve onları ‘çok meyve vermeye’ teşvik etti (Yuhanna 15:1-5, 8). Bunu yapmanın bir yolu, başkalarına özverili sevgi göstermektir ve bunun kapsamına İsa’nın yaptığı gibi “Tanrı’nın krallığı hakkındaki iyi haberi” duyurmak da girer (Luka 4:43; Yuhanna 15:10, 17).

 Yuhanna kitabıyla ilgili genel bir bilgi almak için bu kısa videoyu izleyebilirsiniz.