Vahiy kitabı ‘büyük bir fahişe’ olan ve “Büyük Babil” diye sır dolu bir isme sahip olan bir “kadın” tarif eder (Vahiy 17:1, 3, 5). Bu kadın ‘yalanı Tanrı’nın hakikatine tercih eden’ dünyadaki sahte dinlerin tümünü temsil eder a (Romalılar 1:25). Bu dinler birçok açıdan birbirlerinden farklı olsa da, hepsinin ortak özelliği insanları tek gerçek Tanrı Yehova’dan uzaklaştırmasıdır (Tekrar 4:35).

Büyük Babil’in kimliğini belirlemenin yolları:

1.   Büyük Babil sembolik bir ifadedir. Vahiy kitabı simgesel ifadelerle doludur; bu yüzden Büyük Babil’in de gerçek bir kadın değil, sembolik bir ifade olduğu sonucuna varmak makuldür (Vahiy 1:1). Ayrıca onun “halklar, topluluklar, milletler ve dilleri” temsil eden ‘bol suların üzerinde oturduğu’ yazılıdır (Vahiy 17:1, 15). Gerçek bir kadın bunu yapamaz.

2.   Büyük Babil uluslararası bir oluşumu temsil eder. Büyük Babil, “dünyanın kralları üzerinde krallığı olan büyük şehir” olarak adlandırılır (Vahiy 17:18). Bu nedenle o, uluslararası alanda etkilidir.

3.   Büyük Babil siyasi veya ticari değil, dinsel bir oluşumdur. Eski Babil şehrinde dinin çok önemli bir yeri vardı ve burada yaşayan insanlar ‘tılsımlarla ve büyülerle uğraşıyorlardı’ (İşaya 47:1, 12, 13; Yeremya 50:1, 2, 38). Aslında bu şehirdekiler gerçek Tanrı Yehova’nın onaylamadığı sahte bir tapınma uyguluyordu (Başlangıç 10:8, 9; 11:2-4, 8). Babil’in kibirli yöneticileri kendilerini Yehova’dan ve O’na sunulan tapınmadan üstün gördüler (İşaya 14:4, 13, 14; Daniel 5:2-4, 23). Benzer şekilde, Büyük Babil de ‘büyücülüğüyle’ tanınır. Bu, onun dinsel bir teşkilat olduğunu gösterir (Vahiy 18:23).

    Büyük Babil siyasi bir oluşum olamaz, çünkü “dünyanın kralları” onun yıkımında yas tuttular (Vahiy 17:1, 2; 18:9). Ticari bir oluşum da olamaz, çünkü Kutsal Kitap ‘dünyanın tacirleriyle’ Büyük Babil’in farklı şeyler olduğunu belirtir (Vahiy 18:11, 15).

4. Fotoğraf British Museum’un izniyle çekilmiştir

     Büyük Babil, sahte din için uygun bir semboldür. İnsanlara gerçek Tanrı Yehova’ya nasıl yaklaşacaklarını öğretmektense, sahte din onları diğer tanrılara tapınmaya yöneltir. Kutsal Kitap böyle kişilerin ‘tanrılarının peşinden giderek ahlaksızlık yaptıklarını’ söyler (Çıkış 34:15, 16; Levioğulları 20:6). Birçok sahte din Üçleme, canın ölümsüzlüğü ve tapınmada nesnelerin kullanılması gibi Eski Babil’e kadar uzanan inançları öğretmeye devam eder. Ayrıca bu dinler dünya işlerine de karışırlar. Kutsal Kitap böyle davranışları sadakatsizlik olarak görür (Yakup 4:4).

    Sahte dinin zenginliği ve gösterişi, Kutsal Kitap’ın Büyük Babil’le ilgili söyledikleriyle uyumludur. Kutsal Kitap’ta onun “erguvani ve kırmızı giysiler içinde”, ayrıca “altın, değerli taşlar ve incilerle süslenmiş” olduğu yazılıdır (Vahiy 17:4). Büyük Babil “dünyadaki iğrençliklerin”, yani Tanrı’yı yüceltmeyen tüm öğreti ve davranışların kaynağıdır (Vahiy 17:5). Sahte dine mensup olan kişiler, Büyük Babil’i destekleyen “halklar, topluluklar, milletler ve dillerdir” (Vahiy 17:15).

 Büyük Babil, ‘dünyada katledilmiş olan herkesin kanından’ sorumludur (Vahiy 18:24). Tarih boyunca sahte din, savaşları ve terör olaylarını desteklemiştir, ayrıca insanlara sevgi Tanrısı Yehova hakkındaki hakikatleri öğretmekte başarısız olmuştur (1. Yuhanna 4:8). Sahte dinin bu başarısızlığı çok kan dökülmesine yol açtı.

 Tanrı’nın gözünde Büyük Babil’in ‘günahları birikti ve göğe kadar erişti’ (Vahiy 18:4, 5). Tanrı Kendisini yanlış tanıttığı ve takipçilerine kötü davrandığı için sahte dine öfkelidir.

 Kutsal Kitap Tanrı’nın Büyük Babil hakkında hüküm verdiğini söyler (Vahiy 18:20). Kutsal Kitap sembolik bir dille Tanrı’nın sahte dini yok edeceğini önceden bildirir (Vahiy 18:8). O siyasi bir oluşum olan kızıl canavarı harekete geçirip sahte dine saldırmasını ve onu tamamen yok etmesini sağlayacak (Vahiy 17:16, 17). “Büyük şehir Babil, böyle fırlatılıp atılacak ve bir daha asla ortaya çıkmayacak” (Vahiy 18:21). Bu nedenle Tanrı’yı memnun etmek isteyenlerin sahte dinden ayrılması ve ‘onların arasından çıkması’ yerindedir (2. Korintoslular 6:14-17).