“Yeni Yeruşalim” ifadesi Kutsal Kitapta iki kez geçer. Bu sembolik şehir, Tanrı’nın Krallığında İsa’yla beraber hüküm sürmek için göğe giden İsa’nın takipçilerinden oluşan grubu temsil eder (Vahiy 3:12; 21:2). Kutsal Kitap bu grubun aynı zamanda Mesih’in gelini olarak da adlandırıldığını gösterir.

1. Yeni Yeruşalim göktedir. Kutsal Kitap Yeni Yeruşalim’den her söz ettiğinde onun gökten indiğini ve kapılarında meleklerin durduğunu söyler (Vahiy 3:12; 21:2, 10, 12) Şehrin ölçüleri de onun yeryüzünde olamayacağını gösteriyor. Şehrin bir küp şeklinde ve çevresinin “on iki bin ok atımı” a olduğu kayıtlıdır (Vahiy 21:16). Bu durumda yüksekliği neredeyse 560 kilometre olan küp şeklindeki bu şehir yeryüzünde olsaydı uzaya erişirdi.

2. Yeni Yeruşalim, Mesih’in gelini olarak da adlandırılan bir grup İsa’nın takipçisinden oluşur. Yeni Yeruşalim ‘Kuzunun eşi, gelin’ olarak adlandırılıyor (Vahiy 21:9, 10). Bu sembolik anlatımda “Kuzu” İsa Mesih’e atfeder (Yuhanna 1:29; Vahiy 5:12). “Kuzunun eşi” veya Mesih’in gelini, İsa’yla gökte bir araya gelecek kişileri temsil eder. Kutsal Kitap İsa’yla bu Hıristiyanları karı kocaya benzetir (2. Korintoslular 11:2; Efesoslular 5:23-25). Ayrıca, Yeni Yeruşalim’in temel taşlarının üzerinde “Kuzunun on iki elçisinin isimleri” yazılıdır (Vahiy 21:14). Bu ayrıntı Yeni Yeruşalim’in ne olduğunu belirlememize yardım eder, çünkü Kutsal Kitap gökte yaşamaya davet edilen Hıristiyanları “elçiler ve peygamberler temeli üzerine kurulan bir yapı” olarak tarif ediyor (Efesoslular 2:20).

3. Yeni Yeruşalim bir yönetimin kısmıdır. Eski Yeruşalim İsrail’in başkentiydi. Kral Davut, oğlu Süleyman ve onların soyundan gelen krallar Yeruşalim’de “Yehova’nın tahtına” oturup hüküm sürdüler (1. Tarihler 29:23). Dolayısıyla, “kutsal şehir” olarak adlandırılan Yeruşalim, Davut’un soyu aracılığıyla hüküm süren Tanrı’nın yönetimini temsil etti (Nehemya 11:1). Yeni Yeruşalim de “kutsal şehir” olarak adlandırılıyor ve gökte İsa’yla birlikte “yeryüzü üzerinde krallar olarak hüküm sürecek” kişilerden oluşuyor (Vahiy 5:9, 10; 21:2).

4. Yeni Yeruşalim yeryüzündeki insanlara nimetler getirecek. Kutsal Kitap Yeni Yeruşalim’i “gökten, Tanrı’nın yanından inerken” betimliyor (Vahiy 21:2). Bu, Tanrı’nın göklerin dışındaki olaylara müdahale etmek için Yeni Yeruşalim’i kullandığını gösteriyor. Aynı zamanda, bu ifade Yeni Yeruşalim’in Tanrı’nın Krallığıyla bağlantılı olduğunu gösteriyor, çünkü Tanrı “gökte olduğu gibi yerde de” isteğinin gerçekleşmesi için bu Krallığı kullanıyor (Matta 6:10). Tanrı yeryüzündeki insanlara şu nimetleri vermeyi amaçlıyor:

   • Günahın ortadan kaldırılması. Yeni Yeruşalim’den “hayat suyu ırmağı” akıyor ve milletlere şifa veren ‘hayat ağaçlarını’ suluyor (Vahiy 22:1, 2). Bu hayat ağaçlarının sağladığı fiziksel ve ruhi şifa sayesinde günah ortadan kalkacak ve insanlar, Tanrı’nın daha en baştan amaçladığı gibi, kusursuz yaşam elde edecekler (Romalılar 8:21).

   • Tanrı ve insanlık arasında iyi bir ilişki. Günah insanları Tanrı’ya yabancılaştırdı (İşaya 59:2). Günah ortadan kalkınca şu sözler tam anlamıyla gerçekleşecek: “İşte, Tanrı’nın çadırı insanlarladır. Kendisi onlarla birlikte oturacak, O’nun toplumu olacaklar. Tanrı da onlarla olacak” (Vahiy 21:3).

   • Acıların ve ölümün bitmesi. Tanrı, Krallığı aracılığıyla insanların “gözlerinden bütün gözyaşlarını silecek. Artık ölüm olmayacak, artık matem, feryat ve acı da olmayacak” (Vahiy 21:4).