Yaratıcımız, hükümetlerin evlilik kurumuyla ilgili düzenlemeler yapmaya başlamasından çok önce evlilik için yönlendirici kurallar koymuştu. Kutsal Yazıların ilk kitabı, “Adam, anasını babasını bırakacak, karısına bağlanacak ve onlar tek beden olacaklar” der (Başlangıç 2:24). Bir Kutsal Kitap sözlüğüne göre bu ayette “karısı” olarak çevrilen İbranice sözcük, Türkçede de olduğu gibi sadece “kadınlar için kullanılmaktadır” (Vine’s Expository Dictionary of Biblical Words). İsa peygamber de, Tanrı’nın evlilik bağıyla birleştirmiş olduğu kişilerin “erkek ve kadın” olması gerektiğini belirtti (Matta 19:4).

 Böylece Tanrı, evliliğin erkek ile kadın arasında kalıcı ve yakın bir bağ olmasını amaçladı. Erkek ve kadın birbirini tamamlamak, yani birbirinin duygusal ve cinsel ihtiyaçlarını karşılamak ve çocuk sahibi olmak için tasarlanmıştır.