Evet. Kutsal Kitap suçluluk duygusuyla başa çıkmamıza yardım edebilir (Mezmur 32:1-5). Eğer yanlış bir şey yaptıysak ama gerçekten pişmanlık duyuyorsak, Tanrı bizi bağışlar ve bu duygudan kurtulmamıza yardım eder (Mezmur 86:5). Kutsal Kitap suçluluk duygusunun bazen yararlı olabileceğini gösterir. Örneğin, bu duygu bizi hatamızı düzeltmek üzere harekete geçirebilir. Ayrıca bu hatayı tekrarlamamak için daha çok çaba göstermemize yardım edebilir (Mezmur 51:17; Özdeyişler 14:9). Bununla birlikte Kutsal Kitap aşırı suçluluk duygusundan, yani kendimizi umutsuz bir vaka olarak görmekten ya da Tanrı’nın gözünde değerli olmadığımızı düşünmekten kaçınmamız gerektiğini öğütler. Kendimize karşı böyle acımasız olursak ‘aşırı üzüntü içinde kaybolup gidebiliriz’ (2. Korintoslular 2:7).

•  Neler suçluluk duygusuna sebep olabilir?

•  Suçluluk duygusuyla nasıl başa çıkabilirim?

•  Suçluluk duygusu ve bağışlamakla ilgili Kutsal Kitaptaki ayetler

 Birçok nedenle suçluluk duygusu hissedebiliriz. Sevdiğimiz birini incittiğimizde veya uymamız gereken bir standarda uyamadığımızda böyle hissedebiliriz. Bazen de aslında suçlu olmadığımız halde suçlu hissedebiliriz. Örneğin, kendimiz için makul olmayan yüksek standartlar belirlersek, bu standartları karşılayamadığımız her defasında muhtemelen gereksiz yere suçluluk hissedeceğiz. Bu nedenle Kutsal Kitap kendimizle ilgili makul beklentilere sahip olmamızı öğütler (Vaiz 7:16).

 Suçluluk duygusunun sizi hiçbir şey yapamaz hale getirmesine izin vermeyin. Bunun yerine hatanızı düzeltmek için elinizden geleni yapın. Bunu nasıl yapabilirsiniz?

•   Hatalarınızı kabul edin. Yehova a Tanrı’ya dua ederek sizi bağışlamasını dileyin (Mezmur 38:18; Luka 11:4). Eğer tövbe ederseniz, yaptıklarınızdan gerçek bir pişmanlık duyarsanız ve hatanızı tekrar etmemek için çaba gösterirseniz, Tanrımızın sizi duyacağından emin olabilirsiniz (2. Tarihler 33:13; Mezmur 34:18). O, hiç kimsenin göremediği içimizdeki insanı görür. “Tanrı güvenilir ve doğru olduğundan” hatalarımızdan dönmek için çabaladığımızı görürse ‘günahlarımızı bağışlayacaktır’ (1. Yuhanna 1:9; Özdeyişler 28:13).

   Tabii ki eğer birini üzecek bir şey yaptıysanız bunu kabul etmeniz ve o kişiden içtenlikle özür dilemeniz gerekir. Bu kolay olmayabilir, cesaret ve alçakgönüllülük ister. Ancak içtenlikle özür dilemenizin iki güzel sonucu olur; sizin omuzlarınızdan büyük bir yük kalkar ve o kişiyle aranızdaki barış tekrar sağlanmış olur (Matta 3:8; 5:23, 24).

•   Tanrı’nın merhametiyle ilgili ayetleri düşünün. Örneğin Kutsal Kitapta 1. Yuhanna 3:19, 20 ayetlerinde ‘yüreğimizin bizi mahkûm edebileceğini’ söyler. Başka sözlerle, kendimize karşı fazla eleştirici olabiliriz, hatta Tanrı’nın sevgisine layık olmadığımızı düşünebiliriz. Ancak aynı ayetlerde “Tanrı yüreğimizden büyüktür” de der. Bu sözler ne anlama gelir? Tanrı bizim hakkımızda her şeyi bilir, duygularımızı ve zayıflıklarımızı tam olarak anlar. Ayrıca doğuştan kusurlu olduğumuzu ve yanlış yapmaya eğilimli olduğumuzu da bilir b (Mezmur 51:5). Bu nedenle hatalarımızdan dolayı gerçekten pişmansak bizden yüz çevirmez (Mezmur 32:5).

•   Geçmişe takılıp kalmayın. Kutsal Kitap kötü şeyler yapmış olan fakat sonradan değişen birçok erkek ve kadından bahseder. Bu kişilere bir örnek, Elçi Pavlus olarak tanınan Tarsuslu Saul’dur. O, Ferisi mezhebinden biri olarak, İsa’nın takipçilerine acımasızca zulmetmişti (Elçiler 8:3; 9:1, 2, 11). Fakat aslında Tanrı’ya ve İsa Mesih’e karşı geldiğini anladığında tövbe etti, hayatını değiştirdi ve örnek bir Hıristiyan oldu. Pavlus tabii ki yaptıklarından büyük bir pişmanlık duydu, fakat geçmişe takılıp kalmadı. Tanrı’nın kendisine büyük bir merhamet gösterdiğinin farkında olarak gayretli bir vaiz oldu ve sonsuz yaşam ümidinden hiçbir zaman gözünü ayırmadı (Filipililer 3:13, 14).

 Yeremya 31:34: “Suçlarını bağışlayacağım, günahlarını bir daha anmayacağım.”

 Anlamı: Tanrı bizi bağışladığında hatalarımızı tekrar yüzümüze vurmaz. Merhameti içtendir.