Şu anlamda evet: İnsanların davranışları değiştiğinde Tanrı’nın da onlara yaklaşım tarzı değişir. Örneğin Tanrı eski İsrail halkı hakkında bir hüküm bildirirken şöyle demişti: “Belki dinlerler de her biri kötü yolundan döner. Ben de yaptıkları kötülükler yüzünden başlarına getirmeyi düşündüğüm felaketten vazgeçerim” (Yeremya 26:3).

 Kutsal Kitabın birçok çevirisine göre bu ayette, Tanrı onların başına getirmeyi düşündüğü felaket nedeniyle “pişman” olduğunu söyler, bu da Tanrı’nın hata yaptığı izlenimi uyandırabilir. Ancak orijinal metindeki İbranice kelime “fikrini ya da kararını değiştirmek” anlamına gelebilir. Bir bilgin şöyle yazdı: “Kişi davranışını değiştirirse, Tanrı da hükmünü değiştirir.”

 Elbette Tanrı’nın fikrini değiştirmesinin mümkün olması bunu yapmak zorunda olduğu anlamına gelmez. Kutsal Kitap Tanrı’nın fikrini değiştirmediği bazı durumlardan söz eder. Örneğin:

•   Tanrı Balak’ın, Kendi fikrini değiştirmesine ve İsrail ulusuna beddua etmesine izin vermedi (Sayılar 23:18-20).

•   Eski İsrail Kralı Saul kötü yolunu bırakmadığı için Tanrı da onu kral olarak reddetme kararını değiştirmedi (1. Samuel 15:28, 29).

•   Tanrı, Oğlunu devirler boyu kâhin yapacağına dair verdiği sözü tutacak. Kararından caymayacak (Mezmur 110:4).

 Evet, Kutsal Kitapta Tanrı’nın şu sözleri kayıtlıdır: “Ben Yehova’yım, Ben değişmem” (Malaki 3:6). Ayrıca Kutsal Kitap Tanrı hakkında “sürekli değişen gölgeler gibi değişken değildir” der (Yakup 1:17). Ancak bu gerçek, Kutsal Kitabın Tanrı’nın fikrini değiştirmesi hakkında söyledikleriyle çelişmez. Elbette Tanrı’nın kişiliği, sevgi ve adalet konusundaki standartları asla değişmez (Tekrar 32:4; 1. Yuhanna 4:8). Yine de O, insanlara farklı zamanlarda farklı talimatlar verebilir. Örneğin Kral Davut’a art arda girdiği iki savaşta birbirine zıt talimatlar vermiş ama iki taktik de başarılı olmuştu (2. Samuel 5:18-25).

 Hayır, Tanrı insanı yarattığına değil insanlığın büyük bölümünün Kendisini reddetmesine ya da göz ardı etmesine üzülüyor. Kutsal Kitap, Nuh peygamberin döneminde yaşanan küresel Tufan’dan önceki koşulları şu sözlerle anlatır: “Yehova yeryüzünde insanı yaratmış olduğu için üzüldü ve yüreği acı doldu” (Başlangıç 6:6). Bazı çevirilerde “nadim oldu” veya “pişman oldu” şeklinde geçen “üzüldü” kelimesi, “fikrini değiştirmek” anlamına da gelebilecek İbranice bir sözcükten türemiştir. Tanrı, Tufan’dan önce yaşayan insanların çoğuyla ilgili fikrini değiştirmişti, çünkü onlar artık kötüydü (Başlangıç 6:5, 11). Tanrı onların kötü bir yol seçmesine üzüldüyse de insan ırkının geneliyle ilgili tutumunu değiştirmedi. Nuh ve ailesini kurtararak insan soyunu korudu (Başlangıç 8:21; 2. Petrus 2:5, 9).